‘Vechtersbazen’ niet afgestraft door het volk

Het volk was verontwaardigd over het gevecht tussen Rashied Doekhie, Ronny Brunswijk en Paul Somohardjo op 13 december 2007. Niet alleen Suriname maar de wereld was getuige van dat het drietal in het parlement op de vuist ging. Alle drie vechtersbazen zijn gisteren herkozen. De vechtpartij die een absoluut dieptepunt is in de parlementaire geschiedenis van Suriname, beheerste maandenlang het nieuws.

August Boldewijn, bestuurskundige en politiek analyticus, geeft voor elk van de drie individuen een verklaring voor hun herverkiezing. Hij meent dat hun positie als lijsttrekker in hun voordeel heeft gewerkt. “Want als lijstrekker verzamel je nu eenmaal de meeste stemmen”.

Ronny Brunswijk heeft een belangrijke positie in het district Marowijne. “De mensen die in Moengo wonen, hebben meneer Brunswijk niet afgewezen om zijn gedrag. Ze vinden niet dat hij een misdaad heeft gepleegd. Integendeel, ze zien hem juist als een voorhoede speler, die opkomt voor hun belangen en daarom moest terugkeren in het parlement.

Somohardojo is volgens de analyse van Boldewijn een trekker van de Javaanse gemeenschap. Zijn sociale activiteiten zorgen ervoor dat hij de titel van belangenbehartiger krijgt toebedeeld. Zo hebben onderwijsactiviteteiten, het verdelen van gronden en de jaarlijkse bigi sma duidelijk vruchten afgeworpen.

“Meneer Doekhie wordt gezien als diegene die schade heeft geleden van dit trap- en schopincident en dat kan mede in zijn voordeel hebben gewerkt. Maar de maatschappij heeft dit incident, dat een tijdje terug is gebeurd, niet als zodanig meegenomen in het stemgedrag”, aldus de wetenschapper.

Boldewijn vindt dat er in de Surinaamse samenleving een norm is die een ommmekeer teweeg brengt voor iemand de negatief wordt bejegend. De samenleving handelt op basis van “tje, libing ba, na ma meki ing tu”. Hiermee wordt aangegeven dat de maatschappij de persoon die steeds op iemand die een fout heeft begaan zit te vitten, tot vijand maakt.

Als voorbeeld noemt hij de leider van de Nationale Democratische Partij (NDP), Desi Bouterse, die al meer dan vijfentwintig jaar verwijten en beschuldigingen over zich heen krijgt. Hij wordt verantwoordelijk gesteld voor drugstransport, een staatsgreep en de decembermoorden. Toch heeft Bouterse jarenlang de meeste stemmen gehaald. Ook de kruisiging van Jezus wordt als voorbeeld aangehaald. “Als verlosser van onze zonden werd Hij toch gekruisigd”.
Volgens de analyticus kan niemand het denken van de bevolking doorgronden.

(Sharon Crawford)