Column: Anthony Nesty, onze mediocratie en de olie
27 Sep 2023, 00:59
foto
Van links naar rechts:
Anthony Nesty, Jules Wijdenbosch, Ronald van Ritter en Hans Breeveld.


Er zijn mensen die door uitzonderlijke prestaties een volk voor korte of langere tijd in extase kunnen brengen. Anthony Nesty is daar een voorbeeld van. Het jaar was 1988, de dag 21 september. In Seoul vonden de Olympische Zomerspelen (OS) plaats. Dit jaar precies 35 jaar geleden. In de media en via video’s is stilgestaan bij deze historische gebeurtenis; de finale van het nummer vlinderslag. Deze krachtmeting zou door de jaren heen steeds meer bekend staan als de overwinning van Anthony Nesty op Matt Biondi.

Om de prestatie van Nesty in context te plaatsen werden vergelijkingen gemaakt tussen Suriname en de VS en tussen Nesty en Biondi. De VS vaardigde 527 atleten af naar de OS. Suriname 6. Biondi werd beschouwd als de beste zwemmer van de wereld. Suriname had op de OS nooit een medaille gewonnen of een record gevestigd. De conclusie t.a.v. Suriname was dan ook: The odds were not in their favor - de kansen waren niet in hun voordeel.  

Maar nog geen minuut na de start zou Anthony Conrad Nesty een revolutie ontketenen in de zwemsport. Hij won de 100 meter vlinderslag in 53.00 sec. en was hiermee Bionde één honderdste van een seconde voor, terwijl hij daarmee het oude OS-record van 53.08 sec. deed sneuvelen. Deze wedstrijd werd, even als enkele andere uit het verleden gekarakteriseerd als: a race that changed the Olympic Games. Anthony Nesty was namelijk de eerste zwarte zwemmer die won op de Olympische Spelen.

Ik voel me zeer bevoorrecht dat ik ooit persoonlijk Nesty mocht spreken over deze gebeurtenis. Hij vertelde mij en enkele leden van de regering-Kraag over brieven die hij ontvangen had van kinderen uit Azië, Latijns-Amerika en Afrika die hem als hun held zagen. Aan hen was namelijk keer op keer verteld dat ze het niet ver zouden schoppen in de zwemsport, vanwege etnische tekortkomingen. Overigens een onwaarheid die op academies voor Lichamelijke Opvoeding als wetenschappelijk beproefd werd verkondigd. Nesty heeft die onwaarheid in 53 seconden kapot gezwommen.

De onvolprezen Jagernath Lachmon, die tijdens de overwinning van Nesty voor staatszaken in het buitenland was gaf aan hoe zeer zijn gesprekken in het buitenland door de overwinning van Nesty werden beïnvloed. Voorafgaand aan de race van Nesty moest hij van alles en nog wat uitleggen over Suriname. Na de overwinning van Nesty merkte hij bij zijn gesprekspartners een draai van 180 graden in het voordeel van Suriname.

Suriname heeft zeker wat gedaan om Nesty te eren. Er werden een postzegel en een gouden munt uitgegeven. Een vliegtuig en een sporthal werden naar hem vernoemd. Maar we weten dat er ook veel loze beloftes aan hem gedaan zijn. Wij hebben helaas met het fantastische voorbeeld dat Anthony Nesty – komend uit een klein land ons gaf - te weinig gedaan. Anthony Nesty zou als groot voorbeeld, als motivator moeten dienen voor ons volk, vooral voor de jeugd. Ook de rol die zijn vader heeft vervuld, toen hij als tiener niet verder wilde gaan met zwemmen is betrekkelijk onbekend gebleven.

Via sport kan je burgers discipline bijbrengen. Sport leert ons dat zonder training geen overwinning kan worden behaald, dat doorzetten en uithoudingsvermogen essentiële onderdelen van succes zijn. Dat winnen en verliezen integraal deel van the game zijn. We zouden veel Surinamers een fighting spirit kunnen bijbrengen.
In plaats daarvan schijnen nu grote delen van de Surinaamse bevolking het slachtoffer te zijn van een mediocratisch denken. Mediocratie staat voor heerschappij der middelmatigheid. Dit kan resulteren in een samenleving van middelmatige personen. Met een gezapige middelmatigheid kan je nooit grote prestaties neerzetten. Je krijgt een land waar er steeds wordt geklaagd en de schuld van wat misgaat steeds bij anderen wordt gezocht. Positieve prestaties van leden uit dat soort samenlevingen worden steevast gebagatelliseerd.

Misschien doen we te weinig om mensen die bijzondere prestaties hebben geleverd de eer te geven die hen toekomt. Als we willen nagaan waarom landen groot geworden zijn moet dit aspect – gelet op de beschouwingen van Alfred Adler - niet verwaarloosd worden. In Nederland is zelfs een Piet Hein met zijn omstreden verleden gepromoveerd tot held. Zie daar hoe het doel de middelen geheiligd heeft. Zozeer zelfs dat ethiek en moraal even een oog moesten dichtknijpen.

Op woensdag 13 september 2023 werd wereldkundig gemaakt dat de vele miljoenen vaten olie die liggen voor de Surinaamse kust spoedig te gelden zullen worden gemaakt. Ruim 20 miljard US-dollars zal Suriname rijker worden. Er heerste euforie in het land, met de president als tamboer-majoor. Wijselijk zei de directeur van Staatsolie, Annand Jagesar bij die gelegenheid dat bij goed beleid er geen armoede meer kan bestaan in Suriname. De verantwoordelijkheid is gelegd waar die hoort. Onze toekomstige bestuurders maar met name de controleurs van die bestuurders hebben die nobele plicht. In laatste instantie zal het totale Surinaamse volk moeten helpen waken over onze belangen.

In tegenstelling tot wat gezegd werd toen Anthony Nesty in 1988 deelnam aan de OS kunnen wij na de mededeling van de oliebazen zeggen The odds are now in our favor.  Maar zo vaak in de geschiedenis waren de kansen in het voordeel van Suriname. Helaas gingen steeds weer enkele gulzigen met de winsten er vandoor. Een arm berooid volk achterlatend. Dus in plaats van een euforie stemming is waakzaamheid meer dan ooit geboden. De geschiedenis zal onbarmhartig oordelen over gulzige bestuurders, die het Surinaamse volk voor de zoveelste keer hen het rechtmatig deel van de koek beroven.

De vreugde over de olie is begrijpelijk, maar olie en gas zijn eindigend, wat niet eindigend is, dat is onder andere onze Flora en Fauna en de landbouw. Het ingezonden stuk van Louis Tjon A Meeuw -We wachten niet op olie en gas – is mij dan ook op het lijf geschreven.  Er moet namelijk gediversifieerd worden en een zo groot mogelijke werkgelegenheid worden geschapen zodat iedere Surinamer een trotse werkgever of werknemer kan zijn.

Hans Breeveld
Advertenties