Corruptie, corporatie of coöperatie?!

Vanaf 1975 lezen we dat de leden van de regering zich verrijken door staatseigendommen op grote schaal toe te eigenen zonder dat het volk hier iets tegen kan doen. Het enige dat het volk tot nu toe heeft gedaan, is janken en hopen dat de volgende regering het beter zal doen en dat de schuldigen zullen worden opgepakt. (Dit wordt vóór de verkiezingen ook luidkeels beloofd.)
Na de onafhankelijkheid heeft Nederland een groot bedrag aan de regering gegeven om het land op te bouwen. Door anarchie en corruptie was er na 1975 een hel ontstaan. Zelfs voor een pak rijst van 5 kg moest men in de rij.

De veel regeringsgezinde figuren hadden zich verrijkt. Mede door deze bandeloosheid is er een coup ontstaan. In den beginne stond het overgrote deel massaal achter deze omwenteling. De bevolking zag het licht.

Tot grote teleurstelling van het volk heeft de regering van 1980 tot 1987 geen enkel onderzoek of aanhouding verricht voor de grootschalige corruptie tot 1980. Integendeel, het leek alsof deze regering nu alle ruimte had gekregen om de staatskas te plunderen.
Weer ging het volk snakken naar verlichting. Het was de corruptie meer dan ooit zat.
De volgende regering, 1987 tot 1989, had de moed niet om de corrupte “ambtenaren” ter verantwoording te roepen.
Deze zijn juist op een slinkse wijze wederom aan de macht gekomen en zijn gaan graaien in de staatskas.

Na 1991 kwam er opnieuw een “nieuwe” regering, ondersteund door de zogenaamde goedgezinde politici om zich te verrijken. Deze regering heeft niet één corrupte persoon tot 1991 aangehouden of bezittingen geconfisqueerd. Op enkele zaken na werd elke vorm van corruptie met de mantel der liefde afgehandeld. Corruptie is in ons land steeds gevoed en in stand gehouden door de regeringen.

Corruptie kent geen grenzen.
Welke politici zijn nu te vertrouwen? Tot nu toe laten ze blijken voor eigen gewin bezig te zijn.
De anti-corruptiewet moet gehandhaafd worden. Of moet er een wet komen waarbij de regeringsleden een verklaring ondertekenen dat ze na hun “dienst” de bezittingen openbaar maken? Dat zij moeten kunnen verklaren hoe ze aan hun bezittingen zijn gekomen.

Het aantal politieke partijen dat zich had geregistreerd voor de afgelopen verkiezingen was schrikbarend hoog in vergelijking tot Nederland met 17 politieke partijen bij een bevolking van 17 miljoen inwoners.
Suriname heeft 550.000 inwoners met een 20-tal geregistreerde politieke partijen.
Wat betekent dit?
1. Er zijn heel veel patriotten/intellectuelen
2. Surinamers kunnen niet samenwerken
3. Er is geen landsbelang maar meer een partij of individueel belang
4. Iedereen wil graaien in de staatskas
5. Eenieder kan het beter
Ga na hoeveel kapitaal hiermee gemoeid gaat. Door de jaren heen hebben we gezien hoe opeenvolgende regeerders zich hebben verrijkt. Blijkbaar zijn er geen oprechte politici. Eenieder die corrupte handelingen pleegt, van groot naar klein, moet worden berecht. Politiek moet minder aantrekkelijk worden gemaakt voor heilzoekers. Hopelijk zullen alleen patriotten de politiek in. Ik vind dat het aantal politieke partijen aan banden gelegd moet worden door per 100.000 inwoners één politieke partij toe te laten.

Het is aan te bevelen en toe te juichen, dat men beter dan voorheen de geschiedenis gaat bestuderen, om zo tot een betere en gewijzigde opvatting te geraken.
Onbekend maakt onbemind.
Stichting 5 juni 1873