Reactie op de doelen en plannen van Souverein
11 Jun, 08:48
foto


In zijn ingezonden artikel Ontwikkeling gebaseerd op concrete doelen en plannen van 7 juni, promoot de heer Ruud Souverein als vertegenwoordiger van de Mennonieten opnieuw het concept van grootschalige landbouw in Suriname. In zijn brief negeert hij echter diverse belangrijke punten.

Hij stelt dat de agrarische sector van Suriname moet groeien naar minimaal US$ 4 miljard in 2040, omdat Suriname anders verarmt. Dat is een bedrag dat groter is dan de volledige economie van Suriname op dit moment. Omzetten van onze primaire bossen naar landbouwgronden gaat bovendien ten koste van diverse andere sectoren van de economie en veroorzaakt enorme schade aan onze biodiversiteit en ons milieu. Het inzetten op de grootschalige productie van slechts twee landbouwexportproducten (soja en mais) verzwakt bovendien de economische weerbaarheid van de economie. Het stimuleren van de kleinschalige land- en tuinbouw in de kustvlakte helpt veel meer om de voedselzekerheid van Suriname te vergroten. Het binnenland kan veel beter en duurzamer gebruikt worden voor toerisme en de duurzame extractie van hout en bosbijproducten.

De door de heer Souverein aangehaalde studie van LVV, ROM en Embrapa zou stellen dat de kustvlakte niet geschikt is voor landbouw en zeker niet voor soja en granen. Weet hij wel dat ons rijstdistrict Nickerie in de kustvlakte ligt en rijst een graan is? Ook het overgrote deel van de rest van onze land- en tuinbouw vindt plaats in de kustvlakte, en hier lagen in het verleden ook de meeste plantages.

De grootschalige productie van soja en mais in ons binnenland is alleen mogelijk door grote stukken ongerept bos en savanne te vernietigen, wat biodiversiteitsverlies en uitstoot van het broeikasgas CO2 tot gevolg heeft, terwijl we daardoor als land ook veel minder kunnen verdienen aan carbon credits. Omdat de gronden in het binnenland heel arm aan voedingsstoffen zijn, zullen er enorme hoeveelheden meststoffen nodig zijn om de soja en mais te laten groeien. Die meststoffen zullen deels uitspoelen en dus onze beroemde zwartwaterkreken vervuilen. Doordat soja en mais vooral gebruikt zullen worden als bijvoeding van Braziliaanse vleeskoeien, dragen ze langs die weg bovendien nog meer bij aan de stijging van de zeespiegel waar we nu al veel last van ondervinden.

Wat we nodig hebben voor de (agrarische) ontwikkeling van Suriname is geen grootschalige productie van vervuilende exportgewassen in ons binnenland, maar een goed landinrichtingsplan, wettelijke vastlegging van de grondrechten en -plichten van inheemse en in stamverband levende gemeenschappen, een rechtvaardig en verstandig gronduitgiftebeleid voor de rest van het land en technische ondersteuning van land- en tuinbouwers door onafhankelijke deskundigen. Dat geeft elke Surinaamse burger de mogelijkheid om op een duurzame manier een bestaan op te bouwen met behulp van de natuurlijke rijkdommen van Suriname. Het verbeteren en uitbreiden van de land- en tuinbouw in het kustgebied, het laten groeien van de toerismesector, het uitbreiden van de rest van de dienstensector, de productie van bosbijproducten, de lokale verwerking van hout, de export van houten eindproducten (i.p.v. rondhout) en de aanpak van corruptie, zijn manieren om ons land te laten bloeien. Het binnenhalen van mensen met eigen wetten en regels die het contact met de rest van de bevolking zoveel mogelijk vermijden, onze natuur en milieu vernietigen en hun producten via hun eigen kanalen exporteren is iets wat het land slechts verarmt, al zal de heer Souverein er zelf een leuk bedrag aan overhouden.

Auke Hielkema

Het gehele artikel kunt u hier downloaden.

pdf-icon.gif Reactie_op_de_doelen_en_plannen_van_de_heer_Souverein.pdf                
Advertenties

Saturday 27 July
Friday 26 July
Thursday 25 July
Wednesday 24 July