Tussen al deze wensen en beloftes zitten er soms oprechte boodschappen van hoop en uit het hart gegrepen, terechte kritiek, maar ook boodschappen van wanhoop en irritatie. Als er geen sprake was van een situatie van sociaal – economische crisis de afgelopen zeven plus jaren, dan hadden velen van ons bijna zeker deze berichten, vooral van politici en regeringslieden, niet met enig vergrootglas bekeken en ons de vraag gesteld wat de waarde hiervan is. Het doel/nut van deze eindejaarsboodschappen, resumés en beloftes van politici en regeringslieden, houdt me als politicus al enkele jaren bezig.

Ook heb ik hierover met enkele personen van gedachte gewisseld. Uiteindelijk heb ik mijn eigen conclusies getrokken en ben in dit kader dit jaar als politicus wat terughoudender om wensen en boodschappen uit te spreken, terwijl ik als persoon aan mijn vrienden en familie wel de beste wensen heb gedaan. Enkele van deze bevindingen/conclusies wil ik met jullie delen en hoop dat deze een trigger zijn om over het voorgaande na te denken.  

- Dat wij als politici of politieke partijen aan het einde van het jaar, binnen een dergelijk kort tijdsbestek ervoor waken en over elkaar struikelen om de gemeenschap te overladen c.q. te vervuilen met soms nutteloze, negatieve en routinematige boodschappen en wensen. Tot het afgelopen jaar heb ik mij in zekere zin ook daaraan schuldig gemaakt.

- Boodschappen, wensen en beloftes die geen concrete of follow-up doe - acties of voorstel-oplossingen omvatten, zijn dus nutteloos geschrijf.  Vooral voor de mensen die het sociaal – economisch heel moeilijk hebben. Vraag het maar aan het gezin van negen leden met een inkomen van SRD 6.000.

- Het doel van deze boodschappen wordt vaker voorbijgestreefd. Mijn veronderstelling is dat wij met onze boodschap het kiezersvolk zoveel mogelijk willen beïnvloeden en hopen dat deze ons goedgezind zullen zijn en ons achterna zullen lopen als politici/politieke organisaties vanwege onze geweldige boodschap of dat wij in beeld blijven voor de volgende verkiezingen. De realiteit is echter dat weinigen of een zeer kleine groep deze berichten leest en waarvan een deel, politiek geïnstrueerd, zwaar negatief tot beledigende kritiek leveren hierop. Anderszins geldt dat mijn moeder die niet kan lezen en schrijven of de alleenstaande moeder met drie banen, als deel van de massa, geen tijd heeft hiervoor en dus vaak niet wordt bereikt. 

- De berichten zijn vaak herhalingen van boodschappen, beloftes en wensen van vorige jaren, met vooral weinig variaties. Neem gewoon een proef op de som van enkele berichten van (een) 1 of meerdere politieke partijen over de afgelopen (drie) 3 jaren.

- De daden, gedrag, cultuur of geschiedenis van politici of politieke organisaties die deze berichten publiceren, blijken soms lijnrecht te staan tegenover deze boodschappen, wensen of beloften. Je ergert je er mateloos aan. Een heel goed voorbeeld hiervan is het licht in de tunnel en de bereikte economische stabiliteit die slechts alleen door de President en zijn entourage reeds langer dan (twee) 2 jaren wordt gezien. Dit, terwijl een groot deel van de samenleving verder de armoede in is en wordt geduwd en de valutakoers op hol is geslagen. Met positiviteit en geven van hoop heb ik helemaal geen moeite, maar buiten alle realiteit luchtkastelen bouwen of het uitblijven van acties in dit kader, is gewoon uit den boze. Dit type boodschappen zorgt eerder voor irritaties en boosheid en komen zeer ongeloofwaardig over bij de samenleving en schaden verder het vertrouwen in de politiek en politici.  

- Als oppositionele partijen maken we vaak van deze periode gebruik om het beleid van de zittende regering af te kraken en komen vaker op de proppen met populistische en onrealistische voorstellen om daarmee zoete broden te bakken aan hen die in nood verkeren.

Ik heb ten slotte toch enkele wensen aan ons als politici of politieke organisaties en deze luiden als volgt: dat wij niet alleen zullen wachten tot rond kerstperiode en einde van het jaar om het volk te overspoelen met onze (negatieve) kritiek op de regering of onze boodschappen van hoop te communiceren met het volk; dat we met creatieve daden komen of ideeën om de mensen in armoede te helpen, zeker rond deze tijd en dat wij onze energie en middelen nuttig gebruiken; dat wij realistische en niet – populistische voorstellen communiceren naar de regering en maatschappij over maatschappelijke issues; dat de regering eerlijk en oprecht communiceert over feitelijke situaties en vooruitzichten; dat wij onze laptops en desktop computers liever gesloten houden als de tekst, niet gemeend is, slechts routinematig en nutteloos geschrijf zal omvatten of dat onze handel en wandel of recent verleden niet matchen met onze woorden op schrift.

Zalig en veilige uiteinde nanga wan  bun nyun yari gi alla Sranansma!