Column: Politieke Borrelpraat 662

“Heren, welkom op deze meeting, borrels vol ammunitie startklaar? Wel dan, shooten maar.”
“Ik vond Dora’s spraakmakende voicemail de shoot van de week, boi, mi geniet.”
“Genoot je van haar analyse waarom ze die petitie ter behoud van poti Poki fu gron heeft ondertekend?”
“Of heb je gesmuld van haar roddels over een door en door corrupte Meesteres in de Rechten of van de buitenman van onze First Ahum of de buitenvrouw van onze voorzitter ABee?”
“Van alles heb ik gesmuld en van de bruya die Dora’s verbale ontboezemingen hebben veroorzaakt.”
“Poti Pokie fu Gron, je hebt broertje Leo die ook aast op het volgende presidentschap, boos kemaakt; die ging toen klagen bij broer Lonneman. Je wilde z’n Marrokompasstichting keen krond keven.”
“En toen moest Poti Pokie straks precies na een jaar vanwege die grontori weg van het Ministeria fu Pokigron.”
“Maar uit de zo te zien bewust uitgelekte familie-voice app van Dora klonk duidelijk: Tjaan heeft Pokie als een baksteen laten vallen.”
“Tuurlijk, het in stand houden van de ‘Ka-wo-lasi’ is de hoogste prioriteit van de regering.”
“Doet dit me niet denken aan een vorige Slaptedent, Zijne Ronald von Para, die ook maar zat te wriemelen met een wantoestand op ditzelfde Grondministerie en maar niet tot daden kon komen?”
“Jaaaah, bijna was ik dat vergeten, toen was die Jeep, die Landrover met wat zetels in de kawolasi, en die plunderde alle vrijstaande domeingronden via nep-stichtingen, tot pleinen, speeltuinen en groenstroken.”
“Oud verhaaltje, sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw doen hebzuchtige politici zich tegoed aan de rijkdommen van dit land.”
“Klopt! En wij die steeds slim stom dom stemmen, legaliseren dit bij elke verkiezing weer.”
“Maar die integere Leo werd op een staatsmedium boos en dreigde Dora voor de rechter te slepen. En die bood natuurlijk snel wat excuses aan.”
“Ha, ha, maar juist door boos op haar te worden, laat je zien dat Dora goed raak heeft geschoten.”
“Dan wil dit stuk arrogant vreten eens president worden? Hemelse genade, bespaar ons deze Kasavoeboe Kese-kese Lelekoe Obiyang.”
“En dan is er nog een andere Goedeerlijkheid van die Marronkompasstichting die net als een ongeleid projectiel vanuit de Gazastrook via Vaik Peoples Radio de lucht is in gegaan, ene Bravenberg.”
“Ai, ik hoorde z’n onsmakelijk geschreeuw ook via de radio. Mijn genade, die moest zonodig uitleggen dat hij een achterneef van een zuster van een broer van Lonnie sem grootooms kleinkind was die als jongen kwam spelen op de kostgronden van familie Lonnie, aan de Oostwest kilometer zoveel, weet ik veel, en dat Lonneman en family dus recht hadden op die grond en dat soort doorzichtige goedpraterij.”
“Jullie kletsen maar raak. Als ons rechtssysteem het toestaat dat stichtingen grond mogen aanvragen en die dan tegen grote sommen geld mogen overdragen, da wat zeuren jullie?”
“Da wat valt hiertegen te doen? Die wetten veranderen?”
“Doe nò! Je vindt nooit een meerderheid in DNA die dit soort lucratieve gaten in de wet zal dichten.”
“En al zou een meerderheid zoiets bij wet veranderen, dan is er altijd nog een verouderde idiote wet die zegt dat pas als de gouverneur, nu president, die wet  afkondigt, die wet in werking kan treden.”
“Dus zo kan de president elke wet die al is goedgekeurd in zijn werking tegenhouden. Dat is toch een dictatoriaal gedoe?”
“Klopt! Weet je hoeveel goedgekeurde wetten de afgelopen 25 jaren zodoende niet zijn afgekondigd?”
“En onlangs hoorde ik nog zo een oud-koloniale wet die zo snel als mogelijk aangepast moet worden.”
“Welke, meester?”
“Een of andere stomme bierwet uit 1954 die onze Brouwerij verbiedt om meer dan zoveel weet ik veel miljoen hectoliter bier per jaar te produceren.”
“So what?”
“Nu wil Parbo alhier Heineken produceren en exporteren naar het Caribisch gebied, invoerrechtenvrij, want we zijn een Caricomland, zodat die Heineken flink extra gaat verkopen in de Caricom en wij flink extra deviezen binnenhalen.”
“En nog zo een ouderwetse wet: in Suriname mogen appartementen niet verkocht worden, alleen huizen met grond eromheen. Maar een belangrijke belangengroep wil deze wet niet goedgekeurd hebben.”
“Waarom niet, meester?”
“Jeetje, denk toch na, jonge vriend, als deze Appartementenwet eindelijk wordt goedgekeurd, zal je zien hoeveel vastgoedbedrijven verdiepingshoge flats gaan neerzetten, in honderden appartementen gaan verdelen en die grif gaan verkopen voor jonge koppels die nog geen grond en huis kunnen kopen en of bouwen.”
“Inderdaad, want zo hef je het woningtekort binnen 5 jaar vooral onder de zogenoemde ‘starters’ op. Die moeten nu in een kamer met vrouw en soms zelfs kinderen hokken in een woonhuis waar elke kamer aan een gezin is verhuurd.”
“Klopt. Met als gevolg allerlei handtastelijkheden van allerlei ooms die in andere kamers hokken.”
“Maar waarom wordt die Appartementenwet maar niet goedgekeurd?”
“Omdat verhuurders van huizen en verkopers van bouwkavels inkomsten gaan derven; de huurprijzen en bouwkavelprijzen zullen droppen. En het zijn juist deze speculanten en huisjesmelkers die grote politieke invloed hebben, want zij sponseren grote bedragen bij de verkiezingen.”
“Dus, meester, die goedkeuring van die Appartementenwet wordt gestagneerd, alleen maar dat het woningtekort blijft en de huurprijzen en grondprijzen hoog blijven.”
“Beetje simpel samengevat, jonge vriend, maar daar komt het op neer.”
“Maar met zo een simpele wet ontwikkel je een land, niet met simplistisch geouwe*&% en populisme.”
“Klopt. Kijk hoe die Terzolle vastgoedman daar in Noord een Harbour City uit de grond stampt met een tweede Ringweg tot naar Weg naar Zee. Die Terzollle jongeman gaat natuurlijk geld maken, maar hij doet er tenminste wat voor, neemt risico’s, kijkt vooruit en zit niet vast aan allerlei etnische politieke kletspraat en hebzuchtige en waardeloze politici.”
“Proost op deze jonge, ondernemende Surinamers. Weg met die ouwe boevenbende.”
“Yeah, er is hoop.”
 
Rappa