Bij de eerste editie van de Concacaf Nations League was Suriname in de B-League ingedeeld. Natio heeft zich via een vrij lang traject uiteindelijk geplaatst voor de Gold Cup en ook promotie naar de A-League weten te realiseren. Natio maakte een stormachtige ontwikkeling door en de verwachtingen naar de Gold Cup toe, waren erg hoog. Op de Gold Cup presteerde Natio niet naar wens en na een akkefietje tussen de toenmalige bondscoach en het bondsbestuur, werd de keuzeheer -om de SVB moverende redenen-, de laan uit gestuurd. Het bestuur heeft met dat handelen duidelijk gemaakt wie de baas is, echter moet nog blijken als de powerplay Natio ten goede is gekomen. Het ontslaan van de bondscoach betekende namelijk een behoorlijke tegenslag voor de voetbalontwikkeling in Suriname. Het heeft maanden geduurd voordat er een nieuwe bondscoach werd aangesteld, waardoor Natio geen oefenwedstrijden kon afwerken tijdens de FIFA-window.

Om niet meer tijd te verliezen was Menzo die in januari werd aangesteld als de nieuwe bondscoach van Suriname, genoodzaakt om nog dezelfde maand een elftal bij elkaar te rapen om een driehoeksoefeninterland af te werken met Barbados en Guyana. Bij deze oefeninterland kon de keuzeheer niet beschikken over een groot deel van de beroepsvoetballers, waardoor dit moment gerust gerekend kan worden tot een verprutste gelegenheid. Hoewel Menzo toen de gelegenheid heeft gehad om de lokale spelers en enkele profs te leren kennen en het toernooi werd gewonnen, kan deze periode gekenmerkt worden als een gemiste kans. Menzo heeft namelijk vanaf dag een laten doorschemeren dat de lokale spelers tekortschieten en hij uitsluitend met de beste spelers wil aantreden. Het heeft totaal geen zin om een oefentoernooi af te werken met een selectie waarmee je niet van plan bent wedstrijden te spelen.

Bij de Nations League-loting in de A-klasse zijn Mexico en Jamaica als tegenstanders uit de bus gekomen. Dit zijn niet bepaald de makkelijkste opponenten, maar de situatie is niet uitzichtloos. Natuurlijk is Natio in het nadeel, want de overige landen zijn al langere tijd bij elkaar onder een vertrouwde bondscoach, terwijl het Surinaamse elftal bestaat uit een aantal beroepsvoetballers die maar pas bij elkaar zijn onder een nieuwe keuzeheer. Terecht heeft Menzo een trainingskamp belegd, zodat hij de spelers kon leren kennen, de spelers mekaar konden leren kennen en vertrouwd konden raken met zijn speelwijze. In het oefenduel tegen Thailand is in de tweede speelperiode gebleken dat de groep van wanten weet, dus kan het naarmate ze vaker bij elkaar zijn, alleen maar beter worden.

Natuurlijk moeten we ons geen illusies maken dat het een makkie zal worden in de groep met respectievelijk het als 9e en 64e geplaatste land op de FIFA wereldranglijst. Echter moet Natio zich volgens Menzo 'blijven ontwikkelen en er staan tegen deze tegenstanders'. Deze houding van de bondscoach geeft vertrouwen. Natio bestaat voornamelijk uit beroepsvoetballers die vaker wedstrijden spelen, dus mag het geen probleem zijn om meerdere wedstrijden binnen een week af te werken. Als Menzo de juiste samenstelling weet te vinden, moet Suriname in staat zijn om zich te kwalificeren voor de Gold Cup. Mocht dat echter niet het geval zijn, dan is er geen man over boord, want de ploeg is nog maar kort bij elkaar. De bondscoach heeft in zijn enthousiasme gezegd dat handhaving in de A-League haalbaar is, maar in redelijkheid kan niet van hem worden verwacht dat hij met zo weinig momenten met de spelers, wonderen verricht. Ontwikkeling vergt tijd!

Mireille Hoepel