De bestorming en vernielingen van het Assembleegebouw, plunderingen, brandstichtingen, vandalisme, stelen van goederen uit winkelzaken, bedreigingen en mishandelingen, zijn onder geen enkele omstandigheid goed te praten. Dit barbaarse gedrag moet met alle woorden die beschikbaar zijn, worden terechtgewezen. Deze taferelen die zich hebben afgespeeld, zijn met voorbedachte rade uitgevoerd in gecoördineerd verband. Er was coördinatie in het veld en ook achter de schermen. Al deze mensen moeten binnen wet en recht worden aangepakt. Dat laten we over aan de justitiële autoriteiten, van wie wordt verwacht dat zonder aanzien des persoons, wordt gehandeld.

Heel veel mensen in het land zijn ontevreden. Verschillende vakbonden waren in beweging gekomen tegen de wurgende maatregelen die meedogenloos achter elkaar door de kelen van het volk zijn gedrukt. En het einde is nog niet in zicht. Hoe economisch verantwoord de maatregelen ook zijn, er moet rekening worden gehouden met wat het volk aankan. De massa kan al de verhogingen niet dragen. Dat hebben diverse vakcentrales en bonden in alle toonaarden kenbaar gemaakt. Scholen waren gesloten als teken van protest. Hetzelfde geldt voor verschillende bedrijven waar vooral de bonden van C-47 actief zijn.

Duizenden ontevreden mensen waren vrijdag op de been. Zij waren oprecht van plan hun ontevredenheid te uiten binnen de spelregels van recht en wet. De protestmanifestatie was nauwelijks begonnen of de situatie liep uit de hand. Onder de massa waren een paar honderd mensen, in groepen georganiseerd, die andere bedoelingen hadden en voorbereid ter plekke waren om rotzooi te schoppen. Door de criminele elementen onder de betogers is de kracht van de betoging compleet verloren gegaan. Het accent ligt nu slechts op de strafbare feiten die zijn gepleegd.

Hoe eensgezind wij nationaal en internationaal ook zijn, de medaille heeft een keerzijde. Wat nooit eerder in deze mate is gebeurd in Suriname, is nu een feit. Scenario-bedenkers blijken in staat te zijn groepen mensen te kunnen mobiliseren om te destabiliseren - om het beladen woord van de jaren 80 van de vorige eeuw te gebruiken. De regering moet lering trekken uit het gebeurde, want deze veldslag kan mogelijk nu in de kiem zijn gesmoord, maar de oorlog is nog niet in alle hevigheid uitgebroken. De aanslag op het gerechtsgebouw - waar tot nu toe geen daders in beeld zijn - moet een vingerwijzing zijn.

Het meest verontrustende is dat de veiligheidsdiensten vrijdag niet in staat zijn gebleken om de orde te handhaven. Dit tegen beter weten in. Bij de inlichtingendiensten was van te voren de informatie bekend dat de zaak uit de hand zou lopen. Tientallen personen waren hiervoor gemobiliseerd. Er zijn afspraken gemaakt tussen de instituten die moesten zorgen voor de veiligheid, die niet zijn nageleefd. Er waren te weinig manschappen bij het Assembleegebouw. Politie en militairen keken toe hoe de vernielingen plaatsvonden, zonder op te kunnen treden. Vandalisten zijn zelfs weggejaagd naar de binnenstad met alle gevolgen van dien.

Het is waar: veel vingers van afschuw - nationaal en internationaal -, wijzen naar de barbaren die tekeer zijn gegaan als een olifant in een porseleinen kast. Echter, erger is dat het land niet in staat is geweest have en goed van burgers te beschermen. En daarom zijn nog velen huiverig om gehoor te geven aan de 'normalisatie'. Na de ravage lagen de stenen des aanstoots bezaaid op het slagveld. Wie heeft de eerste steen geworpen? Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen... Zelfs een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen, de olifant wel?

Nita Ramcharan