“De thuis geïsoleerden worden door huisartsen c.q. verpleegkundigen gemonitoord. Hoe werkt dit in de praktijk? Dit tegen de achtergrond van de oproep van de minister van Volksgezondheid, Amar Ramadhin, aan personen uit de zorgsector om zich aan te melden om ingezet te worden. Hoe worden de patiënten gemoniteerd in gebieden waar er geen permanente verpleegkundigen noch artsen aanwezig zijn?”, vraagt Tarnadi zich af.

De minister heeft zelf aangegeven dat er voldoende Surinaamse artsen zijn, maar door ziekte en of verlof er een tekort is, stelt de parlementariër. In de praktijk was juist gebleken dat ondanks de aanwezigheid van Cubaanse artsen, die om welke redenen dan ook zijn vertrokken en de verhoging van de numerus fixus op de medische faculteit, er te weinig huisartsen zijn, vooral in de distrikten en het binnenland, meent Tarnadi. 

“Ik doe wederom een beroep op de regering om een permanente arts te plaatsen in Coronie. Het district heeft een prachtig gezondheidscentrum, maar na het vertrek van de Cubaanse artsen, moet het het doen met een tijdelijke arts, een apotheek met een chronisch tekort aan medicamenten en een gammele ambulance, die nu ook is uitgevallen is”, benadrukt Tarnadi.  Hij deelt mee dat de bewoners van het district behoorlijk gedupeerd en in de hoge kosten gejaagd worden. Het DNA-lid brengt in herinnering dat het de taak van de overheid is om de zorg dichtbij huis te brengen en elke Surinamer dezelfde toegang te bieden tot medische zorg. Districtsgenoten of binnenlandsbewoners mogen nooit gediscrimineerd worden. Het gaat tenslotte om mensenleven en elk leven is even belangrijk, zegt Tarnadi.