Hebzucht en de drang om door misbruik van politieke macht zichzelf te verrijken zal in 2013 een dodelijke etter worden voor de regering. Als het president Desi Bouterse niet lukt de macht van invloedrijke personen om hem heen in te dammen, zal dit door de kiezers worden afgestraft.

Politiek analisten, personen uit het maatschappelijk middenveld, vakbondsleiders en de bedrijfsleven organisaties, zijn het onafhankelijk van elkaar erover eens dat de verrijking van een groep elite en invloedrijke personen rond de president en zijn regering structureel begint te worden.

Schandalen
De recente schandalen tijdens de begrotingsbehandeling met als boventoon de overmatige gronduitgifte aan politieke invloedrijke personen, zijn slechts een klein deel van hoe mensen hun invloed gebruiken om zichzelf te verrijken. In het laatste kwartaal van 2012 werd pas goed duidelijk hoe gestructureerd deze vormen van corruptie en machtsmisbruik hoogtij vierden. Bekend is geworden de toewijzing van 600.000 hectare concessie aan John Sew-Atjon. Hij is de hoofdonderhandelaar van de regering met Iamgold. Sew-Atjon is benoemd tot directielid van Staatsolie en hij wordt in oktober de nieuwe directeur van Staatsolie.

De toewijzing van 94.600 hectare houtconcessie aan Mahender Gopi, prominent lid van de NDP, onderminister en secretaris van de president heeft geleid tot zijn ontslag. Er is ook veel kritiek op gunnen van projecten door Openbare Werken aan directe familie van minister Ramon Abrahams. Ook het chantage gedrag, de zogenaamde sociale activiteiten en het zich niet storen aan de normen van goed fatsoen door coalitieleider Paul Somohardjo worden genoemd als voorbeelden van hoe het niet moet.

Een gewoonte
“Er wordt teveel de nadruk gelegd op verdienen in plaats van dienen”, zegt politicoloog Hans Breeveld aan Starnieuws. “Het mag niet dat onze leiders en invloedrijke personen steeds weer in een conflicterende situatie terechtkomen”, meent vakbondsleider Robby Berenstein. Volgens hem zal wanneer dit gedrag wordt voortgezet niet van het volk gevraagd kunnen worden de buikriem aan te trekken, maar zal vanuit de vakbeweging juist nadrukkelijk om haar deel worden gevraagd.

De vakbondsleider merkt op dat uit de begrotingsbehandeling is gebleken dat de overheid wel degelijk voldoende financiële middelen ter beschikking heeft . “Maar het mag geen graaipot worden”, zegt Berenstein. Breeveld zegt dat de ondertoon van dit gedrag aangeeft dat het niet om incidenten gaat maar dat hier sprake is van gewoonte. “We sluiten het jaar af met veel te veel corruptieschandalen, wat we weten is wat we hebben gehoord maar er zijn er veel meer”, zegt hij.

Roep om transparantie
De kritiek is niet zozeer op het krijgen van gronden en concessies, of een openbaar project gegund krijgen. “Wanneer mensen bijvoorbeeld concessies krijgen is dat een uitnodiging voor risico investeringen, maar aan wie worden die concessies uitgegeven en hoe wordt omgesprongen met de inkomsten uit de concessies”, zegt Henk Naarendorp, voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken. Hij is ook actief in de goudsector. Ook Ferdinand Welzijn, voorzitter van Vereniging Surinaams Bedrijfsleven vindt dat er transparantie moet komen hoe en naar wie openbare aanbestedingen worden gegeven.

“Ik wil er meteen bij zeggen dat dit een patroon is van regeringen op regeringen om onduidelijke niet transparantie gunningen te doen die een ondertoon hebben van corruptie”, zegt Welzijn. Breeveld vindt dat het in stand houden van de macht van invloedrijke mensen bepalend zal zijn voor het indammen van het armoede vraagstuk. “Invloedrijke personen zijn er juist om dat vraagstuk te helpen oplossen, maar niet om die positie te gebruiken om zichzelf te verrijken”, zegt hij. “Die functie hebben zij om het algemeen en niet het eigen belang te dienen”, zegt ook Berenstein.

Wilfred Leeuwin