Traditie of rancune?
30 Sep 2021, 12:42
foto


De Surinaamse politiek blijft in beweging en als wij de laatste ontwikkelingen volgen, over hoe er politiek wordt gevoerd, dan valt het meteen op dat wij geen duimbreed zijn vooruit gegaan. Het is bijna gewoonte, dat men etnisch en traditioneel bezig is, terwijl wij, anno 2021, ons meer nationalistisch zouden moeten opstellen. Immers, alleen het accommoderen van personen uit meerdere bevolkingsgroepen of de (afkorting van de) partijnaam en/of partij initialen te veranderen, betekent nog niet, dat men een nationale partij is (geworden).

Er zijn zelfs partijen, die een etnische eenheid en/of bundeling in die richting nastreven en stimuleren. Dit slechts omwille van een verkiezingswinst, in 2025 of eerder. Zie in dit kader, de meeste benoemingen op de diverse ministeries en de samenstelling van Raden van Commissarissen en Toezicht, alsook van besturen bij de parastatale bedrijven.

Pogingen om de etniciteit te doorbreken zijn niet nieuw; in 1965 werd de Actiegroep opgericht, die destijds de regering vormde met de NPS en wel tot aan de val van de regering Pengel/Chandieshaw, in 1969. De moed werd echter niet opgegeven en in 1973 werd de NPK 1 gevormd; bij de daarop gevolgde parlementsverkiezingen behaalde de VHP maar liefst 17 zetels, maar belandde desalniettemin in de oppositie. Dit in ogenschouw nemende, werd, ruim zes maanden vóór de algemene verkiezingen, de HPP opgericht, om een tegenpool te vormen van de VHP.

Niet alleen de VHP had tegenpolen, maar de meeste politieke organisaties; te denken valt aan bijvoorbeeld: de SRI, PL, PSV, PNP, PBP, PNR, DA'91, PPRS, BVD, Naya Kadam, PPP, KTPI/NS, SPA, DNP, D-21. In 1977 vormde de HPP, samen met de NPS, PSV en de KTPI, de NPK 2, die de verkiezingen won, maar in februari 1980 ten val werd gebracht, door de militaire coup van 25 februari 1980.

Politieke concurrentie is overigens ook een gezonde zaak; dit houdt onder andere in, dat niet één politieke partij veel macht krijgt, waarbij arrogantie, overmoedigheid en eigen en partijbelang de boventoon voeren. De Surinaamse politiekvoering heeft, binnen het overheidsapparaat, bijna altijd gezorgd voor rancune, ontheffingen, ontlasting uit functies en het achterhouden van benoemingen. Men haalt nieuw kader binnen, die vaak geen ervaring heeft en soms ook niet de nodige opleiding heeft genoten, terwijl ervaren en zelfs hoog- en middenkader naar huis worden gestuurd; het ambtenarenkorps wordt daardoor steeds logger en een groter waterhoofd.

De retorische vraag, die rijst, is waarom men zich eerder bij een regerende partij aansluit. Gaat het überhaupt om eigen behoud/belang, broodvrees, ronselarij of ter voorkoming van rancune? Het is een democratisch recht van elke rechtgeaarde Surinamer om zich aan te sluiten, bij een politieke organisatie, waarvan men de doelstellingen en ideologie/filosofie onderstreept; dus niet zo zeer uit eigen belang. Ik ben de mening toegedaan, dat al decennia lang haast geen sprake is van partijliefde en -toewijding.

Aan de overlopers wil ik meegeven, dat het verraad wordt beloond en niet de verrader! Als men hart heeft voor daadwerkelijke hervormingen, vernieuwingen en de wil om te werken in ’s landsbelang, dan wordt dat in een democratisch bestel zonder meer ondersteund en gewaardeerd.

Er zijn ook politici, die tot de categorie 'seniorenburgers' behoren en nog steeds geen aanstalten maken om de politieke arena vaarwel te zeggen. Aan hen geef ik het volgende, ter overdenking, mee: “begraafplaatsen zitten vol mensen, die dachten dat ze onmisbaar waren”! Het is wel gemakkelijk om kritiek te leveren, maar men moet het volk geen knollen voor citroenen verkopen. De beleidsmakers c.q. de Raadsadviseurs moeten al hun pijlen richten op
het bouwen van een duurzame economie en de nadruk leggen op herstel van de huidige financiële, economische en sociale situatie, die steeds ondraaglijker wordt.

De Surinaamse gemeenschap wil niets anders, dan betaalbare prijzen voor de eerste levensbehoeften, goede gezondheidszorg, goed onderwijs en garantie voor optimale veiligheid en bestaanszekerheid. President, u en uw team zijn aan zet; alle ogen zijn op u gericht!

Roy Harpal
Advertenties

Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May