Opeens een woensdag
In het fort een ‘duivelskring’
Politiek spinsel
Verbaasd is de blik
Van de mens naar zijn slager
Legeroefening?
Schreeuwende stemmen
Echo uit de dodencel
Strijdend gebroken
Gemarteld gezicht
In het teken van het kwaad
Door mensenhanden
Ziel en zaligheid
In handen die zegenen?
Voor het sterven gaan
Sommige nachten
Lijken op 8 december
Ze zijn te donker
Door dit bruut geweld
Voorgoed bij elkaar vandaan
Verscheurende pijn
Trillende lippen
Fluisterend over doodsangst
Vernietigde helden
Boven het graf
Van haar vermoorde zoon
Klaagt de Grietjebie
Soms is het beter
In stilte te aanschouwen
Wat geschreven staat...
Intiem verhaal
Drukke handen vertellen
In verleden tijd
Stemmige muziek
Raakt een gevoelige snaar
Trillend berustend
Verborgen woorden
In jouw ogen te lezen
Spiegels van de ziel
Reikende handen
Tasten in stille leegte
Verlangend naar gerechtigheid
Stille verwachting
Rechtszaal vol toekomstmuziek
Langzaam kruipt de tijd
Jouw zachte handen
Vegen al jaren mijn traan weg
Aan de buitenkant
Als je vrijheid zoekt
Voel je een verbondenheid
Met gevangenschap
‘k Heb niets te zeggen
Laat een ander aan het woord
Het blijft toch muisstil
Als een riviertje
Kabbelt het verdriet in mij
En polijst de pijn
Als ik kon troosten
Door slechts op tijd te zwijgen
Zou ik dat zeker doen
Ik zie een zonnestraal
Het wolkendek doorbreken
’t Wordt licht in mijn hoofd
Denkend aan toen
Overrompeld door verdriet
Vandaag mis ik je
Vele maanden voorbij
Weer een jaar om gevlogen
De tijd kruipt maar voort...
Henri Behr