Column: Het presidentschap
15 Mar, 00:59
foto
Hans Breeveld


In de afgelopen dagen stond het presidentschap in het middelpunt van de belangstelling. Velen waren perplex van de mededeling van de voorzitter van de Pertjajah Luhur Paul Salam Somohardjo – tijdens een massameeting in het André Kamperveenstadion - dat hij over ruim 3 jaar aan Ronnie Brunswijk, het presidentschap wil schenken. Brunswijk – voorzitter van de ABOP - wordt dan 65 jaar oud en Somohardjo vindt dat een gepast cadeau aan hem.

Voor het gemak vergeet de heer Somohardjo dat hij alleen dat aan andere kan schenken wat van hem is. Als vp Brunswijk, na de mededeling van Somohardjo aangegeven zou hebben hoe hij als president de zeer complexe problemen waar het land nu mee worstelt zou oplossen, dan was er nog wat voor te zeggen; vooral als hij daarbij zou aangeven wat hij anders zou doen dan wat hij nu doet, in de hoge functie van vp.

Maar neen …, het belangrijkste voor het ‘beoogd’ staatshoofd was aan te geven hoe hij dan zou moeten worden aangesproken: “Zijne excellentie” moest 3 keer gescandeerd worden door het publiek. Hiermee geeft de vp aan het begrip volkssoevereiniteit – dat ook in onze grondwet is verankerd - niet te hebben begrepen. Dit begrip werd internationaal bekend met de introductie van de grondwet van de Verenigde Staten in 1787. Niet de vorst, niet het staatshoofd is soeverein – was de redenering - maar het volk. Het volk staat niet in dienst van het staatshoofd, maar het staatshoofd in dienst van het volk.

De minister van Binnenlandse Zaken, die tevens partijraadssecretaris van de PL is, probeerde met een calculatie de vp ervan te overtuigen dat het presidentschap er voor hem wel inzit. Het aantal Javanen en Marrons dat stemgerechtigd is bedraagt immers 145.000. Ik heb geen reden om de minister niet op zijn woord te geloven.
Als ik de Uitslag verkiezingen 25 mei 2020 raadpleeg dan zie ik dat bij de verkiezingen in 2020 het aantal geldig uitgebrachte stemmen 274.714 bedroeg.

Voor de ABOP en PL zou het dus niet slecht uitpakken, als de wens van de minister wordt bewaarheid. De minister vraagt zichzelf echter niet af of ALLE stemgerechtigde Javanen hun lot in de handen van de Somohardjo’s willen leggen en alle Marrons Ronnie Brunswijk als hun Mozes zien. In de huidige DNA merken we overigens dat de meeste volksvertegenwoordigers van Javaanse komaf in het parlement niet in de ABOP/PL-fractie zitten. De vraag is of etniciteit – 77 jaar na de introductie van het algemeen kiesrecht - nog steeds als graadmeter moet dienen bij het uitbrengen van uw stem.

Fenomenaal verwoordde Martin Luther King op 28 augustus 1963 de wens die in de harten van velen toen en kennelijk nu nog leeft met zijn uitspraak: I have a dream that my four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin, but by the content of their character. We waren nog geen 50 jaren verder of het Amerikaanse volk bracht deze profetie van dr. King in vervulling. Niet de etniciteit van Barack Obama was doorslaggevend voor zijn uitverkiezing tot president, maar zijn kennis en karakter.

In 2008 – toen Barack Obama werd gekozen tot de 44e president van de Verenigde Staten van Amerika telde de VS ruim 40 miljoen Afro-Amerikanen. Dat was nog geen 15% van de totale bevolking, maar Obama werd met 52,9% van het aantal geldig uitgebrachte stemmen gekozen, terwijl zijn witte tegenkandidaat, John McCain het met 45.7% moest doen. Vele niet-zwarten – vaak witte -  kiezers hadden op Afro-Amerikaan Obama gestemd. Ook in 2012 versloeg Obama zijn –witte - tegenkandidaat Mitt Romney.

In een kleine gemeenschap als de onze zal je personen van het kaliber van Barack Obama niet snel aantreffen. Het zou ons echter wel sieren als wij bij de algemene en vrije verkiezingen tenminste centraal zouden stellen: Een profiel waaraan een presidentskandidaat zou moeten voldoen en dat zij of hij een verkiezingsprogramma zou moeten presenteren. Zou het wat de profielbeschrijving betreft niet primair moeten gaan om de competentie van de persoon; of deze van onbesproken gedrag is of niet; of deze gaat voor inclusie en niet voor exclusie; of deze het volk kan inspireren om samen grotere hoogten te bereiken.

Laten kandidaten die president willen worden ons middels het presenteren van hun loopbaan en een verkiezingsprogramma laten zien hoe en wat zij of hij wil bereiken voor dit zo getergd Surinaamse volk. Maar laat het kiezen voor een president niet voor de zoveelste keer een slag in de lucht zijn.

Hans Breeveld
Advertenties