Onlangs is door de coalitie in DNA de situatie van het bankwezen besproken. Niet geschroomd werd de banken met termen als 'maffia' te identificeren. Naar voren werd gebracht dat het voor grote delen van de bevolking schier onmogelijk is bijvoorbeeld een bankrekening te openen. Door de correspondentbanken wordt er nauwelijks iets ondernomen om de klantenbinding alsmede klantvriendelijkheid te vergroten van de respondentbanken. Het lijkt alsof alleen winstbejag telt! Erger, sommige banken (DSB-Bank) hebben er een gewoonte van gemaakt om al enige jaren rekeninghouders met een spaarrekening elk kwartaal te belasten met grote sommen die automatisch afgetrokken worden van desbetreffende rekeningen (zowel in valuta als SRD). 

Moeten winsten idem dito op deze wijze gemaakt worden? Het is een raadsel waarom de CBvS niet ingrijpt. Je stalt je spaargeld bij een bank die hiervan vrij gebruik kan maken, omdat het immers om spaargeld gaat en toch worden deze bedragen belast met kosten die de directie van bepaalde banken veelal gebruiken voor zelfbepaalde doelen, zo valt op te maken. Bij de commerciële banken moet er veel meer eenheid van beleid komen in het belang van de klanten bij het aanbieden van de producten.

De Surinaamse Bankiersvereniging (SBV) heeft een nieuw bestuur met de heer Steven Coutinho als voorzitter. Echter is bekend geworden dat Coutinho tot eind dit jaar (2021) directeur is bij DSB en hij zal dus ook afzwaaien als voorzitter van SBV. Hopelijk wordt er dan een pragmatische en meer deskundig persoon benoemd bij de SBV die de Surinaamse bankzaken beter zal behartigen dan zijn voorgangers. Immers, de laatste jaren is er veel te doen geweest met de banken in Suriname, zonder dat er werd ingegrepen. Dat nu de rekeninghouders van banken die weinig te maken hebben gehad met het gevoerde wanbeleid, het gelag meervoudig moeten betalen, gaat veel te ver. Het moet duidelijk zijn dat De Surinaamse Bank waar Coutinho toen reeds in de directie zat, niet vrijgepleit kan worden van de intriges die hebben plaatsgevonden. Het resultaat is thans een minister van Financiën die spoorloos is en diverse bankemployees die nu in de beklaagdenbank zitten.

Het zou de CBvS sieren als zij nu met gericht beleid het totale bankwezen grondig moderniseert. Het is zeker een goed teken dat DSB bekendmaakt dat iedereen online rekeningen kan openen. Echter moet tegelijkertijd aangetekend worden dat de Surinaamse gemeenschap nog veel digibeten herbergt alsmede personen die niet optimaal kunnen lezen en schrijven, dus nog afhankelijk zullen blijven van directe hulp van de bank aan de balies. Alle inwoners van Suriname alsmede zakenlieden moeten zo veel mogelijk zonder veel problemen een bankrekening kunnen openen bij een bank waar de regels om rekeninghouder te mogen worden niet mogen verschillen. Veel mensen in de districten alsmede het binnenland ontberen een bankrekeningnummer waardoor zij niet volwaardig mee kunnen doen aan het financieel systeem. Overigens moeten kosten die lukraak vastgesteld worden door de banken in Suriname eerst ter goedkeuring worden voorgelegd aan de CBvS in verband met haar toezichthoudende taak. 

Het is te begrijpen dat DNA-leden de situatie nu als een 'maffia-aangelegenheid' kwalificeren. Het verbaast mij behoorlijk dat het publiek dat te maken heeft met deze slechte ontwikkelingen in het bankwezen niet heftig protesteert: het is natuurlijk een behoorlijk weerbarstige materie. In ieder geval is het goed nieuws dat er een nieuwe Bankwet komt die minder afhankelijk van de politiek gaat opereren. In deze bankwet dient ook opgenomen te worden de compensatie die betaald wordt bij faillissement van een bank. Protesteren van directieleden op bordessen van banken moet tot het verleden gaan behoren, omdat alle klachten eigenlijk neutraal en onafhankelijk door de moederbank (CBvS) beoordeeld moeten worden. 

Het moet eveneens tot het verleden gaan behoren dat constant mensen met een vreemde nationaliteit met een bepaalde regelmaat worden benoemd als hoofddirectieleden van een bank. Hebben deze personen wel genoeg betrokkenheid met Suriname, maar vooral van de kansarmen (in het binnenland en de districten) om hun bancaire belangen te behartigen? De huidige regering zou een lans breken dat alle Surinamers een bankrekening zouden kunnen verwerven. Dit is nog steeds niet gebeurd! Daarom verwacht ik veel van de nieuwe Bankwet! Deze wet dient aangepast te zijn aan de Surinaamse realiteit zoals laatstelijk eveneens in DNA is gepleit. Dat het Internationaal Monetair Fonds voorwaarden stelt aan de CBvS is een goed teken. 

Het is zeker voorts in het belang van Suriname dat Nederland een helpende hand zal bieden bij het voorbereiden van de nieuwe Bankwet. Wellicht worden de bestaande banken (alsmede de eigenaren) tevens zeer goed doorgelicht want dat DNA-leden het bankwezen met termen als “maffia” betitelen, is beslist geen reclame voor het totale bankwezen in Suriname. De ivoren-toren-positie van de banken dient kritisch beschouwd te worden; dat is eveneens aan de orde gesteld in DNA. De bank moet een veilig oord zijn voor alle klanten waar de belangen en de geboden bankproducten zowel nationaal als internationaal goed beschermd zijn.