Overdrachtsbelasting (zegelrecht) in relatie tot de GLISwet

Inleiding
Het proportioneel recht wordt geheven naar de hoegrootheid der waarden welke het onderwerp der akte uitmaken. In de praktijk is de belangrijkste vorm van proportioneel zegelrecht de heffing met betrekking tot onroerende goederen.
De Zegelwet is na 1872 reeds vele malen gewijzigd, maar niet op structurele wijze. Het gaat slechts om incidentele aanpassingen voornamelijk met betrekking tot de tarieven. Deze bedragen voor overdrachten van onroerend goed - zowel koop en verkoop als schenking en aanneming – tussen de 0,5 tot 4% afhankelijk van de familierelatie tussen partijen.

Wie is de bevoegde autoriteit voor de heffing van het zegelrecht?
De Zegelwet spreekt van de ambtenaar met de ontvangst der zegelrechten belast, zonder expliciet de hypotheekbewaarder als zodanig te noemen. 
Volgens het Besluit omtrent de wijze van heffing enz. der rechten van zegel en van successie en overgang (geldende tekst G.B. 1946 no. 96) is het de bewaarder (voorheen hypotheekbewaarder) die in Paramaribo belast is met laatstgemelde functie en in de districten: de ontvanger der belastingen.

Bij de invoering van de “Wet Grondregistratie en Land Informatie Systeem” (GLISwet) wordt uitdrukkelijk bepaald dat de thans geldende bevoegdheden van de bewaarder inzake zegelrecht niet goed passen in de nieuw beoogde regeling, maar vooralsnog gehandhaafd blijven.
Tevens wordt gesteld dat de bewaarder de taken die vóór de inwerkingtreding van de GLISwet bij of krachtens wet of staatsbesluit aan de Hypotheekbewaarder of de bewaarder der hypotheken zijn opgedragen vervult.
In de GLISwet staat dat het bestuur van deze rechtspersoon bestaat uit drie leden, te weten: de directeur, de bewaarder en de Glis-landmeter. Elk van deze functionarissen heeft de bevoegdheid het Management Instituut GLIS in en buiten rechte te vertegenwoordigen, afhankelijk van het onderwerp dat aan de orde is. Indien het niet om een specifiek genoemd onderwerp gaat, komt de vertegenwoordigingsbevoegdheid toe aan de directeur.

Vergoedingen voor het Gliskantoor
Behalve de zegelrechten behoren ook de vergoedingen voor het M.I. Gliskantoor tot de kosten van overdracht. Deze zijn gebaseerd op artikel 106 GLISwet die voorschrijft dat de hoogte van de tarieven bepaald wordt bij staatsbesluit.
Vermeldenswaard is dat de vergoedingen bedoeld zijn om de gehele bedrijfsvoering van het Instituut te financieren. Dit betekent dat er geen bijdrage van de overheid vereist is en dat deze  ook in de praktijk niet nodig blijkt te zijn. Men kan dus zeggen dat het Instituut self supporting is. Het is zelfs zo dat een batig saldo aan de Staat moet worden overgemaakt. Of dat in de praktijk het geval is, is mij niet bekend.

Conclusie
Sinds 2009 beschikken wij over een GLISwet die voldoet aan alle eisen voor een moderne grondboekhouding.