Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 88

“Heren proost.”
“Waarop drinken we?”
“Op onze growing leading role in the Caricom, w’e kari kong.”
“Ai, Basis go wang, a hoor wan motivation and mind shifting speech.”
“En hij werd vaker met applaus onderbroken.”
“Zie je, dat is nou een leider: die zegt loud and clear precies wat de anderen niet durven te zeggen.”
“Hij is een good campaner, net als z’n voorbeeld in dat Witte Huis.”
“Ja, maar die klungelt soms behoorlijk met z’n binnenlands beleid.”
“Ook dat is ons hier niet vreemd.”
“Dus dat! Maar die Caricomleaders worden goed getriet. Zag je niet op die frontpaginafoto hoe gezellig ze in onze plantagerimboe wandelden?”
“Ja, mooie foto, maar zag je niet hoe dat pad niet lang ervoor netjes dik beschelpt is geworden?”
“Werkelijk, het zag er beter uit dan het looppad langs vele van onze drukke stadswegen.”
“Die zitten vol schots en scheve, loszittende, gebroken, ongelijk gelegde en verzakte trottoirtegels.”
“Gelukkig hebben ze niet langs de Dominee-, Jodenbree-, Steenbakkerij- of Maagdenstraat gelopen.”
“Weet welke kamers van je huis je aan je gasten laat zien.”
“En welk deel van je tuin. Zeker niet dat deel dat met kwik vernietigd wordt.”
“Plus die Chileen kwam even langs om hier een zetel in de Veiligheidsraad te hosselen.”
“Ai en direct Winston nak a mang wan dossier met te financieren wensen.”
“Ik vind dat een goede zaak: jij wil mijn stem en dat van de Caricomlanden voor een zetel in de Veiligheidsraad, en wij willen financiering van een paar van onze Enterprises, oftewel Caricom-multinationals.”
“A Chileen sa prakseri: deze hossel gaat me geld kosten. Zag je op die foto in de krant hoe hij al lopend in dat dossier zat te neuzen?”
“Als wij in staat zijn gebleken over een periode van veertig jaar die krenterige Hollanders miljoenen Ennef en later euro’s lichter te maken, dan kunnen we van iedereen ter wereld wat loskrijgen.”
“Miljoenen? Miljarden bedoel je!”
“Maar we hebben dat geld voor het grootste deel onwaardevast besteed.”
“Dat is onze zwakte. Binnenhalen: goed, voldoende. Waardevast besteden: slecht, zwaar onvoldoende.”
“Vreet n’a pot: steengoed, tien plus griffel.”
“Maar wat is de toekomst van al die Caricomlandjes? De meeste daarvan zijn gewoon toppen van uitgedoofde vulkanen midden in een oceaan.”
“Zeg dat maar. Een fikse hurricane met flink wat wind en regen en zo een eiland spoelt half weg in zee.”
“Zoals Sint Maartin een aantal jaren terug.”
“Maar het zijn wel uitstekende toeristische oorden, mooie stranden, yachthavens, witwas- en smokkelparadijzen, uitmuntend geschikt voor allerlei handeltjes, bandeltjes en wandeltjes.”
“Ja, Pirates of the Caribbean. Maar laat het zeewater een meter stijgen en ze zijn zowat al hun stranden kwijt.”
“Nou, volgens mij zal dat zo een vaart niet lopen. Ik zie directere problemen vanwege de economische crisis in de USA.”
“Ai, de meeste van die mini-economietjes van de Caricom drijven op de kurk van de Amerikaanse toerist. En die is niet meer zo rijk, die verarmt zienderogen.”
“En vliegen wordt steeds duurder, dus vele van onze Caricommers moeten rekening houden met verminderde landsinkomsten.”
“En ze steunen nog teveel op subsidies uit Europa.”
“Wij hebben dankzij de revo die dure les geleerd om niet te bouwen op ontwikkelingshulp en donaties. Eens gaat dat stoppen en dan zit je met een volk dat eerder het handje heeft leren ophouden dan met eigen inspanningen en zware bezuinigingen zichzelf van de basics heeft leren voorzien.”
