Elke zaterdag struin ik over de markt. Ik heb mijn vaste kaaskraam, waar ik om de ene zaterdag een blok jong belegen haal. Wat ik wel elke keer doe is proeven, als ik nou die week koop of niet koop. De kaasboer maakt inmiddels een praatje en snijdt soms wat exclusievere stukjes af om te laten proeven. 

Ik blijf meestal bij mijn keus. Af en toe wijk ik af naar komijnen kaas, maar nog altijd jong belegen. Bij het afrekenen komt dan ook de afrekening van elke keer proeven. Omu kaasboer plaats z'n mes op het blok en vraagt, elke keer, mag het iets meer? Ik antwoord steevast 't mag wat linkser. En hij vraagt: jou links of mijn links?

Onlangs raakte de wereld ermee geconfronteerd dat de Europese politiek toch wel een verrechtsing heeft doorgemaakt. Dat er zoveel van dit (tijdelijk)sentiment in het electoraat zat om tot zo een resultaat te leiden is toch wel verontrustend. Is het een weerstand tegen ongelijke opvang van vluchtelingen en/of asielzoekers ten laste van locale welvaart en welzijn of moeten we het anders bekijken? Of komt het toch door het neo-imperialisme en de ongelijke (productie- en inkomens)verdeling van welvaart gegenereerd door exploitatie van de (uitputbare)natuurlijke hulpbronnen in ontwikkelingslanden?

Het Surinaamse electoraat maakt zich klaar voor de stemgang medio volgend jaar. Niet alleen is het kiessysteem gewijzigd, wat de komende verkiezing bijzonder spannend maakt, maar de totstandkoming van het hoofd van de Uitvoerende macht, de President, is ongewijzigd. Zal het nieuw democratisch gekozen Parlement de vertaling van de WIL van de Surinamer kunnen maken om de juiste President te kiezen?

De WIL van de Surinamer hoor je toch wel dagelijks geventileerd via het nieuws of je mede-Surinamer. In willekeurige volgorde enkele opgesomd: Toegang tot kwalitatief goede Gezondheidszorg, Onderwijs, Veiligheid, Werkgelegenheid,
Behoud Rechtspositie Werknemer, Behoud Persvrijheid, Stabiele SRD Koers, Duurzaam Milieubeleid, Toekenning van de Grondenrechten van de Inheemsen en Tribalen, Grensgeschil Tigri-gebied beslechten ten gunste van Suriname.

En natuurlijk heeft de mede-Surinamer ook direct een oplossing of aanbeveling hoe dit te bereiken. Nog steeds in willekeurige volgorde opgesomd: Openbaarheid van Bestuur, Ontwikkeling Decentraal bestuur, Verstevigen van Instituten, Stimulering Ondernemerschap, Verhoging Productie met Afzet Buitenland, Diaspora beleid, PSA- Stemrecht, Hogere Assertiviteit Parlement, een Nationaal Welzijnsfonds voor toekomstige Inkomsten uit uitputbare Natuurlijke Hulpbronnen, Intrekking van reeds uitgegeven concessies in de woon- en leefgebieden van de Inheemsen en Tribalen.

Deze WIL kenmerkt zich als de wil van een Sociaal Democratische Surinamer. Ook het Volkslied versterkt dit gevoel in de Sociaal Democratische Surinamer. Zie daar de overlap met The Internationale-Wikipedia  - probeer zelf maar te vertalen naar ons Sranan Tongo.

Tadzio Sarijoen