Akiemboto levert zetel in en stapt uit de politiek
04 Jan, 14:28
foto
Sergio Akiemboto


Sergio Akiemboto meldt in een bericht aan de media dat hij zijn lidmaatschap van de NDP heeft opgezegd en zijn zetel in het parlement ter beschikking heeft gesteld aan de partij. Hij zegt het besluit genomen te hebben op basis van een grondige zelf-analyse en op basis van -huidige- maatschappelijke inzichten. Hij stapt uit de politiek. Akiemboto benadrukt dat hij zich niet zal aansluiten bij een andere partij. Op de kandidatenlijst van Brokopondo staat op de tweede plaats Wilsientje van Emden en op nummer drie Gregory van der Kamp. Akiemboto was lijsttrekker.

Akiemboto schrijft verder: Met grote dankbaarheid kijk ik terug op de periode die mij werd gegund om een nationale bijdrage te leveren aan de vooruitgang van ons geliefd Suriname. Eerst als (actief) lid van de Nationale Democratische Partij (NDP) vanaf het jaar 2000; die partij die mij gevormd heeft om Suriname te bekijken vanuit de inmiddels -alom bekende- 5 pijlers:
a. De verandering van de sociaal-maatschappelijke orde
b. De verandering van de politiek-bestuurlijke orde
c. De verandering van de economische orde
d. De verandering van de educatieve orde
e. De verandering van de milieu-orde

Vervolgens heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen om leiding te geven aan het jongerenbestuur in de periode 2006-2010 en tevens de jongeren helpen coachen in de periode dat de NDP in de oppositie zat. In de periode na 2010 heb ik getracht een bijdrage te leveren als hoofdbestuurslid van het landelijk bestuur van de NDP en sinds maart 2019 als fungerend ondervoorzitter. In die hoedanigheid heb ik tevens mede leiding mogen geven aan de structuren van –onder andere Paramaribo en Brokopondo.

Elk beroep dat op mij werd gedaan in het belang van SURINAME als natie, heb ik gehoor aan gegeven. Tijdens mijn periode als minister van Natuurlijke Hulpbronnen en eveneens in de afgelopen periode als lid van het parlement, heb ik geprobeerd naar eer en geweten invulling te geven aan het transformeren van onze maatschappij naar een inclusieve samenleving waar -niet- oppositie of coalitie, maar SURINAME centraal staat. Ook in mijn periode als directeur van het staatsmijnbouwbedrijf Grassalco was de gedachte van een inclusieve samenleving altijd leidend bij mijn handelen.

De Surinaamse gemeenschap heeft met de verkiezingsuitslag van 25 mei 2020 een sterk signaal afgegeven. Na een optelsom van feiten, handelingen en -juist het uitblijven van handelingen- ben ik tot de conclusie gekomen dat het tijd is om afscheid te nemen van het huidige politieke bestel. De afgelopen tijd betrapte ik mezelf steeds vaker erop dat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik als politicus of volksvertegenwoordiger werd aangesproken op het handelen van politici en andere maatschappelijk vooruitgeschoven personen. Steeds vaker wordt van mij verwacht standpunten in te nemen die te ver afstaan van mijn persoonlijke waarden en mening. Eveneens is het onvermogen, om een antwoord te vinden op de onvrede in de Surinaamse samenleving, over de politieke gang van zaken in het algemeen en over het gevoerde beleid in de achter ons liggende periode, een belangrijk punt.

Ik heb de stellige overtuiging als mens, dat met gezag -kunnen- spreken over de situatie waarin Suriname is terecht gekomen, vanwege lastige consequenties van interne en externe factoren op de kwaliteit van het leven van vooral de minderdrachtige Surinamers, pás van toegevoegde waarde is wanneer politieke en maatschappelijke leiders een objectieve evaluatie durven los te laten op hun eigen handelen. In mijn loopbaan heb ik geleerd dat evalueren een basisbeginsel is voor verbetering.

Evalueren is natuurlijk moeilijk, maar als we elkaar als Surinamers onderling niet meer in de ogen kunnen aankijken en elkaar nog alleen maar kunnen bevlekken en/of wantrouwen, in plaats van met elkaar samenwerken voor een beter Suriname, wie o wie gaat het dan voor doen als wij dat nu niet zelf doen?! Ik zie helaas nog geen voortvarend uitvoering van een grondige zelfanalyse en evaluatie.

Wel zie ik een toenemende raciaal-ogende tweedeling in de samenleving. Suriname wordt internationaal al decennialang geprezen om een prachtig opgebouwde harmonieuze samenleving. Deze unique selling point van ons, vertoont scheuren. Daarbij reken ik ook de toenemende tweedeling in onze maatschappij waar de kloof tussen arm en rijk -meer dan ooit- dagelijks zichtbaar wordt. Ik zie ook dat het geloof in de instituties en de politiek drastisch vermindert.

In aanmerking nemende dat de Nationale Democratische Partij, mijn partij, ook nu verder moet en daarvoor trekkracht nodig heeft, ben ik na een grondige analyse voor mij zelf, tot de conclusie gekomen dat ik niet over die trekkracht beschik in deze fase. Noch als parlementslid, noch als bestuurslid. Daarom besluit ik om reeds aan de start van het nieuwe jaar een ander de kans te geven deze trekkracht te realiseren, zowel binnen het partijbestuur alsook binnen het parlement.

Ik sta voor een politiek waar we met elkaar van mening kunnen en mogen verschillen, want zonder schuring is er geen glans, zolang we altijd het nationaal en verheffend belang van Suriname vooropstellen en als stip op de horizon gebruiken voor onze discussies. Want immers, de politiek van vandaag bepaalt het leven van morgen. Het is daarom mijn gron’prakseri (grondhouding) om het instituut politiek, altijd hoog in het vaandel te houden omdat elk moreel verval aan dit instituut meteen doorwerkt op het welzijnsniveau van een samenleving.

Als rechtgeaarde Surinamer is het daarom mijn plicht om alle generaties het geloof te laten hebben in een prachtig Suriname, eentje waar etniciteit en geloof geen scheiding veroorzaken, maar verbinden; een samenleving waar rijk en arm elkaar niet ontwijken maar versterken; een samenleving waar woorden van leiders serieus worden genomen en niet worden ontmanteld door hun contraire handelingen; een land waar mijn kinderen en hun leeftijdsgenoten, nóóit mogen twijfelen aan het belang van studeren, werken en gebruik te maken van hun stemrecht.

Dit alles overwegende, heb ik besloten mijn bijdrage aan het welzijnsniveau van elke Surinamer en uiteraard ook aan mijn geboortedistrict Brokopondo, voort te zetten, maar voor nu via andere maatschappelijke wegen dan het huidige politieke bestel. Aan mijn kiezers zeg ik: ik laat u niet in de steek. Alléén door mij zelf in de spiegel te kunnen -blijven- aankijken, kan ik naar eer en geweten, uw leven en dat van anderen helpen verbeteren middels tools waar u duurzaam profijt van hebt. En daar zal ik me voor inzetten, vanuit andere kanalen dan de huidige politiek."
Advertenties