De Surinaamse gemeenschap verneemt via Desney Romeo (ABC), dat de Surinaamse Voetbalbond (SVB) het contract met de bondscoach van het Surinaamse elftal, niet heeft verlengd. Deze gang van zaken is hoogst ongebruikelijk en op zijn zachtst uitgedrukt een onfatsoenlijke daad van de SVB. Het betreft niet gewoon de trainer van een vereniging die is aangesloten bij een lidbond, neen, het gaat hier om de keuzeheer van de nationale selectie van de populairste sport hier te lande. Het is publiek geheim dat communiceren niet de sterkste zijde is van het bestuur, omdat men liever geen openheid van zaken geeft. Het is echter wel te gortig dat ruim een week nadat partijen uit elkaar gegaan zijn, het bestuur het niet belangrijk genoeg achtte om het publiek te informeren dat Natio weer zonder bondscoach zit. Zonder een gedegen verantwoording komt het bestuur met een reactie op enkele lokaal gepubliceerde artikelen, dat de bondscoach niet ontslagen is, maar dat het contract niet verlengd is.

Het bestuur zou bij zo een ingrijpende beslissing de gemeenschap omstandig moeten informeren middels een persconferentie (desnoods via Zoom om kosten te besparen), want het is onacceptabel dat voetbalminnend Suriname uit een andere bron dan de gebruikelijke, moet vernemen dat de SVB het contract met de bondscoach van Natio niet heeft verlengd. Het gegeven dat het bestuur zich in stilzwijgen hult, doet vermoeden dat er een luchtje aan zit en er meer speelt. Het zou van fatsoen getuigen als het bestuur middels een persconferentie de gemeenschap na het besluit, omstandig had geïnformeerd. Het persbericht wekt de indruk dat getracht wordt het accent te verleggen door aan te geven dat ontslag niet hetzelfde is als een contract niet verlengen.

Als het contract nou ontbonden is of als je wil stellen dat de bondscoach de deur gewezen is, het gevolg is hetzelfde: de samenwerking is beëindigd. De Surinaamse mannenselectie zit voor de derde keer in minder dan drie jaren zonder bondscoach. Er is dus geen sprake van stabiliteit bij Natio. Dat is best wel jammer, want stabiliteit is nodig om te kunnen groeien. Het zoveelste bondstrainersvacuüm na het ontslag van Dean Gorré, maakt duidelijk dat die beslissing ad hoc was en ook nog gebaseerd was op de gedachte: wij als bestuur zijn de baas en kunnen doen wat we willen. Deze gedachtegang is funest voor ons voetbal, want ook al heb je het prerogatief om bondscoaches de laan uit te sturen, moet je nagaan als die beslissing wel in het voordeel is van de voetbalontwikkeling hier te lande. Verder onthult de ontbinding van het contract met Aron Winter ook dat er niets geleerd is uit die kardinale fout om Gorré de laan uit te sturen, hetgeen best wel zorgwekkend is.

Het ontslaan van een bondscoach of het ontbinden van diens contract is inderdaad het prerogatief van het bestuur, echter mag wel van het bestuur verwacht worden dat er tenminste al een beoogde opvolger is. Uit de informatie een lokaal medium blijkt ook dat plan B, niet met de assistenten doorgesproken is, want volgens die bron weten zij er totaal niets van. Dit bevestigt weer eens het gebrek aan transparantie bij het bestuur en de gebrekkige misleidende informatie die gedeeld wordt met het publiek. Fatsoenlijke bestuurders zouden eerst voeling hebben gehouden met de beoogde opvolgers c.q. waarnemers, alvorens wereldkundig te maken dat ze zullen waarnemen. De verklaring van de bondsvoorzitter dat het bestaande contract met de assistenten nog van kracht is en dat hij aanneemt dat zij zullen overnemen, snijdt geen hout, want de functie van assistent is niet dezelfde als de functie van waarnemend bondscoach. Hoewel het bestuur toen niet wilde toegeven dat het ontslag van Gorré een grote fout was, staat dat nu onomstotelijk vast, want hij is er nog steeds niet in geslaagd de grote schoenen die Gorré heeft achtergelaten, te vullen.

Mireille Hoepel