Column: Borrelpraat no. 785

“Beste broeders, er zijn al 500 Haïtianen op weg hierheen om zich met hun familie te herenigen."
“Ja, die hebben ze in geen jááááren gezien. Wow, wat een emotionele hereniging zal dat wel niet worden.”
“En er zijn daarnaast al 1.500 verzoeken tot hereniging ingediend.”
“Je kan zeggen wat je wil: de eerste groepen Haïtianen hebben zich door keihard werken hier goed opgebouwd, en hun kinderen zijn dankzij ons onderwijs tot zelfs academisch niveau opgeklommen.”
“Maar ik denk dat de huidige zo genoemde gezinshereniging een mooie omschrijving, of beter: een doorzichtige smoes is voor de al jaren bekende doorvoerhandel van Haïtianen naar Cayenne.”
“Ik denk dat ook, want allereerst zal een welbekende ‘touroperator’ weer een flinke hap gaan verdienen.”
“Tuurlijk! Voor wat, hoort wat. En niet voor niets zal hij straks weer eens flink wat donaties doen in de verkiezingskas van tenminste één welbekende politieke partij.”
“En dan verdienen de luchtvaartmaatschappijen die de charters verzorgen ook een aardige duit; niet voor niets Vliegen zij Altijd.”
“En dan zullen al die herenigde Haïtianen zich al gauw in Cayenne opnieuw gaan herenigen met ‘familie’ aldaar; dan zijn ze op Europese bodem.”
“Zie je waarom een brug naar die kant veel meer zou opleveren dan die brug naar ‘die andere kant’, die meer in het voordeel van die kant zal zijn?”
“Waarom wil men dan met alle haast dan die brug naar ‘die kant’ bouwen?”
“Omdat bij het ontwerpen en bouwen van die brug veel lustiger ‘gegeten’ kan worden van de veel te hoog gecalculeerde kosten.”
“En zou dat niet kunnen bij de bouw van een brug over de Marowijne?”
“O, jawel, maar dat zou veel moeilijker gaan, want daar gelden Europese aanbestedingsnormen en controlemechanismen.”
“En om het IMF te pleasen, heeft ‘men’ de jaknikkers van de cawolasie in DNA opgedragen vóór de verhoging en uitbreiding van de btw te stemmen.”
“Tuurlijk, zo wordt de volgende storting van het IMF veilig gesteld. Hoe willen we anders onze scheve economie recht trekken?”
“Waarom worden casino’s, rondhoutexporteurs en gouddelvers dan ook niet zwaarder belast?”
“Het Nederlandse parlement heeft tenminste de kant van de kiezers gekozen en heeft ‘Nee’ gezegd tegen de aankondiging van de regering aldaar om de belasting op brandstof te verhogen.”
“Ja, goed politiek spel, want over twee maanden zijn daar verkiezingen.”
“Maar ook daar heb je rare politieke gasten, die met allerlei geldkostende moties stemmen willen trekken, maar niet kunnen of durven nadenken hoe de staat dat geld weer terug zal verdienen.”  
“Zulke denkers kennen we hier ook: ze komen met mooie plannen, werken al de voordelen daarvan goed uit, maar denken er nauwelijks over na waar de overheid al dat geld voor deze plannen vandaan moet halen.”
“Zoals?”
“Zoals het plan om op vele plekken in het land militaire posten neer te zetten.”
“Ik vind dat een goed voorstel.”
“Ja, ik ook, maar heeft de bedenker van dit voorstel ook nagedacht waar het geld vandaan zal moeten komen om zo een operatie neer te zetten en te blijven bekostigen?”
“Anderen herinneren ons in hun goedbedoelde artikelen tot vervelens toe  aan de hele reeks van miskleunen van deze regering, maar hun oplossingen werpen echt geen vruchten af binnen een paar jaren, maar pas na een of twee generaties kan al dat vastgeroeste denken en het daaraan gekoppelde handelen veranderen.”
