Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 51

“Zo heren, schenk in, schenk in.”
“Wat isser aan de hand? Wil je ons vandaag voortijdig dronken voeren?”
“Ach nee, maar als ik me niet vergis zitten we deze week al een jaar met elkaar hier te zuipen en borrelpaartjes te houden.”
“Z’n tong slipt al: praatjes en geen paartjes, mang!”:
“Inderdaad, hij heeft gelijk. Een week hadden we overgeslagen, want toen waren we zowat allemaal uitlandig.”
“Behalve Sjaak, die toen hier in z’n eentje de tent danig heeft verstoord.”
“Totdat de leiding hem honderd procent controleerde.”
“Eh, maar het kan toch niet dat ze de eerwaarde emeritus historicus ex-parlementarius voorzittericus Emirie Winegarden wijdbenius kruisius hebben getastius op Schipholius?”
“A no kang, a no kang! Weg met die 100% controle op Schiphol, zijn ze niet dol daar in hun bol.”
“Emotioneel gezeur, het is hun land, zij bepalen daar en ...... jouw Ronald heeft er toentertijd zelf mee ingestemd.”
“Yes Master, jawel Basi. Hij moest! Anders zouden er geen sjente meer van die kant komen.”
“En je ziet nu de gevolgen: sjente keba en deze eeuwig failliete overheid kan al jaren niet eens vervangingsonderdelen voor bijvoorbeeld de radar van de meteodienst kopen.”
“Wat een schande, biek-biek kondre moet gebruik maken van de radar van z’n buurlanden.”
“Straks gaan we ook hun vliegvelden, havens, bruggen en wegen lenen, omdat we na meer dan 35 jaar zogenoemde en zogenaamde onafhankelijkheid niet eens onze eigen economie kunnen draaien.”
“Wat we wel kunnen is ministers van Financiën die ordening willen, wegjagen, want politiek scoren en zichzelf zegenen gaan voor.”
“Net als met die ureumimport met het schip met de partijvlag in top.”
“Nu is er tenminste concurrentie op die ureummarkt en de rijstreus heeft alvast genoeg voor z’n eigen bedrijf.”
“In plaats dat ze Staatsolie hier een eigen ureumfabriek laten neerzetten.”
“Maar er komen wel elke maand duizend auto’s erbij op onze wegen.”
“En 1% daarvan belandt per maand in de sloot of rijdt zich in de blik-kreukels of slaat een bromfietser of voetganger ondersteboven.”
“Maar die bakra’s houden niet op met dat 100% gedoe daar op Schiphol.”
“Omdat wij niet ophouden met het smokkelen van die cokka daarheen.”
“En weer is een werknemer van onze luchtvaartmaatschappij betrapt, nog wel na een tip.”
“Dat wil; zeggen: er is nog minstens één orga in deze case.”
“Eh zuiplap, beledig onze national carrier niet. Overal heb je werknemers die de fout ingaan.”
“Ha, ha, maar bij sommige bedrijven lijkt het schering en inslag.”
“Eh, a SLM-topper mi lobi. Komt die doodleuk zeggen:‘En daarom waarschuw ik mijn werknemers dat ze ver uit de buurt van dit soort activiteiten moeten blijven.”
“Wat een lachertje. Je moet keiharde maatregelen durven nemen, vooral omdat het een staatsbedrijf is. Ontslag is poppenkast. Een boete van één miljoen srd, plus vijf jaar cel, plus ontzegging van werk bij Lanti of welk staatsbedrijf dan ook. En als je in dienst komt, teken je zo een verklaring. Kijk Singapore, als je daar op de luchthaven betrapt wordt op de smokkel van al is het maar één gram heroïne, of een andere drug, meneer, mevrouw, jongedame, excellentie, wie je ook bent, al ben je ex-president, ex-parlementsvoorzitter of ex-kletsmajoor, je krijgt de doodstraf. Klarie!”
“Ik geloof dat er een uitzondering is: als je boven de zestig bent, krijg je levenslang.”
“Eh, die mannen daar zijn keihard. Ze pakken laatst een bakra, die man gaat over een paar dagen zestig worden, zelfs de koningin pleit voor hem, men vraagt: laat die man toch eerst zestig worden, nee hoor, hij heeft de daad begaan voordat hij zestig werd, dus: de doodstraf.”
“Wij hier vragen diplomatiek paspoort voor de hele reisclub.”
“Dan nu gaan ze ook dat bederven. Mi Gado, zo pak je die rommel toch niet aan! Zo schep je andere wegen.”
“En toch kan men het op Schiphol niet maken dat vooral wij Surinamers zo behandeld worden.”
“Zeur niet, we hebben het er zelf naar gemaakt.”
“Maar eentje die op Emirie leek, moest hem op Schiphol tot rust manen en zeggen dat al z’n protesten op niets zouden uitlopen.”
“Inderdaad. Moet ik m’n excuses aanbieden omdat ik m’n werk doe? Weet die Schipholler veel dat Emirie poti zijne ex-excellentie, zijne ex-voorzitter van slands babbelclub ver overzee is?”
“Was het niet deze zelfde Emirie die als parlementsvoorzitter op last van Henckie Arrongantie opeens niet meer tot negentien kon tellen?”
“Wat bedoel je nou? Waarom beledig je die eerbare man?”
