Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 87

“Heren, wat gebeurt er de laatste tijd; mensen zijn levensmoe en maken een eind aan hun leven.”
“Jongoe, zeg dat wel; in het buitenland zangeres Whitney, in Nederland schrijver Anil, en hier is het ene drama te Uitkijk nauwelijks voorbij, of een echtpaar besluit daar ook een eind eraan te maken; ze drinken zich de dood in.”
“Ik zeg jullie, is dat schrikkeljaar plus het is 2012, einde van de Maya-kalender.”
“Ik geloof niet in die hocus-pocus; de westerse kalender is te vaak aangepast om nog zuiver te zijn. Voor mij is het einde pas nabij als de sopie opraakt.”
“En op HAVO 2 is het voorlopig ook einde der lessen.”
“Jongoe, dat is me een gedoe daar, opeens poort op slot, school gesloten, leerkrachten in wilde staking.”
“Maar dan ging het al een tijdje scheef daar. Heeft men daarover naar boven toe gerapporteerd?”
“Je bedoelt: OD’s naar directrice, zij op haar beurt naar de inspectie, die naar de directeur van onderwijs die sinds die foto in dat geschiedenisboekje de laan uit moest, en aan de andere kant leden van de BvL naar hun voorzitter toe?”
“Zo te zien niet; noch het ministerie wist van iets, noch de BvL.”
“Weer eens een voorbeeld hoe slecht er in dit land van onderen naar boven, van boven naar onderen, van onderen naar onderen en van boven naar boven wordt gecommuniceerd.”
“Oh, je hebt het over communicatie, ik dacht dat je het over seks had, ik dacht al, jij op jouw leeftijd: van onderen naar boven, bovenste onder, ondersteboven, afoe-skoinsi...”
“En ik vraag me af: staan alle leerkrachten van HAVO-2 achter de acties?”
“Volgens mij niet, maar misschien zijn ze blij met wat vrij of ze zijn bang tegen de collega’s die pro zijn in te gaan.”
“Uit dat opbelprogramma van Steven bleek dat ook het gros van de leerlingen niet begrijpt waar de acties om gaan; dus ook met de leerlingen is slecht gecommuniceerd.”
“In plaats van de poort op slot te doen...”
“Wat een onwettige daad is, n’a skoot’tori dja, het is een overheidsterrein...”
“Mang, la me uitpraten..., in plaats foe tap’a poort, zouden de leerkrachten die acties wilden voeren, hun leerlingen ontvangen en de les besteden om hun zaak uit te leggen aan de leerlingen.”
“Ja, hé, dat vereist voorbereiding, dat vereist verstandelijk ontwikkeld vermogen, dat vereist kennis van zaken, dat vereist mondeling goed zijn, over je standpunten willen en kunnen discussiëren, terwijl poort sluiten de beste, de goedkoopste, de simpelste en volgens de wilden geredeneerd, de effectiefste methode was.”
“En BeeVeeEl neemt de wilde staking over.”
”Dan is het nu een Wilcho-staking.”
“Bij een vorige Wilcho-staking moest die fees-boek directrice koet-ke-koet blijven; nu moet eentje weg, alles op alles.”
“Deze is zo te zien geen Wilcho-loyalist.”
“Wat een Wilcho-situatie, is die Wilgo Koffer weer.”
“Wat is er met: is Wilgo weer? Altijd is het Wilgo, steeds loopt men te fitten op hem, ala lees n’a ing baka! Nooit is die fout elders. Kijk naar dat Onwijs Ministerie. Vrouwen van toppers en andere politieke loyalisten worden à la dol geregeld, en er is nog steeds geen nieuwe directeur. Da wat wil je dat er in het veld gebeurt?”
“Overdrijf je niet met dat ‘à la dol’?”
“Ja, dat leerkrachten pats-boem de poort op een blauwe maandag sluiten en de leerlingen duperen, is dat wat er in het veld moet gebeuren? Dus omdat het aan de top misschien een rommeltje is, wil dat toch niet zeggen dat we er in het veld ook een rommeltje van moeten maken?”
“Het is geen rommeltje. Die directrice deugt niet, ze kan geen beslissingen nemen.”
“Ja, opeens, na meer dan tien jaren dat ze daar de scepter zwaait, communiceert ze niet met leerkrachten....”
“Zelfs met haar O.D.’s communiceert ze niet...”
“Wachte mang, la me uitpraten, opeens neemt ze het alleen op voor haar leerlingen, opeens behandelt ze haar leerkrachten als werkslaven...”
