WK 2010: Eindelijk een echte wedstrijd

Drie weken hebben beide teams kunnen freewheelen vóór het toernooi vandaag eindelijk echt begint. Want met alle respect voor Ivoorkust, Kameroen, Denemarken, Portugal, Noord-Korea en Japan in de poule en Slowakije en Chili in de achtste finales; deze kwartfinale is toch van een ander kaliber. Daar hebben die spelers zich voor naar de top gewerkt. Daar meldt een beetje liefhebber zich voor ziek. Dat is waar het in een voetbaldroom om draait. En daar zit iedereen na drie weken overwegend slaapverwekkend WK-voetbal op te wachten.

De complimenten over en weer zijn gemaakt. Zo noemt de Braziliaanse bondscoach Carlos Dunga Arjen Robben ‘een speler die elke wedstrijd kan beslissen’ terwijl zijn collega Van Marwijk ervan overtuigd is dat met Kaká in de ploeg ‘iedereen veertig procent beter speelt’. Ook de provocaties hebben we gehad. Socrates, de aanvalsleider en captain van het Braziliaanse elftal begin jaren tachtig, beschouwt Oranje als een middelmatig team dat eenvoudig is uit te schakelen. En in Nederland hebben ze weliswaar respect voor de Braziliaanse aanvallers maar vinden ze Lucio zo traag en houterig en Gilberto Silva zo oud en versleten dat Oranje niet eens in topvorm hoeft te zijn om een ronde verder te komen.

Maar reken maar dat ze in beide kampen niet gerust zijn op een goede afloop. Het Oranjelegioen slaat de schrik om het hart bij het paniekerige optreden van rechtsback Gregory van der Wiel en de matige vorm van linksback Giovanni van Bronckhorst. Tegelijkertijd zijn de zuiderburen doodsbenauwd voor de demarrages van Arjen Robben en de steekpasses van Wesley Sneijder. Van Marwijk piekert zich suf over de beste manier om Maicon op rechts op te vangen. Moet hij daar Dirk Kuijt voor opofferen? Op hetzelfde moment vraagt Dunga zich af of linksback Bastos geen al te gemakkelijke prooi is voor Robben.

De vraag is wat voor soort wedstrijd het oplevert. Best mogelijk dat u tijdens de eerste helft nog een paar sudoku’s kunt invullen. Dikke kans dat beide teams elkaar in alle rust aftasten, balletjes breed en terug leggen en vooral geen risico’s nemen. Maar in de tweede helft moet er toch iets gebeuren. Want het resultaat mag dan heilig zijn: aan beide kanten lopen te veel echte voetballers rond om de wedstrijd bij voorbaat op slot te gooien en te wachten op die ene spelhervatting of dat ene foutje van de tegenstander. Die gaan op een goed moment toch acties maken om de boel te forceren.

Ook al omdat de internationals over en weer wel degelijk gevoelig zijn voor de kritiek in eigen land. In Nederland wordt het spel van Oranje immers afgedaan als zakelijk, resultaatgericht en zelfs Duits. De cijfers zijn prachtig maar waar blijft het oogstrelende aanvallende voetbal? Hetzelfde geldt voor Brazilië waar iedereen snakt naar snelheid, souplesse en sambavoetbal. Die Dunga vinden ze maar een soort Mourinho: zeven man achter de bal en loeren op de counter. Wat een aanfluiting. Het moet ook een beetje leuk blijven voor die tientallen miljoenen fans.

Een andere omstandigheid die spektakel in de hand werkt is dat er vandaag behalve een plek in de halve finale nog meer op het spel staat. Zo ligt er voor Van der Wiel en doelman Stekelenburg in Spanje, Engeland of Italië ongetwijfeld een lucratief contract te wachten wanneer ze een puike partij spelen. En wil Robinho, die na zijn wisselvallige periodes in Spanje en Engeland weer in eigen land voor Santos speelt, het liefst een nieuwe poging wagen in Europa.

Na rust brandt het dan ook los. Dan benadert Nederland plotseling de vorm van twee jaar terug toen Frankrijk en Italië van de mat werden gespeeld. Daarnaast doet Brazilië niet onder voor de teams uit de jaren zestig en zeventig. Daarom vallen er goals aan beide kanten. Uiteindelijk scoort de winnaar er net eentje meer om over tien dagen onbedreigd wereldkampioen te worden. Hoewel, Ghana in de halve finale kan nog een lastige tegenstander worden. Die kunnen pas echt onbevangen spelen. Maar wie vandaag wint? Er valt nog minder van te zeggen dan van de uitkomst van de laatste twee verkiezingen in de Nationale Assemblee.

(Diederik Samwel)