Natio heeft vanaf september de gelegenheid om het thuisfront de dramatische uitschakeling voor deelname aan de Gold Cup, te doen vergeten. Dan start namelijk de derde editie van de Concacaf Nations League. In een ietwat gewijzigde groepsindeling zullen de Surinaamse voetbalambassadeurs het volgens het Zwitsers systeem opnemen tegen aangewezen tegenstanders om te bepalen wie er naar de Copa America gaat. Voor de verandering mogen er maar liefst zes vertegenwoordigers van de Concacaf zone participeren in dit toernooi onder auspicien van de Zuid-Amerikaanse voetbalorganisatie Conmebol. Het beschikbaar stellen van zes plaatsen voor vertegenwoordigers van de Concacaf is het gevolg van de samenwerking tussen deze twee federaties. Door beslag te leggen op een plek voor dit prestigieuze toernooi met miljoenen kijkers, zal Natio het voetbalminnend publiek hier te lande dat al heel lang smacht naar succes, zeker naar zijn hand zetten. Zonder de tegenstanders te onderschatten, moet het met een gedegen voorbereiding wel haalbaar zijn om zich te plaatsen voor de kwartfinales. Mocht Natio erin slagen de kwartfinales te bereiken, dan wacht daar een van de vier hoogst geplaatsten in de Concacaf als tegenstander. Natio zal dus nog flink moeten knokken om een plek op de Copa America te kunnen bemachtigen.

Gelet op het bovenstaande moet er nu reeds een aanvang worden gemaakt met een plan van aanpak, zodat Natio beslagen ten ijs kan komen. De omstandigheid dat er buiten de FIFA-window geen oefenwedstrijden afgewerkt mogen worden, maakt de situatie er niet makkelijker op voor Natio. Toch zal de staf ervoor moeten zorgen dat de sterkst mogelijke ploeg op de been wordt gebracht om te voorkomen dat Natio een mal figuur slaat. Voorts vernemen we graag welke vorderingen er zijn geboekt bij het doorselecteren van spelers die bereid zijn hun schouders onder het werk te zetten. Vooralsnog moet de huidige spelersgroep in staat zijn om plaatsing voor de kwartfinales te realiseren, maar voor de krachtmeting met een top vier land, zal er gelet op het ontbreken van oefenwedstrijden, wel versterking nodig zijn. De staf doet er goed aan om de wedstrijden van september en oktober serieus aan te pakken en niet reeds met het hoofd bij de tegenstander in de kwartfinales te zijn. Je moet namelijk de huid niet verkopen, voordat je de beer geschoten hebt. Een wedstrijd is pas gewonnen wanneer je bij het laatste fluitsignaal van de arbiter, in het voordeel bent. Elke wedstrijd moet op zichzelf beschouwd worden als een finale. Het Zwitsers systeem is aangenamer en heeft als voordeel dat je niet iedereen in de groep treft, dus laten we er het beste van maken.

Het heeft er veel van dat men bij de Concacaf bezig is met een soort kartelvorming. De vier hoogst gerangschiktste landen zijn gevrijwaard van groepswedstrijden en komen pas in de kwartfinales in actie. Een rechtvaardiger systeem zou zijn dat ze net als bij de UEFA en CONMEBOL ook gewoon normaal ingedeeld werden in de groepen. Het wordt tijd dat de criteria op dit stuk worden aangepast. De rangschikking is op basis van een vorige competitie en door ze pas in de kwartfinales erbij te halen, is er sprake van bevoordeling van deze landen. Zoals we bij de eindronde in Qatar hebben gezien, is het mogelijk dat 'grote' voetballanden niet door de groepsfase komen. Het is de hoogste tijd dat de overige leden bezwaar maken tegen de bevoordeling en een stokje steken voor kartelvorming. Landen moeten niet a priori op een voetstuk gesplaatst worden, maar moeten dat steeds weer voetballend bewijzen. Ook op het U-20 Wereldkampioenschap en het U-21 Europees Kampioenschap voor mannen, is pijnlijk duidelijk geworden dat er een verschuiving plaatsvindt van presterende landen. Bij beide toernooien zijn de zogenaamde voetballanden vrij vroeg uitgeschakeld.

De landen die de ontwikkeling van de jeugd serieus ter hand nemen en er niet voor schromen om grote investeringen te doen, komen steeds vaker tot goede prestaties op grote toernooien. We hoeven het wiel niet uit te vinden, maar moeten met een duidelijk plan stappen vooruit zetten. Alle actoren moeten erbij betrokken worden om het beoogde doel te kunnen bereiken. Voorts kan ik niet voldoende benadrukken dat er voldoende gecommuniceerd moet worden, zodat iedereen die dat wil, te weten kan komen waar men naartoe gaat.

Mireille Hoepel