Hopelijk komt Bouterse tot inkeer

Na de vele berichten die in de media zijn verschenen met betrekking tot het opzeggen van het vertrouwen in Procureur-Generaal Roy Baidjnath, is president Bouterse kennelijk tot inkeer gekomen. Een constructief gesprek met de PG is de eerste goede stap van de president om tot een oplossing te komen. Als de president het ’s landsbelang vooropstelt is dat een goede zaak.

Was de president bij zijn standpunt gebleven dan zou hij een staatsrechtelijke onrust hebben gecreëerd. Met die handeling zou Bouterse de weg naar de dictatuur hebben geopend met illegale juridische middelen. Met zijn eerdere standpunt was hij vastbesloten onze Grondwet te vernietigen, hiertegen heeft de samenleving krachtig geprotesteerd en verzet.

De president had met het opzeggen van het vertrouwen in de PG, de grenzen van de rechtsstaat ruimschoots overschreden. Hij moet de principes van onze democratische rechtsstaat onderschrijven en zich aan de regels houden. Zo niet, moet hij de eer aan zichzelf houden en opstappen.

Het besluit van Bouterse was juridisch onhoudbaar tenzij hij aanstuurde op het opheffen van de rechtsstaat. Volgens de president had het Openbaar Ministerie (OM) het bevel op basis van artikel 148 van de grondwet om het 8 decemberstrafproces onmiddellijk te beëindigen, niet uitgevoerd. Dat is onjuist, de PG kreeg juist de opdracht van het Hof van Justitie het 8 decemberstrafproces voort te zetten, dus de PG treft geen blaam.

De opdracht van de president om in een lopend proces in te grijpen was immers niet wettig. In een rechtsstaat moet de politiek zich niet bemoeien met lopende rechtszaken. De president en zijn NDP bemoeien zich echter nadrukkelijk met de rechtsgang, nemen daarmee het recht in eigen hand en destabiliseren daardoor de rechtsstaat. Het besluit van de president kwam erop neer: Doen wat ik zeg of oprotten

Functionarissen die zich tegen dit beleid van Bouterse verzetten worden gedwongen om in de pas te lopen. Als een functionaris niet bereid is oneigenlijke opdrachten van Bouterse uit te voeren komt zijn functie in gevaar of hij moet oprotten.
Gelukkig zijn de functionarissen van het Openbaar Ministerie niet bezweken onder druk van de president anders was het einde zoek. Hun uitdaging is het werk te blijven doen, niet te schrikken en gewoon doen wat ze moeten doen, zonder aanzien des persoons. Het besluit van de president, het vertrouwen op te zeggen was louter bedoeld om zijn eigen hachje te redden.

De turbulente ontwikkeling van onze rechtsstaat baart de samenleving grote zorgen, het is beangstigend te zien hoe de rechtsstaat aan flarden wordt geschoten, denk maar aan de amnestiewet van 2012. We moeten onze democratie blijven beschermen, onze trias politica moet overeind blijven. Door onze instituten te criminaliseren valt de veiligheid weg.

Hoewel de president Bouterse beloofd heeft de ontstane situatie aan een nadere beschouwing te onderwerpen, is het gevaar nog steeds aanwezig dat de rechtsstaat wordt aangetast. Ik blijf achterdochtig, ik heb helemaal geen vertrouwen in president Bouterse. Alle alarmbellen moeten blijven rinkelen om de rechtsstaat in stand te houden, want een kat in het nauw maakt rare sprongen.

De president is in zijn huidige functie gekozen door democratische spelregels. Hij dient die democratische regels in al zijn facetten te respecteren. Niemand staat boven de wet. Alleen hij gelooft dat God hem daar heeft gezet. Maar het volk van Suriname weet het beter!

Idris Naipal