Parbobier vanaf dit weekend ook in Nederland

Het heeft even geduurd maar vanaf dit weekend is Parbobier ook in Nederland verkrijgbaar. De afgelopen week is de eerste container vol dyogo’s, mini-dyogo’s en blikken aangekomen. Inmiddels zijn de Surinaamse toko’s, strandtenten en supermarkten bevoorraad.

‘Vanaf volgende week wordt het hier eindelijk zomer. Dan gaat het wel knallen, denk ik. Ik verwacht dat we in korte tijd de omzet in Holland kunnen verdrievoudigen nu we het échte Surinaamse Parbobier op de markt brengen.’ Dat zegt Winooth Raghoober van importeur Chan’s in Alphen aan de Rijn.
Dat de dyogo niet eerder op grote schaal kon worden verkocht in Nederland, heeft alles te maken met een merkenkwestie. Omdat de Surinaamse brouwerij niet zelf het Nederlandse merkrecht voor Parbobier bezat, was een merkwaardige situatie ontstaan.

Eigen recept
Begin jaren ‘90 deponeerde en verkreeg ondernemer Jay B. Laigsingh de rechten voor Parbobier in Nederland. Volgens Laigsingh paste het bier uitstekend binnen zijn concept Faya Lobi waarmee hij sinds 1983 Surinaams eten en drinken op de Nederlandse markt introduceert. Met ingrediënten, kruiden en recepten richtte hij zich in eerste instantie op de Surinaamse Nederlander om op termijn ook de autochtone keuken te bereiken.

Het leek Laigsingh alleen geen goed idee om Parbobier uit Suriname te importeren: ‘Bier met een rijstsmaak; daar hoef je in Europa echt niet mee aan te komen.’ In plaats daarvan besloot Laigsingh in samenwerking met twee Europese bierbrouwers een eigen receptuur voor Parbobier te ontwikkelen die zo goed mogelijk zou aansluiten op de smaak van zijn op Suriname georiënteerde publiek.

Niet in de haak
Export was voor de Surinaamse brouwerij aanvankelijk niet aan de orde. Daar hadden ze het halverwege de jaren ’80 en begin jaren ’90 als gevolg van de economische crisis al druk genoeg om aan de binnenlandse biervraag te voldoen.
Rond de eeuwwisseling kwam daar verandering in en begon de Surinaamse brouwerij voorzichtig Parbobier in omloop te brengen in Nederland.

Bij gebrek aan merkrechten gebeurde dat onder de naam DJOGO-bier. Fles, etiket en inhoud waren identiek aan de dyogo in Suriname, alleen de merknaam verschilde. Hoewel dit DJOGO-bier afkomstig was van dezelfde brouwerij in Paramaribo, hield de liefhebber van Surinaams bier er toch het gevoel aan over dat het niet helemaal in de haak was. Zaten ze nou een echte dyogo te drinken of niet?

Weg vrijgemaakt voor dyogo
Mede om die reden begon de Surinaamse brouwerij een rechtszaak tegen Laigsingh om de rechten terug te krijgen. Dit voorjaar werd een schikking getroffen. Beide partijen noemen geen bedragen maar Laigsingh heeft er naar eigen zeggen een ‘zeer aantrekkelijke’ som aan overgehouden.
Daarmee ligt de markt open voor de dyogo.

Dat bier met rijst als bestanddeel niet zou aanslaan in Europa, wil er niet in bij Marlon Telting, commercieel manager van Parbobier: ‘Hoe vaak hebben Nederlandse Surinamers ons niet gevraagd om het echte dyogo-gevoel in Holland te introduceren?’
Dat gevoel zou voor Parbobier wel eens de oplossing kunnen zijn voor de psychologische barrière bij de consument van importbier. Want vaak zorgt de wisseling van sfeer en decor voor een andere smaakbeleving wanneer dat interessante buitenlandse biertje thuis wordt opengetrokken. Maar door gezamenlijk een dyogo weg te tikken is dat verschil niet aan de orde.

Diederik Samwel