Ex-president Jules Wijdenbosch heeft in een document zijn visie over 'de legitieme democratie in Suriname' vastgelegd. Het gaat om een luchtige terugblik over een politiek-historische en bestuurskundige bespreking. Ter gelegenheid van zijn 80e verjaardag op 2 mei heeft hij het boek Legitieme democratie — een politiek-historisch en bestuurskundige bespreking, uitgegeven. Het boek is voorlopig niet te koop, maar wordt wel aan deskundigen, vrienden en belangstellenden aangeboden.

"Ik heb gemeend een terugblik te moeten werpen op een politiekhistorisch en bestuurskundig gebeuren in Suriname, waarbij ik direct betrokken ben geweest, namelijk bij de herdemocratisering in Suriname. Ik meen luchtig mijn zienswijze te moeten geven over de wijze waarop dit proces zich heeft voltrokken en doe daarom enkele grepen uit het verloop van dit proces," legt Wijdenbosch uit.

De toekomstvisie van Wijdenbosch vloeit voort uit de ontwikkelingen die in gang zijn gezet op 25 februari 1980, gebaseerd op de vier vernieuwingen die leidend zijn geweest:
a. De vernieuwing van de politiek-bestuurlijke orde
b. De vernieuwing van de sociaal-maatschappelijke orde
c. De vernieuwing van de economische orde
d. De vernieuwing van de educatieve orde
In 2015 is een vijfde vernieuwing aan deze reeks toegevoegd, de vernieuwing van de milieu orde.

"Ik voelde mij door de eerste vier ideologische uitgangspunten aangetrokken tot de 25 Februari Beweging als voorloper op de Nationale Democratische Partij (NDP) waarom ik onder meer de keuze heb gemaakt voor de politieke beweging en partij in de jaren tachtig. Een keuze voor de introductie van een nieuw Surinaams volksleven, waarbij afstand werd gedaan van het moeten kiezen in de politiek voor een organisatie die op etnische, religieuze of andersoortige samenleving scheidende groeperingen, is gebaseerd. Ik wilde terechtkomen in een politieke organisatie, die ruimte bood aan iedere Surinamer die zich thuis kon voelen zonder rekening te houden met afkomst of iets dergelijks. Dit thuis voelen, kon in deze organisatie vanwege het leidend zijn van één of meerdere vernieuwingen", legt de oud-politicus uit.

Wijdenbosch was de eerste voorzitter van de Nationale Democratische Partij (NDP). "De vraag die gesteld kan worden, is of de partij nu nog voldoet aan de reden, die mij mijn keuze in de tachtiger jaren heeft doen maken. Hiervoor moet ik diepgaand te rade gaan bij mezelf en bij enkele partijbonzen die goed bekend zijn met de partij. Om deze vraag mede te beantwoorden moet verder hulp bieden: het blijvend handhaven van de ideologische uitgangspunten," stelt Wijdenbosch.

In deze publicatie gaat het om de politiek-bestuurlijke orde en wordt door de schrijver aandacht besteed aan de historie, de vorm van, de inhoud van en de informatie over de democratie in Suriname. Wijdenbosch staat stil bij het democratiseringsproces waarbij hevige ideeën botsingen en discussies over de democratie zijn gevoerd. Hierbij hebben toenmalige politieke partijen, mensen uit het bedrijfsleven en de vakbeweging belangrijke bijgedragen geleverd. Wijdenbosch gaat in op de weg die gevolgd is vanaf 1980. Hij beschrijft het decentralisatieproces en gaat uitvoerig in op de grondwet van 1987. Hij hoopt dat met deze bijdrage de discussie over herdemocratisering in Suriname een bredere dimensie krijgt en dat deze presentatie desnoods als naslagwerk wordt beschouwd.