“Ze laat m’n collega’s surveilleren op uren dat die anders vrij zouden zijn.”
“Dat mag, en je collega’s klagen toch ook niet als ze tijdens repweken vrij zijn op uren dat ze les zouden moeten geven?”
“Het is inderdaad een policy dat je als leerkracht zoveel als mogelijk surveilleert op uren dat je les hebt, maar dat lukt niet altijd. Nou, moet er daarom dan een wilde staking uitgeroepen worden?”
“Maar het directeurenberaad onder leiding van Soeminder staat achter de HAVO-directrice.”
“Nogal wiedes; die redeneren zeker: if joe mati barba brong, biegieng nat die’f joe.”
“Plus ze heeft de zaak van die verkrachte leerling niet doorgegeven en geen maatregelen tegen de dader of daders getroffen.”
“Wat? Dat geloof ik niet. Wat voor zaak was dat?”
“Ik weet het niet, Wilgo had het erover, er is een tijdje terug een leerling in een auto bij de school door één, of waren het twee leerlingen, verkracht.”
“Geloven jullie dat? Zeker werd dat door medeleerlingen ontdekt dat mevrouwtje zat te rollebollen met jongen in auto, wagi seki zus, wagi seki zo, boem-boem, tjake-tjake, nee, is niet ik, die jongen heeft me verkracht, ja, dat deed hij met me in die wagen, en ik heb me toch zo tegen hem verzet, ik heb gegild, om hulp geroepen toen hij me erin sleepte, ik heb met mijn benen geschopt, ik heb hem gebeten en gekrabd, kijk hier, repen van z’n huid onder m’n mooi gemanicuurde nagels, maar hij heeft m’n verzet gebroken, hij gaf me een beurt zonder dat ik mijn vinger opgestoken had, wat’n beurt, wat’n beurt, ow, ow.”
“Hebben jullie die klassieker van Dobru gelezen, De Plee, ik weet het nog uit mijn MULO-tijd, ai boi, wat een verhaal was dat: Carlo ontmoette Chandra regelmatig ‘s nachts in de plee, het privaat, achterop het erf, ini a koemakoisi din bin freeri ien’a doengroe, dan op phagwa, toen Carlo aan beetje gedronken had en Chandra roti voor hem bracht, dan Carlo bosi a meisje openlijk, dan baba Krish ontdek n’a tori, grijp ing dochter beet en sleurde haar weg van die kafri-jongen. En om zichzelf tegenover haar vader een houding te geven, schold ze Carlo uit voor schoft, alsof die haar aangerand had. Nou, toen maakte Baba Krish er een politiezaak van en Carlo werd aangehouden.”
“En hoe liep het af?”
“Heb jij als jongere in ons gezelschap ‘De Plee’ van Dobru niet gelezen?”
“Nee, de juf vond het te dun.”
“Tje poti, die had geen kaas van literatuur gegeten, die dacht zeker: alleen dikke boeken met hoogstaande Hollandse volzinnen zijn literatuur.”
“Zeker was dat ook eentje die te lui was om literatuur te lezen, alleen maar vrije uurtjes zocht en de poort op slot deed als ze moest werken.”
“Weer beer je’t fo m’n collega’s! Altijd is het: de leerlingen worden gedupeerd, de leerlingen gaan achter raken, de leerlingen lijden eronder, maar nooit mogen leerkrachten die gedupeerd worden, die achter raken in salaris, die onder beleidloosheid lijden, nooit mogen die voor hun rechten opkomen. Die moeten maar braaf alle lariekoek van leerlingen en van de schoolleiding slikken en braafjes zorgen dat leerlingen vlekkeloos overgaan, zodat die snel dokter, ingenieur, bachelor zus of master zo kunnen worden.”
“Of master van Staatsolie met tienduizenden per maand aan salaris.”
“Lieb’a mang; het bedrijf spekt de staatskas ook elk jaar met honderden miljoenen.”
“Dankzij de revo.”
“Ja, ja, als ik dat artikel “Baas legt valse claim op succes Staatsolie” lees, kunnen we liever zeggen: ondanks de revo.”
“Is een of andere politieke topper geeft eenzijdige info in dat artikel. Laat hij vertellen hoe zijn partij, toen zij het bewind over NH had, ook geprobeerd heeft politiek bij Staatsolie te penetreren.”
