De oplopende trend van de coronabesmettingen is zorgelijk, vooral met de besmettelijke deltavariant, die reeds meerdere slachtoffers heeft gemaakt. De minister van Volksgezondheid geeft aan dat de druk op het zorgpersoneel aan het toenemen is, de handhaving van de coronamaatregelen uitblijft en in principe de situatie onbeheersbaar is. Echter ziet de regering geen enkele reden om de maatregelen te verscherpen. Frappant genoeg zegt de minister dat de bal ligt op de speelhelft van de samenleving.

De vermoeidheid van de minister kan ik mij best wel voorstellen, alleen moet hij als deel van het regeerteam een lange adem hebben en mag hij de handdoek niet in de ring gooien. Het komt mij voor alsof de minister zegt, ik ben moe en wie niet wil luisteren moet voelen, dus jullie bekijken het maar, althans de groep die zich niet heeft laten vaccineren. Op deze groep heeft de minister het gemunt, een niet onbelangrijk deel van de samenleving. Maar de verantwoordelijke op de post van Volksgezondheid mag geen corona-moeheid of -luiheid etaleren en evenmin dienovereenkomstig handelen. Vanaf de aanvaarding van het ambt, moest hij hebben geweten, dat hij als minister een lange adem moet hebben.

De minister moet het kind bij de naam noemen en niet telkenmale de vinger wijzen naar derden. Eerlijk gezegd, zag ik het aankomen, hij liep te hard van stapel. Het beleid was een van zelfverheerlijking, een 'I’m the man' opstelling. Hij moet een pas op de plaats maken, aan zelfreflectie doen en zijn vermoeidheid, frustratie en boosheid niet op de burgerij afwentelen.

Keer op keer zijn gezonde en werkbare voorstellen met de minister gedeeld hoe de pandemie te lijf te gaan. Helaas zijn de adviezen in belangrijke mate niet meegenomen en indringende vragen zijn onbeantwoord gebleven. Frappant genoeg is het 'een witte man' die ons recentelijk duidelijk moest komen maken dat wij ons meer moeten focussen op heldere en effectieve communicatie en informatievoorziening. Er moeten betere gegevens worden verzameld voor het produceren van betrouwbare statistieken. Dezelfde adviezen van mede Surinamers, ook van meerdere parlementariërs, heeft hij aan zijn laars gelapt. Ook 'de witte man' heeft geadviseerd om betere informatie over de slachtoffers, gevaccineerden, niet-gevaccineerden en de haarden te verzamelen, met het oog op effectief beleid. Afgezien van statistieken op medisch vlak, geslacht en leeftijd, denk ik hierbij aan data die te maken hebben met nationaliteit, etniciteit, beroep, regio, sociale afkomst en klasse.

Zelf heb ik mij pas dinsdag met het Pfizer vaccin laten inenten. Het is een bewuste keus om met dit vaccin ingeënt te worden, alleen vind ik dat het te lang heeft geduurd, want conform de harde toezeggingen zou dit vaccin maanden terug beschikbaar zijn. Ik stond er versteld van toen naast algemene info op medisch vlak, slechts gevraagd is naar mijn adres en telefoonnummer.

De samenleving weet dat de handhaving soep met balletjes is. Hoe vaak is niet aan de machthebbers gezegd, waar de haarden van de overtreders en overtredingen van de de covid-protocollen zijn. Hoe vaak hebben voorbeeldige burgers en organisaties hun diensten niet aangeboden. Als politieke partij hebben wij ook de ervaring met deze minister, dat hij met meerdere maten meet, dat hij zich laat leiden door names and faces.

Het coronabeleid is niet coherent en consistent. In voorkomende gevallen lijkt het op los zand en een one-man-show; de minister als de strateeg, beleidsmaker, uitvoerder, voorlichter, die zich ook vaak aangesproken voelt. Geen wonder dat de president niet lang terug moest ingrijpen met als besluit dat de minister op het gebied van corona-aanpak uit een ander vaatje moet tappen, een paar stappen terug moet zetten en zich meer moet gaan bezig houden met de algemene gezondheidszorg. Vooralsnog zijn de daden uit de woorden van de president uitgebleven.

Wat ook niet te rijmen valt, is dat in een periode van code paars een van de basale en elementaire preventieve Covid-protocollen voor het openbaar vervoer wordt geschrapt. Je wordt misselijk ervan als je de beweegreden moet aanhoren waarom het protocol van fysieke afstand houden niet meer van toepassing is op personenvoer in bussen, boten en taxi. Ook voor mij blijft het een raadsel waarom overwegingen om kostenbesparing en inkomens, de voorkeur moeten krijgen boven de volksgezondheid. Het lijkt alsof men ook geen oog en oor heeft voor de gevolgen van deze maatregel, die op termijn niet ontbloot zullen zijn van negatieve effecten voor de economie en bedrijvigheid. Ik blijf erbij, dit besluit is onverstandig, inconsistent en onverantwoord.  

Ronny Asabina

Assembleelid BEP