Raadsman Arjan Ramlakhan pleitte dat op basis van het psychologische rapport blijkt dat de man een bekennende houding aanneemt ten opzichte van het plegen van het ten laste gelegde feit, hoewel hij aangeeft dat hij zich weinig of niets kan herinneren van het plegen ervan. Het latere slachtoffer sloeg Fernald W. waarna hij haar duwde. Hij weet niet hoe hij aan het mes is gekomen.

Ramlakhan haalde aan dat de psycholoog vermeldt dat het gaat om een 35-jarige man bij wie sprake is van een meervoudige problematiek waaronder de aanwezigheid van een verstandelijke ontwikkelingsstoornis, een vermijdende persoonlijkheidsstoornis en alcoholmisbruik. De psycholoog adviseert om indien het strafbare feit wordt bewezen, dit verminderd toe te rekenen.

“Uit het verhoor van de verdachte bij de psycholoog blijkt dat er hiaten zijn in zijn geheugen en dat hij pas bij zijn zinnen kwam toen hij weg was en bloed zag op zijn broek en een mes bij zich zag. Het moment waarop hij het mes pakte, kan hij zich niet herinneren. De verdediging brengt u in herinnering dat hij ook werd geslagen door het latere slachtoffer.”

De verdediging vindt voorts dat er geen sprake is van voorbedachten rade, omdat er geen rustig overleg en kalm beraad vooraf is gegaan aan de daad. Volgens hem heeft de wetgever met voorbedachten rade willen aangeven dat de dader niet heeft gehandeld in een ogenblikkelijke gemoedstoestand en of een gemoedsopwelling, maar dat hij een periode - hoe kortstondig dan ook - van bedaard nadenken moet hebben gehad. Ramlakhan zegt dat de psycholoog echter heeft aangegeven dat er geheugenhiaten zijn, want de verdachte kan zich niet meer herinneren op welk moment hij het mes gepakt heeft. “Deze hiaten bestonden ten tijde van het delict.” Hij vroeg daarom om de verdachte een geheel voorwaardelijke straf op te leggen met de bijkomende begeleiding zoals voorgesteld door de psycholoog.