“Maar ook andere politieke aasgieren hebben steeds hun hebzuchtige ogen op dit bedrijf gericht om het te plunderen, dus beer het niet alleen voor die ene partij.”
“En in dat artikel worden er wel keiharde feiten genoemd, die niet bepaald in het voordeel van de militaire machthebbers en van de Bosjes-regering pleiten. Die wilde het bedrijf met nu een waarde van bijna één miljard US dollar verkwanselen voor 60 miljoen US? Die had geld nodig.”
“Ja, maar die wist alleen met geld te smijten. Een ex-partijgenoot van hem had toch gezegd: als betrokkene alleen maar bij het langslopen opkijkt naar de toren van Financiën, begint die koers al te stijgen.”
“Stelletje ondankbaren! Tenminste liet hij ons twee bruggen en een rotonde. Tot nu toe heeft niemand hem daarmee geëvenaard.”
“Ook dezen niet. En maar hoge dromen hebben en allerlei vreemde vrienden maken, zoals die ene met z’n gebarsten vliegtuigraam.”
“Zie je, hij keerde speciaal naar ons terug, niet naar Cayenne waar hij een uur eerder kon landen, want van daar had hij geen gouden sleutel van de stad.”
“Waarom kunnen mensen die zich tientallen jaren verdienstelijk hebben gemaakt voor dit land geen echte gouden ster krijgen die ze niet hoeven terug te geven als ze overlijden? We hebben toch goud genoeg? Waarom mogen allerlei stuurs kijkende en onvriendelijke vreemden wel ons goud krijgen?”
“Maar ten aanzien van Staatsolie: de gemeenschap heeft eens 500.000 Surinaams erin gestopt en door de bezielende leiding van Eddy Dja-Olie-rhap is samen met een gemotiveerde groep medewerkers een bedrijf opgebouwd dat meer dan 600 miljoen US omzet per jaar heeft en na aftrek van belastingen blijft er meer dan honderd zoveel miljoen, plus, plus, plus voor de staat over...”
“Dit is een ontwikkelingswerker, een voorbeeldfiguur. Anderen zouden het bedrijf al in de beginfase hebben platgevreten en zich als directie in luxe hebben gebaad en het bedrijf was nooit uit de rooie cijfers gekomen.”
“Zoals vele andere staatsbedrijven.”
“Je bedoelt: zoals bijna alle staatsbedrijven.”
“Maar we dwalen weer eens af, wattebout W.E.S.B.?
“Welk idioot ding heb je nu bedacht? Wat is WESB?
“Wilgo En Sem Bond.”
“Maar als die directrice niet met haar leerkrachten en OD’s communiceert, waarom praat hij dan niet met haar? Je moet dat ding altijd van beide kanten horen.”
“Dat moet een Commissie van Goede Diensten doen.”
“Nou, DNA-leden willen een kort geding van de staat tegen de BvL.”
“Laat ze dat maar doen; Wilgo zal dit rechtsgeding tegen de BvL zeker winnen, ik zeg dat jullie.”
“Dan zal dit volgens mij het eerste rechtsgeding worden dat hij zal winnen. Ala trawang a lasi.”
“Maar die Wilgo van je heeft echt niet de sympathie van de massa; op de radio zegt een beller openlijk: Hij is de domste vakbondsleider in ons land.”
“Ai, ai, ai, niet zo leuk. Maar hij werd wel flink ondersteund door een Vinke Wolke in dat Rimboow opbelprogramma.”
“Dan heb je niet gehoord hoe de bellers die Vinke Wolke hebben gevlamd, dat hij niet zo partijdig moet zijn en de zaak objectief moet bekijken.”
“En een andere zei over Wilgo: Geef hem een post, dan houdt hij z’n mond.”
“Goed idee. Wattbout directeur van Onder-de-wijs?”
“No mang, dat wordt een gevecht met dat ene deel van die tweeling waarvan het andere deel over die Tjaina-man is gereden.”
“Dan maak Wilgo tot minister, dan gaan we ‘Poortsluiten’ en ‘Esso uitstellen’
als vakken boven de streep invoeren.”
“Ja mang, la we Baas adviseren dat te doen. Wat kan azijn zuurder maken?”
“SaZuur, want ze gaan naar de rechter en bet your life, ze winnen die case. Want vlechtenman heeft zo te zien natte-vinger-werk geleverd met de intrekkingsbeschikking van SaZuur.”
“Of was het opzet?”
“Heren ik ga er vandoor, anders verlies ik een case.”

Rappa