“Nou, wij doen dat ook toch nog steeds? Voor dat Stondansieproject gaan we China toch ook om financiering vragen?”
“Ach mang, dat zeg je omdat die club van jullie alleen maar kapotte bruggen kon bouwen. Grote projecten moet je laten financieren en met de opbrengsten los je je schuld rustig af, maar dan heb je dat project tenminste al.”
“De ene regeerkliek is bang om schulden te maken en de andere is bang om geen schulden te maken. Ergens in het midden is het beste.”
“Ik ben het eens met Ron; daarom was het goed dat we de banden met Guyana hebben aangehaald en dat we dat ding van die betwiste driehoek niet steeds misbruiken om intern mensen op te jutten en extern een samenwerking met ons buurland steeds uit de weg te gaan.”
“Ja, daar ben ik ook mee eens, samen staan we sterker. Suriname en Guyana vormen samen de grootste landmassa van de Caricom; we hebben een overschot aan water en landbouwgrond en een tekort aan menskracht. De meeste van die Karikong-eilandjes hebben juist het tegengestelde: tekort aan water en landbouwgrond en teveel mensen op een kluitje.”
“En hun uitstroom naar Europa en de USA wordt steeds moeilijker.”
“Dus je wil me zeggen dat we dat overschot aan Caricom-eilanders ook gaan moeten opvangen?”
“Als we onze natuurlijke hulpbronnen echt goed te gelde willen maken, zullen we zeker 150.000 goedkope arbeidskrachten in de loop van tien jaar binnen moeten halen.”
“Dus in feite weer slaven en contractarbeiders laten komen?”
“Zeg het niet zo kru.”
“Maar daar komt het toch op neer?”
“Okay, maar zeg me: welk land is opgebouwd zonder goedkope arbeidskrachten?”
“En het zijn toch de goedkope Chinese contractarbeiders die hier vooral de laatste jaren het ene bouwwerk na het andere binnen korte tijd uit de grond stampen? Regen of geen regen; zon- of feestdag, geen probleem. Vanaf de zon opgaat tot hij ondergaat werken ze als mieren en eten eventjes tussendoor wat rijst met wat kleffe groenten. Je hoort ze nauwelijks praten, klagen of mopperen tijdens het werken en maandag nemen ze niet als tweede zondag. Neks no fout.”
“Maar dat is slavernij en die is toch afgeschaft?”
“Ach, geloof jij maar die sprookjes uit je geschiedenisboek. Slavernij was er altijd, is er nog steeds en zal er altijd blijven.”
“En niemand verplicht die Chinezen om dat zware, onderbetaalde werk te komen doen. Het is voor velen een way out, ze offeren zich op voor hun kinderen en de rest van de familie en die komen er wel uit.”
“Zo hebben ook andere groepen hier gedaan: de eerste generatie offert zich op, ploetert zich de longen uit het lijf, tik a pina nanga’a fong-fong en de kinderen en kleinkinderen schoppen het tot dokter, ingenieur, ondernemer, grootgrondbezitter, deskundigen op velerlei gebied, tot op buitenlands universitair niveau.”
“Dat is opbouw, zo kom je vooruit, en niet door op je droge dingens te zitten en je hand op te houden en te klagen dat je het slecht hebt en dat je niet uitkomt met je geld enzo.”
“Yeah Baas leti: Wake up, stand up, believe in yourself. Bouta Marlie: ‘No Ronald, no cry…”
“De slogan van Eddy Staatsolie wordt Caricomslogan: Geloof in je eigen kunnen.”
“Die arrogante ex-Engelse kolonieclub kan nog heel wat van ons leren.”
“Don’t give the poor man every day a half rotten fish; learn him how to catch die fresh fish, man, yeah.”
“Sangdati! Ie go wang. You follow Lil’ Indjen.”
“Me follow me own thinking. Me no follow nobody. Me stand on my own.”
“Wat voor Engels praat hij?”
“Hij begint te oefenen als hij straks z’n Caricom-immigranten gaat wijzen waar hun landbouwgrondjes zijn, waar ze water kunnen putten, in welke hangmat ze kunnen slapen en hoe snel ze in hun eigen behoeften kunnen voorzien.”
