Als kind groeide ik op zowel in de stad als district, in een beschermd en liefdevol gezin. Ik had goede vrienden en een gezellige familie. Na de middelbare school vertrok ik naar het buitenland voor verdere studie waar ik eerst een hogeschool en daarna de universiteit doorliep. Tijdens mijn studies had ik mij altijd voorgenomen terug te keren naar mijn geboorteland, omdat ik mij dan beter dienstbaar kon maken: dat heb ik ook gedaan! 

Na aankomst werd ik direct in het diepe gegooid door tewerkgesteld te worden bij het ministerie van Justitie en Politie, waar ik hoofd werd van de afdeling Delinquentenzorg. Het was beslist geen gemakkelijke functie! Enkele jaren na de staatsgreep in 1980, uitgevoerd door militairen die door Nederland aan Suriname ter beschikking waren gesteld met goede financiële regelingen, vroeg ik aan de minister om overplaatsing naar het ministerie van Onderwijs, Wetenschappen en Cultuur. Ik merkte dat na de machtsovername, in de gevangenissen en huizen van bewaring de mensenrechten constant werden geschonden door de niet democratisch gekozen regeerders, waartussen er eveneens enkele rasechte criminelen zaten.

Vóór de staatsgreep was een NPK-regering aan de macht. Deze werd natuurlijk aan de kant gezet! De oppositionele partijen met de VHP voorop, probeerden goede maatjes te worden met de bestuurders van het dictatoriale bewind. Nederland had na de staatsgreep de gelden van de ontwikkelingshulp immers niet stopgezet, zodat dit land direct medeverantwoordelijk gesteld kan worden voor wat er in 1982 volgde: de Decembermoorden. Koloniale mogendheden hebben zich immer verrijkt door ernstige mensenrechtenschendingen te plegen dus was het geen uitzondering dat zij direct samenspanden met de militairen. 

Vóór de onafhankelijkheid en vlak erna emigreerden vele landgenoten massaal naar Nederland, daartoe gestimuleerd door enkele corrupte politici, die het naar mijn bescheiden mening na 1975 overigens nooit goed hebben gemeend met de ontwikkeling van ons land. Er kunnen vele voorbeelden genoemd worden waarbij zij beticht worden van zelfverrijking door corruptie, wellicht nog erger dan in de laatste jaren van de koloniale periode.

Degenen die beweren dat er een bepaalde revolutie is geweest in Suriname moeten zich laten nakijken! Ja, voor degenen die meededen aan het hiervoor genoemde gewin. En daar zaten ook hoogopgeleide personen tussen: hadden zij hierom de studies gedaan, vroeg ik mij vaker af. Wat mij ook verbaasde was dat onder andere familieleden, kennissen, politici en vrienden, collaboreerden met de militaire machthebbers. Ik heb ze dikwijls vergeleken met de NSB’ers ten tijde van de Duitse bezetting van Nederland. 

U begrijpt wel dat door deze snode plannen van onze eigen mensen er absoluut nooit van een revolutie gesproken kan worden. Wellicht werd het begrip 'revolutie' eufemistisch gebruikt of als een doekje voor het bloeden om de criminelen hun gang te laten gaan. De massa die met de criminelen collaboreerden, groeide fors aan, en er werden zelfs politieke partijen opgericht die het land plunderden van alle financiële middelen. Deze situatie is thans zo te aanschouwen! Natuurlijk zijn er altijd mensen die dingen anders zien: “Want wie zegt nou dat zijn bil stinkt?” Echter kunnen wij de feiten niet ontduiken!

Op 20 december 2023 hebben wij gezien dat het recht wederom heeft gezegevierd. De rechterlijke macht die heeft meegewerkt aan de uitspraak die na jarenlang traineren en kiekeboe is gekomen, verdient grote klasse. Waarschijnlijk is er nu een toekomst gebouwd die duidelijk maakt dat geen enkele crimineel zijn straf ontgaat, tenzij hij op de vlucht slaat en dan enige tijd onvindbaar is. Het vonnis zal naar letter en geest uitgevoerd worden zonder enige bureaucratie: het Openbaar Ministerie dient op korte termijn voorbereidingen te treffen om de betrokkenen achter slot en grendel te zetten, zo nodig met internationale hulp.

Zij die nog fantaseren over gratie moeten weten dat deze vrijspraak nooit zal komen, omdat de feiten wettig en overtuigend zijn bewezen! Zelfs in de Nederlandse media die veel aandacht heeft besteed aan deze zaak merk ik dat dit gegeven bij menige journalist niet duidelijk is. De moordenaars die zijn berecht op 20 december jl. hebben zulks voorbereid en met voorbedachten rade uitgevoerd, zodat er angst alsmede onveiligheid in de samenleving werd veroorzaakt. De schok was enorm! Wij kunnen nu met de uitspraak gerust stellen dat onze democratische rechtstaat recht overeind staat en met een opgeheven hoofd de vele felicitaties van gerenommeerde alsmede internationale organisaties in ontvangst nemen. 

Ik verwacht dat het voor iedereen nu echt duidelijk is geworden dat de destijds het ons aangeprate begrip 'revolutie' een fictie was, verzonnen om sommigen van ons te doen geloven dat wij in een 'bananenrepubliek' wonen. Met de uitspraak van onze top-rechters heeft Suriname haar waardigheid herwonnen! Laten wij eensgezind en liefdevol verder gaan met elkaar.

Ten slotte wens ik u fijne feestdagen tevens een gezond en gelukkig 2024 toe.