Ingezonden: Over de manier waarop we ons verplaatsen

Terwijl steeds meer Surinamers investeren in het bezit van gemotoriseerd vervoer, zien we stagnatie in het verkeer toenemen. Intussen wordt de energie die deze vorm van transport überhaupt mogelijk maakt steeds duurder. Dit betekent dat steeds meer van ons budget verdampt aan brandstof. Brandstof die we steeds inefficiënter verbruiken, door steeds meer tijd in files door te brengen.


Het probleem is duidelijk. Maar wat valt eraan te doen? Het transportmodel moet veranderen. Het aandeel van openbaar vervoer moet toenemen voor de relatief lange trips, terwijl het aandeel van niet gemotoriseerd vervoer op de relatief korte afstanden, ook moet toenemen.

Toeristvriendelijk
De voorwaarden voor de geschetste situatie moeten natuurlijk aanwezig zijn. Dit behoeft concrete maatregelen op twee vlakken:
1. Bevordering van de mate waarin onze openbare ruimte te belopen is. Maatregelen die vallen onder deze noemer moeten voorzien in de mogelijkheid, om ons op een niet gemotoriseerde manier te verplaatsen. Hierbij moet gedacht worden aan de introductie van loop- en fietspaden, evenals de bijbehorende ondersteunende voorzieningen.

2. Kwalitatieve verbetering van het openbaar vervoer. Het gefaseerd invoeren van een BRT (Bus Rapid Transit) systeem lijkt mij de meest toepasselijke optie. Bij dit systeem worden wegdelen gereserveerd voor openbaar (bus) vervoer.

Een toeristvriendelijker urbaan milieu is een belangrijk neveneffect van voornoemde maatregelen. Een omgeving met minder behoefte aan gemotoriseerd vervoer, is een omgeving met schonere lucht door de kwantitatieve terugdringing van uitstoot, maar ook minder geluidsvervuiling. Kortom, een minder hectische setting waarin het beter toeven is.

Particulier initiatief
Wie moet het doen? Ik zal maar niet beginnen met de overheid, omdat er mijns inziens aardig wat kan worden bereikt op basis van particulier initiatief. Het bevorderen van de begaanbaarheid van ieders “voordeur” heeft op zich al heel veel potentie. Plantenbakken en hoog gras op een berm dwingen lopers trouwens het wegdek op.

Natuurlijk kan de overheid ook een steent(je) bijdragen. Universeel groeiend bewustzijn over de nood voor verbetering van transportsystemen, schept mogelijkheden voor financiering van duurzamere transportmodellen.

Ik hoop dat iemand zich iets van dit artikel kan herinneren wanneer de krantenkoppen weer over brandstofprijzen zullen kreunen. Er iets fout met ons transportmodel. Dat is wel duidelijk, hoop ik...

Gianni Wip