“Is geen belediging, is historia. Toen had op een gegeven moment de kawolasi 20 en de opolasi 19 zetels. Dat was geen regeerbare meerderheid, maar nee, Heckie Arrongantie zou en moest zonder die gierige paisa-brada’s van de opolasi regeren; die pot van de ontwikkelingshulp was alleen voor de Groenen. Nou, voor z’n pech overleed een Groen assembleelid en de verhouding werd toen 19-19. En natuurlijk verleenden de olifantjes in de oppositie geen quorum.”
“Over verbroedering gesproken, soso verloedering. Politiek belang gaat vóór in naam van het landsbelang.”
“Zeur niet, dat is politiek, wist je dat niet?”
“Nou, toen stagneerde het hele parlementaire werk, er was geen quorum, want daarvoor had je 20 leden nodig, en noch de kawolasi noch de opolasi kon 20 leden voortbrengen.”
“Dus ze konden hun nieuwe twintigste lid ook niet toelaten.”
“Nee, maar toen heeft deze zelfde Emerio flagerantus schendus democratus een huishoudelijke vergadering uitgeschreven, want daar heb je geen quorum voor nodig, hij heeft toen alle 19 kawolasi-leden de presentielijst laten tekenen plus het twintigste lid dat nog niet was toegelaten, en gaandeweg de huishoudelijke vergadering zegt’ie doodleuk: ‘Zo, als ik de presentielijst naloop hebben we twintig leden, dus er is quorum, dus ik begin een openbare vergadering met als agendapunt de toelating van het nieuwe lid zus-zo.”
“Wat, maar dat kan toch niet?”
“Bij God en bij ons is alles mogelijk.”
“Dus dat niet toegelaten lid heeft toen over z’n eigen toelating gestemd?”
“Ja, wis en zeker. Zo heeft deze zelfde Emirie Winegarden de democratie in de jonge republiek Suriname om zeep geholpen.”
“Hoezo, wat voor onverantwoordelijke dingen kraai je weer uit? Geef hem niets meer te drinken.”
“Geen persstilte, maar een zuipstilte.”
“Nou, toen heeft de toenmalige president geweigerd om op de eerste werkdag in oktober de Assemblee toe te spreken als deze omissie eerst niet binnen het totale parlement, dus met de oppositie erbij, werd rechtgetrokken.”
“En is dat toen gebeurd?”
“Natuurlijk, die president maakte met dit soort dingen geen grappen; dat was een president als een president! Als gouverneur had hij Pengel toch ook zo netjes omzeild en een zakenkabinet ingesteld.”
“De beste regering die Suriname ooit heeft gehad.”
“Maar een nachtmerrie voor alle politici die alleen willen deelnemen aan de staatshuishouding om te gaan happen en zichzelf te bevoordelen.”
“Zeg weer nonsens, zeg weer nonsens!”
“Hou jij je zuipmond nou eens even. Wat blijkt bijvoorbeeld nu wat op OWee is gebeurd? Staatsbezittingen zijn voor een appel en een ei verkocht aan allerlei vriendjes.”
“Ach je zeurt. Alles is volgens de regels gegaan.”
“Ja, okee, formeel volgens de regels, ja. Er is een taxatie gepleegd, zeker ook door een vriendje, want eventjes defecte wagens zijn voor honderd srd getaxeerd en verkocht, alles volgens de wet.”
“Maar wat nu gebeurt, is geen haar beter. Het bedrag waarbij zonder openbare aanbesteding kan worden gegund is van 30.000 naar 1,5 miljoen gebracht.”
“Ook de vorige regering omzeilde dit, dus er was behoefte aan verruiming van dit bedrag. En tenminste is die verzakte brug van jullie na honderduizenden euro’s herstelkosten, eindelijk geopend. Zo krijgt dit volk huilend van dankbaarheid zaken waar het gewoon al jaren recht op heeft.”
“Maar ik zit nog steeds met dat ding van Emirie Winegarden. Was hij het niet die na jaren gevlucht te zijn voor het zogenoemde moorddadig militair regiem terug op Zanderij het asfalt van het platform kuste?”
“Ja, net als z’n idool, die toenmalige witte sinterklaas in Rome.”
“Hé heiden, wat meer respect, die Poolse kerkpapa was tenminste een volkspaus, al reisde hij veel. Tenminste toonde hij respect voor moeder aarde, wat velen van ons niet hebben.”
“Ja, dat zogenoemd moorddadig regiem dat Emirio mede heeft veroorzaakt door de democratie om zeep te helpen en achteraf praat hij zijn parlementaire wandaad met goedkope smoesjes goed. Ik heb geen greintje respect voor dit soort figuren.”
“Maar toch kan je het als land niet maken om passagiers zo op je luchthaven te behandelen.”
“Als het om een gewoon volkmensje zou gaan, zou er geen haan naar kraaien. Maar omdat het om een ex-halve god van staat ging: één ophef, één opschudding, één opjutting, één geklets over bakra-basi en katibo en die hele reutemeteut aan koloniaal-etnische frustraties erachteraan. Tjeesis, wat een emotioneel dorpsgedoe.”
“Wacht, totdat ze jou daar uit de rij halen en in’t kruis tasten.”
“En flesjes Burg, Jan Loper gouden etiket, Koning Sjors, Vat Negenenzestig, Wit Paard, Zwarte Kat enzo vinden.”
“Omoe, een rondje Burg of Zwarte Kat voor de heren.”
“Dommie, je zit niet bij een Omoe te zuipen, hier staat een Europeaan-achtige achter de tapkast.”
“Voor mij ben je een Omoe op het moment dat je achter een toonbank of tapkast staat. Omoe, djiem wan shot.......”

Rappa