Edmundo González: De man die het tegen Maduro opneemt

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat weinigen van Edmundo González hadden gehoord toen hij zich in maart kandidaat stelde voor de presidentsverkiezingen in Venezuela. De 74-jarige had zich nog nooit eerder kandidaat gesteld voor een openbaar ambt en was zelfs niet algemeen bekend in oppositiekringen.

En toch heeft de ingetogen voormalige diplomaat in de vier maanden sinds hij besloot zich kandidaat te stellen voor de top, de zittende president Nicolás Maduro ingehaald in de opiniepeilingen.

Hij is de man geworden waarop de belangrijkste oppositiecoalitie, de PUD, haar hoop vestigt om Maduro, die de afgelopen elf jaar aan de macht is, af te zetten.

Een groot deel van zijn aantrekkingskracht komt voort uit het feit dat hij de steun heeft van María Corina Machado, de vrouw die in oktober met grote meerderheid de voorverkiezingen van de oppositie won.

Machado kreeg 93% van de stemmen in de openbare voorverkiezingen, ondanks het feit dat zij zich niet kandidaat mocht stellen. Toen het verbod werd bekrachtigd door het Hooggerechtshof, een orgaan dat vol zit met Maduro-loyalisten, koos Machado eerst de 80-jarige academicus Corina Yoris om haar te vervangen bij de stemming.

Toen Yoris werd verhinderd haar kandidatuur te registreren vanwege computerproblemen waarvan de oppositie de regering de schuld gaf, werd González de verrassende 'voorlopige' kandidaat van de oppositie.

Gedurende de volgende drie weken werd González door zijn eigen coalitieleden een 'placeholder' genoemd, van wie algemeen werd verwacht dat hij zou worden vervangen door een kandidaat met meer naamsbekendheid.

Eindelijk, een dag voordat de deadline voor het wijzigen van de namen op het presidentiële stembiljet verstreek, kondigde de PUD aan dat ze bij de voormalige diplomaat zou blijven.

Maar in plaats van haar kandidaat in de schijnwerpers te zetten, hield de oppositiecoalitie González op de achtergrond, terwijl Machado kriskras door het land trok en de mensen opriep om op hem te stemmen.

Dit leek in de meeste landen misschien een ongebruikelijke strategie, maar in Venezuela, waar activisten van de oppositie werden lastiggevallen en in sommige gevallen gevangen gezet, werd dit door velen als een verstandige voorzorgsmaatregel beschouwd.

Volgens de niet-gouvernementele groep Foro Penal zijn sinds 4 juli, toen de verkiezingscampagne officieel van start ging, 72 campagnemedewerkers van de oppositie gearresteerd.

Ondanks deze aanvallen op de campagne van de oppositie zijn de toon en de retoriek van  González kalm en afgemeten, in overeenstemming met zijn verleden als ambassadeur.

"Ik had nooit gedacht dat ik in deze positie zou belanden", vertelde hij aan BBC News Mundo over het feit dat hij de eenheidskandidaat van de oppositie werd.

In een verandering ten opzichte van de onderlinge strijd die de Venezolaanse oppositie in het verleden heeft belemmerd, staat hij schouder aan schouder met María Corina Machado, die hij nog steeds 'de oppositieleider' noemt.

Hij heeft ook een verzoenende toon aangeslagen toen hij zich richtte tot degenen die Maduro steunen, waarbij hij 'verzoening' beloofde als hij zondag zou winnen.

"We streven ernaar dat degenen die de regering steunen – een afnemend aantal mensen – luisteren naar onze oproep voor een samenkomst van alle Venezolanen", vertelde hij in juni aan BBC News Mundo. Het is een boodschap die hij keer op keer heeft herhaald.

"Genoeg geschreeuw en beledigingen, het is tijd om samen te komen", drong hij aan tijdens een gebedsbijeenkomst, slechts een week voor de verkiezingen.

Zijn verzoenende toon in een land waar de verdeeldheid tussen de regering en aanhangers van de oppositie de afgelopen elf jaar steeds dieper is geworden, staat in schril contrast met die van zijn rivaal, president Maduro, die heeft gewaarschuwd voor een 'bloedbad' als González zou winnen.

Hoge leden van de regering-Maduro hebben González herhaaldelijk afgedaan als 'een arme oude man' die 'deel uitmaakt van een pervers plan om ons volk schade toe te brengen'.

Ondanks deze persoonlijke aanvallen op hem heeft González standvastig benadrukt dat het bereiken van degenen die zich aan de andere kant van de politieke kloof bevinden de enige manier is om "nationale verzoening" tot stand te brengen.

Gevraagd naar de wijdverbreide vrees dat er met de uitslag van de verkiezingen zou kunnen worden geknoeid – de herverkiezing van Maduro in 2018 werd alom afgedaan als vrij noch eerlijk – heeft González volgehouden dat hij hoopvol is dat de oppositie zal winnen met een zodanige meerderheid dat zijn overwinning moeilijk te betwisten zullen maken.

"Ze wilden de angst voor verandering zaaien, ze willen dat je bang bent om je zondag te uiten, maar waar ze niet op rekenen is de moed van het Venezolaanse volk", zei hij een week voor de verkiezingen.