Kelvin Kiptum: Keniaanse wereldrecordhouder marathon omgekomen

De wereldrecordhouder op de marathon bij de mannen, de Keniaanse Kelvin Kiptum (24) is omgekomen bij een verkeersongeval in zijn thuisland. Hij werd zondag samen met zijn coach, de Rwandese Gervais Hakizimana, gedood in een auto op een weg in het westen van Kenia.

Kiptum brak in 2023 door als rivaal van landgenoot Eliud Kipchoge – een van de grootste marathonlopers. Kiptum verbeterde het record van Kipchoge en klokte afgelopen oktober in Chicago de 42 kilometer in twee uur en 35 seconden.

De twee atleten waren opgenomen in het voorlopige Keniaanse marathonteam voor de Olympische Spelen in Parijs later dit jaar.

Kipchoge zei op X dat de man die zijn record brak een rijzende ster was die "een heel leven" voor zich had om "ongelooflijke grootsheid" te bereiken, en betuigde zijn condoleances aan zijn familie.

Ook de Keniaanse president William Ruto beschreef Kiptum als een buitengewone sportman die een stempel op de wereld had gedrukt.

Het verkeersongeval gebeurde zondag rond 23.00 uur lokale tijd. De politie gaf details over de crash en zei dat Kiptum reed en "de controle over het voertuig had verloren en van de weg was gegaan en aan zijn linkerkant in een greppel terecht was gekomen".

"Hij reed zo'n 60 meter de sloot in voordat hij tegen een grote boom botste", staat in een verklaring van de politie.

Kiptum en Hakizimana ter plekke om het leven. Een derde persoon, een jonge vrouw, raakte ernstig gewond en werd voor behandeling naar het ziekenhuis gebracht.

Vorige week maakte het team van Kiptum bekend dat hij in april in Rotterdam zou proberen de marathon in minder dan twee uur te lopen - een prestatie die in open competitie nog nooit is bereikt.

De vader van twee kinderen werd snel beroemd: hij nam pas in 2022 deel aan zijn eerste volledige marathon.

Hij maakte meteen indruk toen hij de toenmalige vierde snelste tijd ooit behaalde (2:01:53) en daarmee de Marathon van Valencia won, voordat hij een parcoursrecord van 2:01:25 vestigde op de Marathon van Londen in april 2023.

Zes maanden later, in zijn derde marathon, haalde Kiptum in zijn laatste race 34 seconden van de wereldrecordtijd in Chicago.

Hij had al een uitgesproken tactische aanpak ontwikkeld, waarbij hij 30 km met het peloton meeliep voordat hij het tempo opvoerde en de rest van de race alleen op pad ging.

Kiptum deed in 2018 mee aan zijn eerste grote wedstrijd, waarbij hij op geleende schoenen rende omdat hij er zelf geen paar kon betalen.

Hij behoorde tot een nieuwe lichting Keniaanse atleten die hun carrière op de weg begonnen, waarmee ze zich losmaakten van de vroegere traditie van atleten die op de baan begonnen voordat ze overstapten op langere afstanden.

Kiptum zei vorig jaar tegen de BBC dat zijn ongebruikelijke keuze simpelweg werd bepaald door een gebrek aan middelen.

"Ik had geen geld om naar circuitsessies te reizen", legde hij uit.

Mensen hebben zich verzameld buiten het ziekenhuis in de stad Eldoret in de Rift Valley, waar zijn lichaam naartoe is gebracht.

"Ik weet niet wat ik moet zeggen, maar God, als we iets verkeerds hebben gedaan, vergeef God ons, want Kiptum was op weg naar grote hoogten", zei een man.

"We willen heel veel sorry zeggen tegen de Kenianen en nog veel meer tegen de familie van de overleden held. Heel erg", zei een ander tegen een lokale tv-zender.

In reactie op het nieuws van zijn dood schreef de Keniaanse minister van Sport, Ababu Namwamba, op X: "Verwoestend misselijkmakend!! Kenia heeft een bijzonder juweeltje verloren. Geen woorden voor."

De Keniaanse oppositieleider en voormalig premier Raila Odinga zei dat het land "een echte held" heeft verloren en rouwt om "een opmerkelijk individu... en een Keniaans atletiekicoon".

Kiptum's coach, Hakizimana (36) was een gepensioneerde Rwandese hardloper. Vorig jaar hielp hij Kiptum maandenlang met het behalen van het wereldrecord.

Hun relatie als coach en atleet begon in 2018, maar het paar ontmoette elkaar voor het eerst toen de wereldrecordhouder veel jonger was.

"Ik kende hem toen hij nog een kleine jongen was en op blote voeten vee hoedde", herinnerde Hakizimana zich vorig jaar. "Het was in 2009, ik was aan het trainen in de buurt van de boerderij van zijn vader, hij kwam me op de hielen trappen en ik joeg hem weg.

"Nu ben ik hem dankbaar voor zijn prestatie."