Vanaf 2011 wordt in Suriname middels een officiële vrije dag op 10 oktober stilgestaan bij de eeuwenoude strijd van onze marron broeders en zusters tegen koloniale onderdrukking en onmenselijke repressie die in 1760 werd bezegeld met het Vredesverdrag. Nu, ruim 261 jaren verder, mogen wij als Srananmangs met trots inspiratie en kracht putten uit hun dappere en onverschrokken strijd tegen het hoogste goed in het leven, namelijk VRIJHEID. Suriname die bekend staat als het paradijs van vreedzame co-existentie tussen de verschillende bevolkingsgroepen is nu ondenkbaar zonder de marrons.

De economische en Covid-19 crises die ons land nu teisteren geven ons gelukkig wat ademruimte om ons als samenleving voldoende te bezinnen over de toekomstperspectieven die deze strijd van de marrons heeft geopend. Zowel voor deze unieke bevolkingsgroep en haar nazaten in het bijzonder als voor ons land in het algemeen.

De marrons behoren nu tot de tweede grootste bevolkingsgroep van Suriname (ABS 2012 volkstelling: 117.567) en de groei zal blijven toenemen vanwege de heel grote groep jongeren en het hoge vruchtbaarheidscijfer. Een gegeven dat in sociaal- maatschappelijk, economisch en politiek opzicht zonder meer haar effecten zal hebben voor de (naaste) toekomstige ontwikkelingen in ons land. Terwijl wij ons thans mogen verheugen op een groter wordende groep van marron hooggeschoolden mogen we onze ogen niet sluiten voor de zorgwekkende onderwijsachterstand in het binnenland en de oververtegenwoordiging van marrons in de criminaliteit. Gericht en breed gedragen overheidsbeleid is een noodzaak.

Worstelen vele Surinamers in deze onzekere tijd met hun dagelijkse overleving, zeker voor de marrons in de niet- traditionele woongebieden is de strijd tegen ARMOEDE een uitdaging voor ons allen. Het versneld inlopen van de sociaal-economische achterstand van de marrons en de inheemsen blijft een uitdaging voor ons allen.

Het bekleden van de hoge staatsfuncties van Voorzitter van De Nationale Assemblee en vicepresident door marrons moet zeker als een absoluut hoogtepunt worden beschouwd. Het succes van deze politieke integratie voor land en volk zal voornamelijk afhangen van de wijze waarop de marronleiders invulling geven aan hun ambt. Het blijft een feit dat de marrons, gelet op hun bijzondere geschiedenis en hun toenemend aantal, een stempel zullen drukken op de toekomst van Suriname. De Hervormings- en Vernieuwingsbeweging (HVB) roept daarom alle Surinamers op om eensgezind vorm te geven aan deze toekomst en wenst een ieder een plezierige en bezinningsvolle Marrondag toe.