Over een VHP Brutaliteit, Hebzucht en de Wandelgangen

(Ingezonden)

Wie zichzelf de waanzin aanpredikt dat hij, als levende, de trappen naar het gestoelte Gods te zullen vinden, moet ook beseffen dat het geduld van de dodenrijk al langer loopt dan zijn totale toevallige menselijk of organisatorisch bestaan op dit moment.  

Ik las met grote verbijstering de regels in een artikel welke door de VHP fractie de grote wereld is ingestuurd. Het artikel loopt over van een onbeschrijfelijke brutaliteit. Welke vergoddelijkingsproces een leider of organisatie ook ondergaat in de Surinaamse charisma geil, dan nog, moet men leren de goddelijke taal van respect en waardering machtig te zijn.  

De VHP-fractie schrijft  over de geluiden in de wandelgangen betreffende de vervanging of verschuiving van ministers, het volgende aan de president: "Wanneer u onverwijld toch zou mogen besluiten de minister in casu te vervangen, vraagt de VHP-fractie u dwingend deze opengevallen vacature te doen invullen met een voordracht uit de VHP. We wensen u in herinnering te brengen dat u bij de presentatie van uw kabinet had aangegeven dat geen enkel ministerie het eigendom is van een bepaalde politieke partij”.   

Als de VHP stelt dat geen enkel ministerie het eigendom is van een bepaalde politieke partij, wens ik dan de vraag te stellen: of de VHP iets anders is dan een politieke partij. Want zij stellen voor aan de president om vanuit zijn VHP gelederen een benoeming te doen, indien er een ministeriële verschuiving of vacante plek komt. Wat heeft de VHP-fractie een arme nietszeggende collectieve voorstelling van de huidige politieke werkelijkheid in Suriname.   

De VHP-fractie zegt te erkennen dat het benoemen en ontslaan van een minister een prerogatief is van de president, vergetende dat hij de leider van de VHP is in een coalitie met meerdere gelijkwaardige partners.

Dit overtuigt mij wederom dat wijsheid niet met de jaren meekomt. Het komt eerder met het besef van de lessen uit de ervaringen van de seconden die uiteindelijk jaren worden. De president mag welke prerogatief dan ook hebben. In de huidige Suriname is de president geen moloch of alleenheerser. De wetmatigheden van de geldende politieke constellatie en de maatschappelijke realiteit zijn bepalend.  

Elke organisatie kiest haar richting op basis van de eigen visie, missie en doelstellingen. Deze grondwettelijke vrijheid om je te verenigen vanwege gemeenschappelijkheden heeft de ABOP en de leden van deze organisatie ook.   

Uiteindelijk veronderstel ik dat de VHP-fractie niet het aanzitten van Diana Pokie bij Grondbeleid en Bosbeheer zozeer bepleit, want in dezelfde brief is er meer lofzang te vinden over de ogenschijnlijke almacht van de president. Ik hoop niet dat lopende grondbezit belangen de motivatie is geweest van die brief. Hoe je het ook keert of draait, maakt deze brief van de VHP de positie van Diana Pokie zwakker dan vóór de brief was verzonden.

Ik keer mij dan tot de leiding van het land met het volgende: indien u besluit ministers te verschuiven of vervangen, laat uw besluit getuigen van volwassen en professioneel politiek leiderschap.  

Ik sluit deze tekst af met de wetenschap dat hebzucht in ieder mens huist, ook in mij. Ik acht het daarom belangrijk voor onze huidige leiders om hun eigen hebzucht te erkennen, zodat zij dit kunnen herkennen in anderen en zodoende kunnen waken over anderen die eraan verslaafd dreigen te raken.

Obed Kanape
DNA-lid (ABOP)