Halloween in opmars in Suriname

Schrik, angst, gegil, gejammer maar ook gelach en genot. Het afgelopen weekend zijn duizenden getogen naar Utopia Heritage en de International Mall of Suriname (IMS) om Halloween te vieren. De hoofdattracties: de 'houses of horror'  waar “spoken, demonen, monsters, bakru’s en andere beangstigende entiteiten” een goed georganiseerd 'schrikbewind' voeren. De ene bezoeker verlaat lachend het spektakel, anderen zijn zichtbaar aangedaan en niet aanspreekbaar. Halloween is in opmars in Suriname.

Op beide locaties – Ringweg Zuid en de Anton Dragtenweg- was het een drukte vanjewelste. Kimberly Berghout, projectcoördinator van het evenement bij Utopia en Steven Sardjoe bij IMS, zijn zeer tevreden en onder de indruk van het bezoekersaantal. Het feest is voor de vierde keer gehouden. Elk jaar neemt de drukte toe, geven ze aan. Op beide locaties was er een Surinaams tintje, dat heeft extra ‘scares’ opgeleverd.

Geduldig wachten de mensen in hele lange rijen op een beurt om in de spookhuizen te komen. Het geschreeuw van de mensen die al binnen zijn was tot buiten te horen. Binnen is het pikdonker, de sfeer beangstigend, mede mogelijk gemaakt door geluids- en lichteffecten. Op enkelen wordt er geen indruk gemaakt terwijl sommige mensen zo snel mogelijk al gillend door de ruimtes proberen te komen. Anderen raken verlamd van angst, enkelen vallen op de grond. Soms vallen er ook harde scheldwoorden. Maar “je %&*#…” heeft geen effect op de duistere entiteiten in hun eigen domein.

Bij de uitgang is het voor sommigen nog niet voorbij. Terwijl enkelen in alle rust of lachend de uitgang doorkomen zijn er anderen die meer tijd nodig hebben om het avontuur te verwerken. “Het is eng, het is eng!” wordt er geroepen. Anderen kunnen niet praten. De mensen in de rij kijken lachend en zorgelijk naar hun voorgangers. Zij werden af en toe zelf ook opgeschrikt door bijvoorbeeld een ‘zombie’ die langs kroop naar de main areas, een open plek voor standjes en podia.

Soms is er iets sterkers nodig dan water om bij te komen. Een Skeleton Blood Sample, Thirsty Vampire, Krasie Witch of een Bakru’s Fear bijvoorbeeld, heeft menig mens opgepept “ready for the next scare". In de main area ontbreekt het niet aan  schrikmomenten. Ook daar is er vaak gegil te horen, wegrennen lukt niet altijd. Omdat je dan tegen een ander monster kan opbotsten. Terwijl enkelen angsten uitstaan gaan anderen graag op de foto met de griezels.  

Dat er een grote vraag is naar “bang gemaakt worden voor fun” staat buiten kijf. Met onder andere ruim 100 acteurs, visagisten, trainers, begeleiders is zo veel mogelijk aan de vraag voldaan. Afhankelijk van de entiteit kan de opmaak soms uren duren. Sardjoe en Berghout zijn laaiend over het vooral jong talent. Enkele acteurs geven aan dat dit een van de weinige kansen zijn om “in een karakter te kruipen” en direct resultaten van hun werk te ervaren.

Bezoekers komen ook verkleed naar de evenementen. Sommigen hebben ook maskers op maar moeten het afdoen voordat ze de spookhuizen betreden. Dat is een van de regels. Andere regels houden in niet zwanger zijn, geen hartproblemen hebben en niet claustrofobisch zijn. De organisaties hebben met ambulances op standby meer voorzorgsmaatregelen getroffen. De medische standplaats bij Utopia wordt mortuarium genoemd. Een brancard staat demonstratief klaar.

Halloween is officieel op 31 oktober. In Amerika bepalen werkgevers zelf of zij personeel vrij geven. Traditioneel gaan kinderen in de avond –(nog) niet in Suriname- verkleed door de buurt voor een ‘trick or treat’: zij gaan veelal snoepjes en andere lekkernijen verzamelen. Soms in ruil voor een klein optreden. De laatste jaren gaan de kinderen naast de bekende monsters ook op pad als superhelden, andere bekende stripfiguren of personen uit het heden of verleden.