Voedselbank stichting Amor Vitae toont hoge nood aan

De voedselbank van stichting Amor Vitae, heeft zondag aan de Nieuw Weergevondenweg, voor de laatste keer dit jaar haar deuren geopend. Iets meer dan 140 mensen zijn geholpen aan een stevig pakket levensmiddelen. Sommige mensen zijn zichtbaar blij en de organisatie heel dankbaar. Maar net als de vorige keren, kon niet iedereen geholpen worden; er waren nog een heleboel mensen die graag een pakketje wilden hebben. 

Wiedaja wacht met een paar vrouwen op vervoer om hun pakketten naar huis te brengen. De pakketten zijn feestelijk verpakt en bevatten behalve tal van basisgoederen ook kerstbrood, koek en andere ‘lekkers’ zeggen ze. Wiedaja voert het woord; “We zijn heel erg blij, echt waar. Het is niet dat we straatarm zijn, we helpen ook anderen wanneer we kunnen. We werken allemaal. Maar ook al verdien je SRD 3.000, hoeveel kan je daar tegenwoordig mee? Huur moet betaald worden, de kinderen gaan naar de crèche, anderen zitten op school. Dan moet je nog inkopen doen. Je komt echt niet meer uit als je naar de winkel gaat.”

 

De organisatie heeft haar handen vol. Om half elf is begonnen met de registratie en zijn nummers gedeeld. Een paar jonge dames houden op laptops de stroom van mensen bij. Om ervoor te zorgen dat alles zo eerlijk mogelijk verloopt, wordt gecontroleerd of de mensen wel van de buurt zijn, dat er niet meer dan één pakket per adres wordt gegeven en dat mensen niet nog een keer aan de beurt komen. De klerenafdeling is ook weer snel door haar voorraad heen. Er zijn veel spullen voor kinderen geweest zoals kleren, schoeisel, schoolspullen en speeltjes. Alles is opgegaan.

 

Een mevrouw heeft een kleiner pakket kunnen bemachtigen. “Ik was een beetje laat,”geeft ze aan. “Ik ben wel blij hoor, maar ik heb dat kerstbrood gemist. Die waren in die grotere pakketten.” Een vrouw en vier kinderen hebben hun pakket in een grote zwarte zak gezet. Het is te zwaar voor ze om het te sjouwen. Dus doen ze het rustig aan; even optillen, verplaatsen, neerzetten, ademhalen. En dan weer het proces opnieuw. Wiedaja en de andere vrouwen vertrekken uiteindelijk. Ze moeten wel zelf hun spullen naar de auto sjouwen. “Mi taigi Gado tangi fu den sma disi,” deelt ze mee. “Meki Gado blessi den.”

 

Revelino Eijk, bestuurslid van Amor Vitae, zegt dat de stichting de voedselbank ook volgend jaar wil voortzetten. “Het is altijd druk wanneer we dit doen,” merkt hij op. “Het is wel ordelijk verlopen. Dit was ook de laatste voor het jaar. We gaan evalueren, nagaan hoe we meer geld en spullen kunnen inzamelen. De nood is hoog, dat is duidelijk. We helpen graag. Maar we kunnen het echt niet alleen. We bedanken iedereen, en dan ook iedereen die wat dan ook heeft gedoneerd. Zo hebben we elkaar geholpen. Zo helpen we elkaar.”