Surinaams talent in Hollywoodfilm

Wie naar The Flash gaat kijken, de nieuwe film van DC Comics over de snelle superheld Flash die deze dagen in TBL Cinemas draait, kan op de aftiteling een Surinaamse naam zien langs rollen. Chloé Eersel, die in 2011 met een VWO-diploma van het Arthur A. Hoogendoorn Atheneum vanuit Suriname naar Nederland vertrok om daar verder te studeren, werkte aan de film mee. Op de credits staat ze vermeld als ‘junior draughtsperson’. Daarmee heeft deze internationale filmhit, die gemaakt is met een budget van ruim 200 miljoen US dollar en in de eerste week na zijn release al meer dan dit bedrag had opgeleverd aan bioscoopkaartjes, een Surinaams tintje. Chloé Eersel woont en werkt in Londen.

Chloé, wat heb je voor The Flash gedaan?
Voor één van de grote actiescènes rond een ziekenhuis heb ik gemodelleerd hoe het instort en hoe de grond eromheen afbrokkelt en inzakt. Heel tof was het ook om te werken aan de grot van Batman; ik moest die modelleren in 3D, zodat de regisseur en de cameraman in virtual reality erdoorheen konden lopen om te zien of het zou werken voor de film. Die grot is daarna in het echt nagebouwd op basis van wat ik heb gemodelleerd.’

Je hebt Bouwkunde gestudeerd aan de TU in Delft. Dat is toch geen opleiding voor dit werk?
‘Juist door mijn Bouwkundekennis kan ik dit werk op hoog niveau doen. Gebouwen en ruimtes in films moeten bouwkundig kloppen, of die nu virtuele computeranimaties zijn of echt worden gebouwd als decor. De constructies en de dimensies moeten kloppen. Zeker als ze dramatisch moeten instorten, of als er iets bijzonders mee moet gebeuren. Ik wist al dat ik design voor film wilde doen toen ik hier op Athe zat. Filmontwerpers die ik bewonderde bleken een achtergrond in de architectuur te hebben. Bouwkunde was dus een bewuste keuze. Daarnaast heb ik een jaarcursus gevolgd aan de Filmacademie in Amsterdam om een beter begrip te krijgen van film en van production design.
Bij Bouwkunde ben ik afgestudeerd in de richting architectuur, met een science-fiction ontwerp dat ik in virtual reality heb gepresenteerd. Het was een ontwerp voor een dansclub die in een science-fiction roman wordt beschreven. Die club ligt op een andere planeet, er komen aliens, dus hij moest letterlijk out of this world zijn, met zelf verzonnen materialen die op aarde niet bestaan. En tegelijk moest het bouwkundig kloppen, het zou gebouwd moeten kunnen worden. Ik heb er een tien voor gekregen.’

Afgestudeerd in Delft, maar mijlen verwijderd van de wereld van de Hollywoodfilm. Hoe ben je daar binnengekomen?
‘Stapje voor stapje. Doorzetten en risico nemen, want werken in de filmwereld is free lance: je wordt ingehuurd voor projecten en als je geen project hebt, heb je geen inkomen. Je moet zeker in het begin dus sparen voor de tijden dat je zonder werk zit.
Ik ben begonnen door op de Filmacademie mee te werken aan studentenfilms. Daarna kon ik een stage doen bij een Nederlandse romcom over een schrijver. Ik mocht de cover van het boek ontwerpen en koffie halen. Toen kende ik alvast één art director, zo bouw je een netwerk op. Daarna kon ik meewerken aan een Vlaams-Nederlandse film over een duikboot; daar mocht ik al veel méér doen.’

En toen werd je gevraagd om in Londen te komen werken?
The Flash was in 2021 al klaar, maar de film heeft een tijdje op de plank gelegen omdat de hoofdrolspeler, Ezra Miller, was gearresteerd nadat hij zich ernstig had misdragen. Hij was eventjes gecanceld. Er werken vele honderden mensen met ziel en zaligheid aan de film, en dan ruïneert één acteur al dat werk bijna door zijn gedrag. Gelukkig is de film dit jaar alsnog uitgebracht.’

Beroemde acteurs, box office hits, Ezra Miller, Millie Bobby Brown: werk je in een glamourwereld?
Laatst mocht ik, voor de film The Gorge, waar ik net klaar mee ben, iets presenteren aan Sigourney Weaver – dacht ik. Maar uiteindelijk ging ze kijken naar mijn werk terwijl ik een ruimte ernaast aan het wachten was. Ik zag alleen haar rug.
Het maken van een film kan jaren duren, en de processen zijn heel erg gescheiden: er is het ontwerpproces, het draaien van de scènes zelf, het monteren. Ik ben al klaar met ‘mijn’ film als het monteren nog moet beginnen; ik moet dus ook vaak heel lang wachten op het eindresultaat. Bij grote Hollywoodfilms zien de meeste medewerkers de film pas wanneer hij klaar is om in première te gaan. Pas dan zien ook wij het hele verhaal, en wat de plot is, en hoe onze ontwerpen zijn gebruikt.’

Komt het voor dat je aan een film werkt die je eigenlijk helemaal niet goed vindt?
‘Een film kan om verschillende redenen goed zijn. Een film kan een fantastisch verhaal hebben en mooie dialogen en super geacteerd zijn, maar ontwerptechnisch voor mij niet zo interessant zijn. Terwijl bijvoorbeeld Marvelfilms met veel technisch spektakel misschien niet de interessantste verhaallijnen hebben, maar wel heel veel indrukwekkende sets, met goede visual effects en geluid.’

Wat zou je Surinaamse jongeren aanraden die ook in de filmwereld willen werken?
‘Alles kan. Denk niet dat dingen buiten bereik zijn. Wees bereid hard te werken. Zoek uit wat nodig is en stippel een pad uit: zo ben ik er ook gekomen zónder die fancy, dure school in Londen, maar wel met een architectuurdiploma van de TU. En netwerken, netwerken, netwerken. Wees niet bang om contact te leggen met vreemden en om hulp en advies te vragen. In Londen heb ik mensen gebeld en gemaild die niet wisten dat ik bestond. De meeste succesvolle mensen vinden het juist leuk om met jou over hun werk te praten, ze zien het als een compliment. En durf: ik ben zonder geld op de gok naar Londen gegaan, ik heb een tijdje gepinaard, maar nu valt alles op zijn plaats.’

Wanneer ga je werken aan een film in Suriname?
‘Wie weet komt er een keer een kans. Omdat ik aan de digitale kant van filmsets werk, is het misschien iets minder waarschijnlijk, maar zeg nooit nooit.’

Sheila Sitalsing