“Eh, maar effe serieus, zien jullie het echt gebeuren dat allerlei brodelozen uit die Caricomeilandjes hier onderdak gaan komen zoeken?”
“Van welke planeet kom je? Het is altijd zo geweest in ons land. Kijk hoe de Hollandse boeren hier te Groningen voor de wolven zijn gesmeten.”
“Inderdaad, Jules heeft gelijk. Na de Hindostaanse en Javaanse immigratie kreeg je de Guyanezen die hier massaal het gapende gat kwamen vullen nadat de helft van ons wegtrok rond de onafhankelijkheid. Toen kreeg je Haïtianen, toen die Garempeiros en nadat Hong Kong loskwam van Engeland kreeg je een nieuwe golf Ham Taws van die kant.”
“Wat denken jullie dat met dit land was gebeurd als al deze groepen er niet bij waren gekomen? Onze hele tent was als een kaartenhuis in elkaar gezakt.”
“Maar politici willen niet teveel nieuwe mensen erbij; dat zou het etnisch en politiek evenwicht kunnen verstoren.”
“Je bedoelt het etnisch evenwicht dat zij zo krampachtig in stand houden, omdat zij en hun kleine boevenkring er het meeste voordeel uithalen?”
“Kijk naar die vreet n’a pot op RGB.”
“Laat die benzineprijs nog meer stijgen, dan ga je zien waar we naar gaan kijken: naar etnisch evenwicht om altijd kwetterende politici te bevredigen of naar surviven om ons eigen hoofd boven water te houden.”
“Het wordt tijd dat we naar houtvergassers omkijken, want we hebben hout zat, maar we smijten het maar weg.”
“Ai boi, kijk hoeveel resthout er wordt weggegooid als men al een simpel huis bouwt. Heb je die stapels op het parkeerterrein van de Hermitagemall gezien? En dat is maar een fractie van wat we weggooien. Als we dat allemaal verzamelen, versnipperen en verbranden is dat energie.”
“Weer zo een makkelijke prater. Ga dat hout links en rechts oprapen, verzamelen en de machines aanschaffen om het te versnipperen en te vergassen. Wie betaalt dat allemaal?”
“Laat die boefjes die onze cellenhuizen vullen lekker hout gaan helpen rapen, in blokjes hakken en tot houtskool branden. Dan doen ze wat voor de kost. En dan betalen we hun ervoor.”
“Dan leren we hun werken voor hun geld en niet om ketting van jufs nek weg te rukken.”
“Als ik die had gepakt, boi, hij had nooit meer kettingen gerukt.”
“Hé, over houtskool, inderdaad, vroeger kookten we allemaal erop; elk huis had een kookraam waar de koolpot stond; gas was luxe.”
“Dat is onze kracht. Als gas straks voor velen te duur wordt, gaan we weer op houtskool moeten overstappen.”
“Hè bah, weer met die zwarte vingers en het aanwaaien van die blokken.”
“Die ene barberkjoewer bij ons om de hoek maakt z’n houtskool aan met petroleum.”
“Wat lekker, gebarberkjoed vlees op petroleumbasis. Gezond mang.”
“En niemand die dat controleert.”
“Maar dat Stondansiproject is wel iets goeds, water voor de rijstbouw plus 20 megawatt energieopwekking.”
“Maar laat men eerst al het hout in het onder te lopen gebied strippen, dan hebben we tenminste wat ermee gedaan.”
“Maar dat kost ook heel wat energie.”
“Tuurlijk als je dat met dieselmotoren gaat doen.”
“Dan hoe moet je het doen.”
“Kaar’ding kong, de nieuwe contractanten. En dan kunnen ze meteen daar hun woonplek uitzoeken en tot ontwikkeling brengen.”
“Inderdaad, wij hier in onze comfortabele stad gaan daar echt niet heen.”
“Maar ik ga nu wel tanken, voordat er weer prijzen omhoog gaan.”
“Tank ze.”

Rappa