Verdeeldheid vakbeweging houdt werkende klasse achter

Als echte vakbondsman volg ik de verrichtingen van deze regering op de voet. Ik roep mijn medestrijders op om dat ook te doen. Dat geeft namelijk een patroon van welwillendheid. Als wij namelijk terugblikken naar het aantreden van de regering Santokhi-Brunswijk dan merken we op dat zij een traject heeft ingezet om gesprekken/onderhoud te voeren met;  
1. De Raad van Vakcentrales in Suriname.
2. De verschillende vertegenwoordigers van de individuele Centrales zoals het AVVS de Moederbond, CLO, COL, C-47, PWO en anderen.
3. Vakbonden die om interventie van de President vragen.


Wat mij bevreemd is dat er gesprekken gaande zijn tussen de regering en de vakbeweging, maar je merkt niet op dat er vanuit de vakbeweging ook een behoorlijk plan wordt gepresenteerd, waarvan je duidelijk kunt zeggen dit ziet er goed uit en wordt door iedereen gedragen. Ik neem aan dat wanneer partijen in gesprek zijn je ten minste moet horen waar wij als totale vakbond naar toe gaan. Los van het feit dat de regering de gemeenschap een Herstelplan heeft aangeboden, merk je dat de vakbeweging slechts haar bevindingen en wat commentaar daarop geeft. Mij is niet opgevallen of althans ik heb het moment gemist waarbij wij als vakbeweging hebben aangegeven aan de regering dat dit ons gezamenlijk plan is voor onze werknemers.

Het leed van de werkende klasse moet niet onderschat worden vandaar dat ik de regering en vakbeweging oproep om de werkers te gedenken in deze moeilijke situatie. Het zou van onmaatschappelijke gedrag van mij getuigen om deze regering de schuld van alles wat mis is te geven, terwijl anderen die de veroorzakers zijn, vrijelijk rondlopen en anderen proberen over te halen om hun acties te ondersteunen. Ik wil dit meegeven; erg is het wanneer een regering een overeenkomst aangaat met de vakbeweging en dat het niet uitvoerbaar is. Dat is te vergelijken met het plaatsen van een tijdbom. Ik roep de totale vakbeweging op om niet alleen strijd te voeren, maar ook met gezamenlijk gedragen oplossingsmodellen om de tafel te gaan, zodat wij onze werknemers hun belangen veiligstellen.
 
Een heel belangrijk ding dat wij met z´n allen moeten beseffen is, dat wij hieruit gezamenlijk zullen moeten komen met de regering als trekker. Ik roep de regering dan ook op die stappen te nemen die ervoor zullen zorgen dat de werknemers brood op tafel kunnen zetten.

Stre de fu Stre wi no sa frede.

Vakbondsleider
Murwin Leeflang