De Assembleeleden waren oneens met de visie van de voorzitter van de commissie van rapporteurs Asis Gajadien (VHP), die het fenomeen toeschrijft aan opvoeding en eigen verantwoordelijkheid. Het parlement eiste dat de Loterijwet teruggaat naar de operatietafel, omdat daarin belangrijke regels ontbreken over de aanpak van het probleem.

Cheryll Dijksteel (VHP) zei dat er heel veel leed en toekomstige leed is met betrekking tot Suribet en dat de overheid nog onvoldoende gezien wordt bij de regulering hiervan. Dijksteel stelde ook vragen over het beschermen van slachtoffers en potentiële slachtoffers en wilde ook weten hoe de staat beter zal verdienen als dit goed gereguleerd wordt.

Kishan Ramsukul (VHP) merkte dat de onlinemogelijkheden voor betting nog net een drempel te hoog zijn. “In Suriname is er helemaal geen drempel. Ik zie kinderen gaan naar deze kantoren. Er is helemaal geen regulering, mensen kunnen zo gaan met de laatste gelden die ze hebben met de hoop het te verdubbelen. Misschien wint één persoon maar duizenden verliezen”, zei hij. De volksvertegenwoordiger vindt geen strakke regulering terug in de wet. Er worden wel beperking opgelegd voor casino’s per district, maar niet voor de retailers van bettingshops. “Meer dan duizend zijn er in Suriname. In mijn buurt in een kleine gemeenschap zijn er meer dan vier shops van een bedrijf. Het zorgt niet voor extra werkgelegenheid, wel voor verslaving, gezinsontwrichting, armoede, mensen gaan stelen. Er ontstaan kruimeldieven die gaan stelen om een beetje te kunnen betten om iets te winnen”, zei Ramsukul.

Melvin Bouva (NDP) zei dat de onlinemogelijkheden onbegrensd zijn, maar dat we de zaak zodanig moeten reguleren dat niet een massa personen verslaafd raakt. “Volgens mij zijn er meer Suribetkantoren dan overheidskantoren in stad en districten. Dat is gewoon ongekend. Ik ben voorstander van ondernemerschap, maar de manier hoe de zaak zich ontwikkeld, is zorgelijk. We moeten gaan nadenken over maximaal aantal bettingkantoren per district en ressort”, sprak Bouva.

Mahinder Jogi (VHP) zei dat wat er gebeurt niet goed is. “We verliezen onze jeugd, we verliezen onze arbeiders, we verliezen onze gezinnen. Er zijn genoeg problemen veroorzaakt door Suribet”, stelde hij. Jogi zei dat hij geen voorstander is van regulering, maar van abrupt stopzetten. Hij vroeg wie vergunningen geeft en of vergunningen nodig zijn om de kantoren te openen. Ook wilde hij weten waar alle geld dat verdiend wordt naartoe gaat. Jogi vernam dat deze gelden ook gebruikt worden om dollars te kopen.

Ronny Asabina, fractieleider van de BEP, zei dat de wet terug moet gaan naar de operatietafel, omdat er nergens is aangegeven hoe de controle en toezicht zal plaatsvinden. Stephen Tsang (NDP) vroeg of de Suribetkantoren gaan sluiten als deze wetten aangenomen worden. “We willen allemaal het aantal casino’s beperken, maar hoeveel Suribetkantoren zijn er, gaat btw gelden voor Suribetkantoren, hoeveel verdienen wij als Staat aan Suribetkantoren. Tsang gaf aan dat mensen heel snel hun salaris vergokken omdat er geen drempel is. Dat gaat ten koste van het gezin en maakt de economische situatie voor het volk erger. Ann Sadi (NDP) ziet liever vandaag dan gisteren de stopzetting van alle Suribetkantoren.

Gajadien zei na deze opmerkingen dat er drie providers zijn, maar dat slechts één wordt genoemd. Hij gaf aan dat hij veel bettingkantoren heeft gezien, maar nooit een cent heeft uitgegeven en denkt dat veel te maken heeft met opvoeding. Dit fenomeen is een survivalcultuur dat men op na houdt vanwege de economische situatie, maar dat dit terug zal lopen als de situatie weer stabiel wordt.  Als er verslaving ontstaat zijn er volgens hem genoeg instanties die kunnen optreden.

Gajadien kreeg veel tegenstand vanwege de wijze waarop hij de zaak bekeek. Hij vindt wel dat er een identificatieplicht moet komen en dat regulering belangrijk is.

Soewarto Moestadja (NDP) zei dat de benadering van Gajadien hem doet denken aan een betting ambassadeur. Dijksteel voerde aan dat "we het probleem niet moeten bagatelliseren en dat de wet terug moet gaan naar de operatietafel, omdat het een public health probleem is dat een community benadering behoeft". Jogi zei dat de behandeling van de wet misschien geparkeerd moest worden om samen met de regering eerst vast te stellen waar wij naartoe gaan. Jogi benadrukte dat besluiten genomen moeten worden in het voordeel van de samenleving. Ook Bouva vroeg dat de behandeling stopgezet wordt en dat er duidelijke regels worden vastgesteld. Na het verzoek van diverse parlementariërs om de wet te parkeren werd de vergadering verdaagd door DNA-voorzitter Marinus Bee. De wet zal onder de loep genomen alvorens het weer behandeld wordt.