De uitvoerende macht en de wetgevende macht zijn niet langer het bezit van de eens zo machtige en invloedrijke Desiré Delano Bouterse. De rechterlijke macht echter, is nooit gezwicht en behield haar onafhankelijkheid. Suriname is op democratische wijze op weg naar haar verdere bevrijding. We zijn er nog lang niet. Een bevrijding ingezet vanaf het nationalisme van Eddy Bruma en wreed gestuit met het verraad op 25 februari 1980 toen de linkse beweging voor en na de coup de kop werd ingedrukt.

Het centrale gezag veroverde hoe dan ook langzaam weer terrein. Kwam tegenover een ernstige hobbel te staan, namelijk de staat in een staat gedachtegang dat het binnenland behoorde aan een bepaalde groepering en dus niet zomaar toegankelijk is voor het centrale gezag. Het niet oplossen van gronden rechten en goudordening was een gevolg hiervan en bewuste keus vanuit het krijgsheerschap. 

Uitspraken als het weer aantrekken van handschoenen tot en met deze regering is alleen met wapens weg te krijgen, culmineerde met het zelf de rechtbank in Ocer streetwise te bespreken. Een bewuste keuze om niet alleen de rechterlijke macht, maar ook de centrale overheid verder te besmeuren en te beledigen met het aanhalen van een uitgelekt geheim politie document. De rechterlijke macht in de verdachte bank te plaatsen als de schuldige en de veroorzaker van chaos, was niet alleen een regelrecht omdraaien van de werkelijkheid maar ook een bedekte bedreiging. Het is geen hersenspinsel zoals Alven Roosveld in zijn ingezonden stuk op Starnieuws schreef: “Er is verder een sweri, een verbond gesloten tussen twee figuren die hebben gezworen elkaar te beschermen. Ook al zou het ten koste van de hele natie Suriname moeten zijn.”,

Heroïsche strijd tegen de kolonisator en kolonialisme liggen achter ons. Na de onafhankelijkheid en dictatuur wrikt Suriname zich los uit drugs netwerken en gangsterisme die geïnfiltreerd zijn in de bovenwereld omdat de grondwet het mogelijk maakt dat veroordeelden en criminelen president en vicepresident kunnen worden. Het zich verschuilen achter hoge ambten en
gezaghebbenden is een methode om ongezien en ongestoord het centrale gezag van binnenuit te ondergraven, te ondermijnen en te destabiliseren. Vandaar dat diepgaande onderzoeken nooit resultaat opleveren. 

Maar Suriname heeft geduld. Er is een nieuw tijdperk aangebroken, met aan de leiding het centrale gezag dat volledig hersteld is. Onder deze vlag van de eenheidsstaat Suriname zijn de kansen groter dan ooit dat het land met haar moeilijk bevochten democratie zich verder kan inzetten voor herstel van normen, waarden en deugden op weg naar een toekomst van evidence based denken en social media te laten voor wat het is. Onderwijs, veiligheid, gezondheid, geloof en rechtvaardigheid zijn instrumenten van de sleutel tot succes. Suriname heeft dit door haar geschiedenis meermaals bewezen.

Angela Fernald
afernald34@gmail.com