Sapoen (VA) maakt zich sterk voor onderwijs

Raymond Sapoen (43), meer bekend als Ray, komt uit een gezin van tien kinderen waarvan hij de achtste is. Sapoen heeft zijn jeugd in Para doorgebracht. Zijn moeder was huisvrouw en zijn vader werkte bij de Billiton. “Ik had geen al te strenge opvoeding hoor, mijn moeder heeft hard haar best gedaan om ons allemaal naar school te sturen. Ook al aten we brood met suiker, we gingen toch met een tevreden gevoel naar school. Ik had een prettige jeugd.”

Sapoen bezocht de St. Jozefschool aan de Copiweg en daarna de Wulfingschool aan de Van Idsingastraat. Hij heeft de Algemene Middelbare School (AMS) doorlopen en eveneens de Anton de Kom Universiteit. Nu woont hij op Lelydorp. Voor de Volks Alliantie was hij nummer twee op de kandidatenlijst in Wanica en op 25 mei werd hij met voorkeurstemmen gekozen. Momenteel werkt hij op het ministerie van Financiën.

“Op zichzelf ben ik niet iemand die van huisdieren houd. Mijn zonen hebben marmotjes en konijnen maar het lijkt meer alsof die beesten van mij zijn, want ik moet ze vaak genoeg te eten geven”, vertelt Sapoen. Muziek beluisteren behoort tot een van zijn hobby’s. “Ik hou van reggae. Ja, echt. Steel Pulse is een van mijn favorieten. Ik hou ook van kaseko. Maar niet van Aptijt hoor, want die gaan te snel, wel van Naks Kaseko Loko en ook de ballads uit de jaren tachtig vind ik leuk. Verder hou ik ook van voetballen, niet in een team maar gewoon af en toe om het lichaam in shape te houden.” Volgens Sapoen wordt Spanje kampioen tijdens het WK.

Sapoen is Christen en wel Rooms Katholiek. “Ik ga niet zo vaak naar de kerk, wel op hoogtijdagen, voorbeeld Pasen of met Kerst. Daarmee ben ik eigenlijk een soort seizoen-Christen.” Roken en drinken doet hij alleen bij speciale gelegenheden: “Ik ga echt niet naar de winkel voor een pakje sigaretten

“Ik ben iemand die heel moeilijk nee kan zeggen, heb altijd de neiging om een ieder tevreden te stellen”, noemt Sapoen als een van zijn zwakke punten. In zijn leven speelt mode geen belangrijke rol. “Mijn moeder leerde me dat je niet de duurste kleding hoeft te hebben zolang het maar netjes is. In ieder geval ben ik geen fan van piercings en het oorbelgedoe, vooral bij mannen niet.”

Zijn intrede in de politiek noemt hij een lang verhaal dat uit de jaren tachtig dateert. Als student in die tijd had zijn familie, via zijn broer die in het leger zat, veel contact met de Nationale Militaire Raad (NMR): “Exponenten uit die kringen kwamen vaak bij ons over de vloer. Na de coup, in de revolutionaire periode kwam ik als scholier vaak in contact met hun doen en laten. Mijn ouders waren vanaf toen ook NDP’er. Ik werd dus een beetje politiek opgevoed. Ik was propagandist, later werd ik secretaris van NDP-Wanica. Toen kwam 1996: Somohardjo kwam terug naar Suriname en ik kwam onder druk te staan. Je weet, etniciteit speelt in de politiek een belangrijke rol. De Pendawalima was naarstig op zoek naar kader. En uiteindelijk ben ik daar toch voor gezwicht. Ik ging toen de Pendawalima ondersteunen, want het argument om de Javanen uit hun achterstandspositie te halen, sprak me aan.”

Dat was zijn stap richting actieve politiek. Er ontstond een splitsing in de Pendawalima en hij besloot de groep Kasto te ondersteunen. In 1998 werd de splitsing geformaliseerd door de proclamatie van de Pertajah Luhur (PL), het andere deel van de Pendawalima. Uiteindelijk werd hij in 2005 voorzitter van de Pendawalima. Met die partij sloot hij zich enkele jaren daarna aan bij de A1 van Jiwan Sital. Na verloop van tijd vond de Pendawalima weer onderdak bij de Pertajah Luhur van Paul Somohardjo, die zich ervoor had beijverd alle Javaans georiënteerde politieke partijen te verenigen in een Jawablok. Wat deels lukte.

Sapoen wil zich sterk maken voor een ministerie van Sport en Jeugdzaken. Hij geeft aan dat het belang van de jeugd en de sport over te veel ministeries versnipperd is. Verder wil hij het ondernemerschap stimuleren. Volgens Sapoen is dat de motor van de maatschappelijke vooruitgang: “En natuurlijk het onderwijs, ik wil dat er meer geïnvesteerd wordt in de schakels tussen docent, leerling en leerstof. Ik zal er ook voor pleiten dat er computeronderwijs vanaf de basisschool wordt geïntroduceerd.”

Een eventuele samenwerking tussen de Volks Alliantie en de Mega Combinatie juicht hij toe. Het besluit dat nu genomen is om niet meer samen te werken maar een eigen fractie in het parlement te hebben, draagt eveneens zijn goedkeuring. Over de voordracht van Desi Bouterse als presidentskandidaat vanuit de Mega Combinaite zegt hij; “Des voor pres is niet mijn favoriete presidentskandidaat, ik heb andere voorkeuren.”

(Tekst en foto: Sharon Crawford)