Verdeeldheid vakbeweging houdt werkende klasse achter
27 May, 09:32
foto


Als echte vakbondsman volg ik de verrichtingen van deze regering op de voet. Ik roep mijn medestrijders op om dat ook te doen. Dat geeft namelijk een patroon van welwillendheid. Als wij namelijk terugblikken naar het aantreden van de regering Santokhi-Brunswijk dan merken we op dat zij een traject heeft ingezet om gesprekken/onderhoud te voeren met;  
1. De Raad van Vakcentrales in Suriname.
2. De verschillende vertegenwoordigers van de individuele Centrales zoals het AVVS de Moederbond, CLO, COL, C-47, PWO en anderen.
3. Vakbonden die om interventie van de President vragen.

Wij vernemen dat het zeer open gesprekken zijn. Verder vernemen wij ook de reactie van de verschillende vakbondsleiders in de media. Dit geeft dus aan dat er goed overleg plaatsvindt m.a.w. ook de vakbeweging is geïnformeerd over de financiële positie van het land en de oplossingsmodellen die deze regering heeft. Inderdaad, werknemers maken een moeilijke tijd mee en dat stopt deze regering niet onder stoelen en banken. Het is vaak genoeg door zowel de president als zijn ministers gezegd. Prijzen die het leven van de werknemers bemoeilijken en broko-ede geven.

Een van de oorzaken moet de koersstijging zijn, want als die stijgt stuwt die natuurlijk ook alle prijzen omhoog. Onder andere benzine die bij iedere verhoging doorwerkt in de prijzen van goederen en diensten. Dit betekent dat alles te voelen is door onze werknemers.

Wat mij bevreemd is dat er gesprekken gaande zijn tussen de regering en de vakbeweging, maar je merkt niet op dat er vanuit de vakbeweging ook een behoorlijk plan wordt gepresenteerd, waarvan je duidelijk kunt zeggen dit ziet er goed uit en wordt door iedereen gedragen. Ik neem aan dat wanneer partijen in gesprek zijn je ten minste moet horen waar wij als totale vakbond naar toe gaan. Los van het feit dat de regering de gemeenschap een Herstelplan heeft aangeboden, merk je dat de vakbeweging slechts haar bevindingen en wat commentaar daarop geeft. Mij is niet opgevallen of althans ik heb het moment gemist waarbij wij als vakbeweging hebben aangegeven aan de regering dat dit ons gezamenlijk plan is voor onze werknemers.

Wat wij nu merken is dat vakbonden vanuit alle hoeken van zich laten horen. Mijn zienswijze als vakbondsman; Ik denk niet dat de werknemers zich alleen richten op loonsverhoging die natuurlijk welkom is of de belastingschijven alleen. Werknemers willen simpelweg duurzame oplossingen voor hun problemen. Onze werknemers worden bedreigd en beperkt vanwege de gevolgen van Covid-19. Hierdoor moeten bedrijven en kantoren hun deuren sluiten. Staan alle vakbewegingen er bij stil dat er minder geproduceerd wordt. Nemen wij mee dat er werknemers thuis zijn, terwijl anderen kunnen werken. Nemen wij mee dat sommigen simpelweg zonder geld zitten en anderen gelukkig nog een salaris verdienen. Wat doen wij voor werknemers die vanwege de gevolgen van Covid-19 ontslagen zijn. Er is een aantal werknemers dat nu echte problemen heeft. De regering ondersteunt die groep via het ministerie van Arbeid en Jeugdzaken. Het aantal geregistreerden spreekt voor zich. Dan heb je de groep werknemers die dag en nacht nu werkt om anderen medische bijstand te verlenen.

Het leed van de werkende klasse moet niet onderschat worden vandaar dat ik de regering en vakbeweging oproep om de werkers te gedenken in deze moeilijke situatie. Het zou van onmaatschappelijke gedrag van mij getuigen om deze regering de schuld van alles wat mis is te geven, terwijl anderen die de veroorzakers zijn, vrijelijk rondlopen en anderen proberen over te halen om hun acties te ondersteunen. Ik wil dit meegeven; erg is het wanneer een regering een overeenkomst aangaat met de vakbeweging en dat het niet uitvoerbaar is. Dat is te vergelijken met het plaatsen van een tijdbom. Ik roep de totale vakbeweging op om niet alleen strijd te voeren, maar ook met gezamenlijk gedragen oplossingsmodellen om de tafel te gaan, zodat wij onze werknemers hun belangen veiligstellen.
 
Een heel belangrijk ding dat wij met z´n allen moeten beseffen is, dat wij hieruit gezamenlijk zullen moeten komen met de regering als trekker. Ik roep de regering dan ook op die stappen te nemen die ervoor zullen zorgen dat de werknemers brood op tafel kunnen zetten.

Stre de fu Stre wi no sa frede.

Vakbondsleider
Murwin Leeflang
Advertenties