Geest Wet Openbaarheid van Bestuur dreigt demonisch te worden

De behoefte om aan de bel te trekken is noodzakelijk, omdat de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB) een mooie verworvenheid van politiek Suriname kan zijn. De manier waarop dit proces zich momenteel manifesteert, noopt tot ingrijpen van eenieder die zich daartoe geroepen voelt. De WOB mag nimmer een strategisch wapen zijn om politieke tegenstanders uit te schakelen of ter versterking van het arsenaal ten behoeve van propagandamachines. De WOB is in zuivere zin geen wet voor politieke oorlogsvoering, maar een tool voor de samenleving om publieke instanties en autoriteiten ter verantwoording te roepen door middel van het opvragen van informatie (met uitzondering van zaken de staatsveiligheid rakende).

Wat de samenleving misschien niet weet, is dat elk interview en elk verstrekt document geschiedt op basis van 'goedvinden'. Regeringsautoriteiten zijn (nog) niet verplicht om informatie, die in feite publiekseigendom hoort te zijn, te delen met de media/journalisten. Onder de huidige omstandigheden dienen journalisten tevreden te zijn met wat er verstrekt wordt, en zijn aan de genade van de bron overgelaten indien er behoefte is aan meer informatie en data.

De oppositie in De Nationale Assemblee (DNA) diende in november 2021 een initiatiefvoorstel in voor de WOB. Het lijkt interessant om het concept van de initiatiefnemers te vergelijken met het concept dat niet werd opgepakt door de RvM in de periode 2010-2014 en daarna.

“Waarom nam de gewezen coalitie in DNA de wet, via de politieke lijnen, toen niet over om middels een initiatiefvoorstel in te dienen, gezien de regering daar huiverig over was?” Dat de toenmalige coalitie, nu oppositie, nu wel de behoefte heeft een WOB in te dienen bij DNA komt vervelend over. De indruk zou kunnen ontstaan dat de ‘nieuwe’ oppositie de WOB wil aanwenden om te timmeren op de ‘nieuwe’ regering, maar zelfs sinds 2014 toegang tot een concept had en daar niets mee deed. Maar laten wij de positieve kant ervan tot ons nemen: er is een initiatiefwet ingediend bij DNA. Ook mijn complimenten voor de oppositiepartijen NDP en BEP hiervoor.

De regering laat in een persverklaring weten ook zelf een WOB te zullen concipiëren. De officiële persverklaring van de regering begint met een verwijt naar de vorige regering, waarbij de indruk kan ontstaan dat zij zich aangevallen voelt.

Als het kader van de persverklaring, de omstandigheden rond het ‘Concept Moestadja’ en de indiening van de ontwerpwet door de oppositie naast elkaar worden gelegd, dan blijkt duidelijk dat de oppositie en coalitie met andere dingen bezig zijn. Het gevaar is dat de samenleving wederom met een wet opgescheept kan zitten die een geest uitademt van bescherming/criminalisering van politici. Het is tijd dat politiek Suriname breekt met dit bekrompen gedrag, en wetten maakt waarbij het belang van politici niet steeds centraal staan.

Voorstel: onderkennen dat WOB een breed draagvlak krijgt middels dialoog met relevante actoren. Dat het concept geen regeringsaangelegenheid moet zijn, maar middels een nieuw initiatiefvoorstel wordt ingediend bij DNA. Dat de indieners van het initiatiefvoorstel een gemengde groep is, bestaande uit leden van zowel de oppositie als coalitie, zoals dat steeds aan toe gaat bij initiatiefvoorstellen met een nationaal maatschappelijk karakter. Dat er een duidelijke tijdlijn wordt uitgezet van indiening, behandeling, goedkeuring, bekrachtiging en publicatie van de wet.

Laten wij deze gouden kans om iets goeds neer te zetten voor Suriname niet verpesten. Dit is een mooi moment voor de samenleving om eindelijk checks and balances te kunnen toepassen en haar regeerders ter verantwoording te roepen… ongeacht wie er aan de macht is.

B-cham Chandralall
Journalist