“Klopt. Daarom heb ik in dit stadium van onze crisis meer aan eenvoudig uit te voeren oplossingen die heel gauw geld opbrengen.”
“Zoals?”
“Zoals het verhogen van de boetes voor het verbranden van huis- en tuinafval. Doe je dat toch: dan betaal je minstens vijfduizend srd boete en de brandweer krijgt de bevoegdheid deze boetes op te leggen.”  
“Maar ik denk niet dat we er met het innen van hoge boetes alleen zullen komen.”
“Klopt, vandaar dat onze president in het buitenland terecht hartstochtelijke voorstellen aan ondernemers met Surinaamse roots doet om nu-nu te komen investeren, en ze willen dat wel, vooral in de landbouw.”
“Nou, maar die ondernemers zullen heel hard wegrennen als ze maar de helft meemaken wat een succesvol producent en exporteur van onze eigen kers, unu egi kersi, nu meemaakt.”
“Ai, ik las het in een artikel op Sterrennieuws, getiteld: ‘Wij wachten niet op olie en gas’. Die grondboevenbende op Grondbeheer heeft de gronden die deze succesvolle ondernemer al lang voor de uitbreiding van zijn kersen aanplant had aangevraagd, inmiddels aan verkavelaars uitgegeven.”
“Daarom blijf ik het zeggen: de eerste aanvrager van domeingrond MOET ALS EERSTE afgehandeld worden. Daar begint die corruptie, die omkoperij, dat bamie-eten.”
“Ja, en dat ondanks de belofte van de president aan hem. Deze teleurgestelde Surinaamse ondernemer stelt daarom ronduit in dat artikel dat hij zijn buitenlandse investeerders helaas moet mededelen dat bij ons ook het woord van de president niet telt.”  
“Is dit het resultaat van de onlangs nog zo alom geprezen Verbroederingspolitiek?”
“Ik denk dat het voor zulke ondernemers meer een ‘Verloederingspolitiek’ is geworden.”
“Zullen wij als steeds weer kaalgevreten burgers een voordeel aan hebben als dankzij het nog te wijzigen kiesstelsel een paar kleine partijen een of twee zetels gaan halen, zoals onze passievolle Jennifer voorspelt?”
“Haar voorspelling zou best kunnen uitkomen, maar als kiezers zouden we meer zetels kunnen binnenhalen als al die kleine partijen hun meest kritische en goed geschoolde kandidaten op één lijst zouden plaatsen.”
“Klopt, maar het grote ego van vele van die kleinepartij-leiders staat dit idee in de weg; ze willen het steeds maar weer in hun eentje proberen."
"Dus dan zullen de 51 zetels bij de komende verkiezingen in grote meerderheid weer eens verdeeld worden onder de VHP, de NDP, ABOP met de aan hun verbonden kleine partijen.”
“Denk ik ook. Deze partijen mogen daarom al hun dure verkiezingscampagnes maar laten schieten, het geld daarvoor aan sociale instellingen schenken en hun partijleden via hun partijkernen zelf laten bepalen welke ‘krasse’ kandidaten die op verkiesbare plaatsen willen hebben.”
“Nu begint ú te dromen, meester. De partijstructuren van al die grote partijen zitten vol van jaknikkers en aanbidders van hun respectieve voorzitters.”
“Dan waarom gaan we steeds naar de stembus?”
“Misschien uit een soort van traditie? En ergens blijven we hopen dat verkiezingen veranderingen zullen brengen, hoewel zeker 30% steeds niet gaat stemmen.”  
“Oké, maar welke verkiezing heeft echt geleid tot werkelijke veranderingen in ons voordeel?”
“Geen enkele, volgens mij. Ze leidden eerder tot verrijking van een kleine kliek partijtoppers en weer eens een grote groep teleurgestelde kiezers vanwege het niet nakomen van al die verkiezingsbeloften.”      
“Ik vind dit maar een negatieve opstelling. Zolang er nog geheime en vrije verkiezingen in ons land worden gehouden, is er hoop.”
“Vind ik ook. Proost daarop.”
“Proost!”
 
Rappa