Fransen dringen aan op goedkeuring verdrag met Suriname

Aan het eind van de tiendaagse training van het Negende Marine Infanterie Regiment (RIMA) in de OP Savanne achter Zanderij, is Joël Godeau, ambassadeur van Frankrijk in Suriname, ingegaan op het gestagneerde Anapaike rivierblokkade project. “We feel deceived that this agreement has not been presented and voted on yet. (We voelen ons bedrogen dat deze overeenkomst nog niet is behandeld en in stemming is gebracht)”, deelde Godeau AFP, De West en Starnieuws mee.

Volgens de Franse diplomaat heeft de stagnatie niet alleen te maken met de militaire samenwerking. “We moeten een kader uitwerken tussen de twee regeringen, want anders wordt het moeilijk om de gezamenlijke controle aan beide zijden van de Marowijnerivier voort te zetten. Daarvoor dient het in 2006 getekende verdrag tegen grensoverschrijdende criminaliteit”.

Het verdrag is in juni 2006 getekend tussen toenmalig minister van Justitie en Politie Chandrikapersad Santokhi en Nicolas Sarkozy, toen de Franse minister van Staat, Binnenlandse Zaken en Ruimtelijke Ordening. Kort na de ondertekening heeft de A Combinatie publiekelijk aangegeven niet gelukkig te zijn met de getekende overeenkomst, omdat de Franse politie toestemming krijgt om Surinaams grondgebied tot twee kilometer landinwaarts binnen te dringen. Ook Suriname mag hetzelfde. Geen van de twee gewapende machten mogen echter zelf overgaan tot arrestatie. Het gaat om gezamenlijke patrouilles wanneer criminelen uitwijken naar elkaars grondgebied.

Al aardige successen behaald
Melvin Linscheer, directeur Nationale Veiligheid van het kabinet van de president, geeft desgevraagd in een reactie aan Starnieuws aan dat, “de veiligheids-, opsporingsdiensten én het Leger een goede samenwerking met de Fransen hebben. Wij hebben samen aardige successen behaald vanwege de goede coöperatie”. Linscheer benadrukt dat op het gebied van criminaliteitsbeheersing, illegale migratie en de aanpak van de illegale goudwinning frequent overleg is en veel informatie uitwisseling plaatsvindt. Een rechtshulpverdrag en het toen voorgestelde verdrag kunnen volgens hem inderdaad een verbetering zijn voor de efficiëntere aanpak van de grenscontrole en de grensoverschrijdende criminaliteit.

Dit verdrag dat aan De Nationale Assemblee is aangeboden en aangehouden, zal op korte termijn weer worden bediscussieerd. Er zal volgens Linscheer zeker een sessie komen tussen de volksvertegenwoordiging, de regering en de diensten die in de praktijk geconfronteerd zullen zijn met de wet en geen principiële bezwaren hebben hiertegen. “Hoewel Suriname met het zogenaamde Shiprider agreement (1999 regering-Wijdenbosch) een soortgelijke samenwerkingsovereenkomst heeft gesloten met de Verenigde Staten van Amerika, dienen wij natuurlijk uiteraard heel omzichtig met dit conceptverdrag met de Fransen om te gaan omdat het ingrijpender is. Wij moeten ervoor waken om precedenten te scheppen. Voorkomen moet worden dat ‘een tool’ ter versterking van de rechtshandhaving en controle aan de grenzen, leidt tot mogelijke interstatelijke spanningen vanwege onduidelijke afspraken. Het heeft zeker de volle aandacht”, verzekert Linscheer.

Edward Troon