Hofpresident Iwan Rasoelbaks en de leden van het hof Ingrid Lachitjaran en Dinesh Sewratan. (Foto: Hof van Justitie)
Het Hof van Justitie is voorstander van transparantie. Het vindt dat alle rechtspositionele voorzieningen, emolumenten, bruto, netto salarissen en bezoldigingen van top overheidsdienaren inclusief de drie staatsmachten publiekelijk worden gemaakt. “Hieronder begrepen ook alle nevenberoepen en bijverdiensten van de ambtsdragers en staatsfunctionarissen. Het hof zal hierin het voortouw nemen,” zegt hofpresident Iwan Rasoelbaks.

De informatie kan gepubliceerd worden op de respectieve websites van de staatsmachten en instituten, stelt Rasoelbaks voor. Ook de financiële en sociale voorzieningen van personen bij de onafhankelijke overheidsinstituten zoals de Staatsraad, Rekenkamer en het Constitutioneel Hof horen op die openbare lijst. De hofpresident steekt zijn ergernis over de onterechte en ongenuanceerde kritiek op de salariscorrectie voor de rechterlijke macht niet onder stoelen of banken. Hij krijgt bijval van de leden van het hof die achter de groene tafel zitten tijdens een beëdiging van notaris Robert Huang. Het moment wordt aangegrepen om op actuele zaken in te gaan.

“Het is onacceptabel dat sedert de onafhankelijkheid in 1975 de rechtspositieregeling van de rechterlijke macht - zoals bevolen in artikel 141 van de Grondwet - nog niet bij wet in formele zin is geregeld.” Daarom kijkt het hof halsreikend uit naar een goed gedegen, gecontroleerd en gefundeerd openbaar debat in het parlement over de positie en waardering van de rechterlijke macht in het constitutioneel bestel.

Er zijn ook zaken die het hof fijn vindt en enigszins op prijs stelt, merkt Rasoelbaks op. Zoals recent “ergens in de keten van behandeling van het concept Staatsbesluit rechtspositionele voorzieningen rechterlijke macht, laatstelijk bij de Staatsraad, het nodig werd geacht het document publiekelijk beschikbaar te stellen”. Dit terwijl er nog geen besluit was genomen door de laatste ketenpartner. De discussie in het parlement die hierna volgde, kwam bij hem als misplaatst en social media-achtig over.

Over de salarisschaal voor de hofpresident die in de media gepubliceerd werd, stelt hij dat van de ongeveer SRD 55.000 de helft kan worden afgetrokken voor de vaste lasten zoals SZF-premie, belastingen, AOV, etc. Netto blijft er een bedrag rond de SRD 27.000 over. “Reken dan maar uit, het zal tussen US$ 1200-1300 zijn wat de president van het hof verdient – netto.” Hij fronst daarom de wenkbrauwen dat personen dit waarderen als een hoog salaris – zoveel geld. “Voor zo een functie?”

Rasoelbaks: “Ik wil dat alles van iedereen gepubliceerd wordt. Wij gaan het voortouw nemen om te publiceren op onze website.” Hardop nadenkend voegt hij eraan toe dat ook het privé vermogen en de bezittingen zoals huizen gepubliceerd zullen worden. Immers de plicht om dit te doen staat in Anticorruptiewet: Politically Exposed Persons (PEP/politiek prominente personen) moeten al hun bezittingen en vermogen kenbaar maken en bij de notaris neerleggen. “Dan kunnen we zeggen dat we rechtsstatelijk, een corruptievrije benadering zullen hebben en een eerlijke samenleving kunnen opbouwen in dit land.”