Surispora: Kennis, Kennis, Kennis...
18 Oct 2020, 04:43
foto


In een recent interview heeft president Santokhi grote woorden gesproken over de belangrijke rol die Suriname kan spelen bij de voedselproductie. Wereldwijd neemt de vraag naar voedsel toe. Suriname als belangrijk voedselproducent en leverancier, Wauw! Volgens de president is Nederlandse landbouwtechnologie onder weg. Maar realistische waarneming laat zien dat 50% van de beroepsbevolking werkloos is. Geen vakkennis, hosselen, afhankelijk van voedselpakketten.

Waarom kunnen deze mensen niet aan het werk voor voedselproductie? En dan hebben we het niet over de honderden landbouwmachines; tractoren en graafmachines die op erven of in loodsen, staan te roesten. We gaan voedsel verbouwen in kassen, zegt Santokhi. Onze voorouders kwamen met niets, hebben met hun blote handen en primitieve gereedschappen, wonderen verricht in de landbouw. De cruciale rijst- en suikerriet destijds, en diverse gewassen die worden verbouwd, zijn een belangrijk levensader van het land. Ministers, onderwijzers, politieagenten, verplegers, doctoren, ondernemers, advocaten, rechters, accountants, notarissen komen van landbouwers-ouders. We kunnen stellen dat deze primitieve landbouwers voor een groot deel hebben bijdragen aan de welvaart die in Suriname zichtbaar is. Hoe komt het dan dat Suriname zo is vervallen met zoveel werklozen, en van voedselpakketten afhankelijke mensen?  Onze voorouders hebben regen, wind en zon getrotseerd om het goud van de landbouw te oogsten. Luiheid, hand op houden en gebrek aan kennis zijn de maat geworden, terwijl onze voorouders door landbouw Suriname waardij hebben gebracht.

In Nederland wordt door een populair Hindoestaans radiostation dagelijks opgeroepen om voor 10 Euro donaties te geven voor voedselpakketten, voor behoeftigen in Suriname. Onder het mom van Covid-19. De pakketten bestaan uit olie, zout, suiker, aardappelen, rijst, boter, blikken bruine bonen en sardien. President Santokhi bedankt de donateurs alsof Suriname in oorlogsnood zit. Cassave, bananen, legio groenten, bonensoorten, rijst, maar ook kokosolie, voedzaam en trots van Surinaamse bodem worden gediskwalificeerd. De heer Santokhi moet in de spiegel kijken en zich afvragen wat er aan de hand is. Geef het volk geen voedselpakketten, geef ze de kennis, materialen en een gezonde leefstijl om voor zichzelf te zorgen.

De oprichting van een Diaspora instituut (Diasporafonds) heeft nu ook het licht gezien. Er wordt nu gewerkt aan een plan van aanpak. Echter, de Diaspora vindt dat een eenzijdig door Suriname bepaalde Diaspora- instituut weinig kans van slagen heeft. Om de simpele redenen dat de aanpak niet wordt opgezet samen met de Diaspora, maar door de Surinaamse regering die wanhopig geld zoekt. De Diaspora wil kennis geven, wat ook broodnodig is in het overwegend laag opgeleid Suriname. Want alleen daarmee komt Suriname serieus vooruit. O.a. vakkennis- en onderwijs, samenlevingsopbouw, handhaving wet en regelgeving, (landbouw) industrialisatie, micro-krediet en structuren voor duurzaam (klein) ondernemerschap worden nodig gemist. Accepteert en erkent de Surinaamse regering dat er veel kennis nodig is om het land tot weder-herstel en opbouw te brengen? Wil de Surinaamse regering dat de Diaspora hierin een serieuze rol speelt? En hoe wil de regering de kennis van de Diaspora faciliteren en accommoderen? Duldt de regering tegenspraak van de Diaspora? Blijven klagen door de regering dat er 'geen opgeleide mensen' in Suriname zijn moet stoppen.

Begin 60.000 ambtenaren en werklozen om te scholen voor de benodigde sectoren. Wil de regering dat? Moet de Diaspora daarin een handje helpen? Of willen ze het volk voedselpakketten geven, dom en afhankelijk houden. De nieuwe regering heeft tijd nodig, maar doorgaan in de voetsporen van de vorige regering brengt nog meer wantrouwen bij de bevolking en maatschappelijke organisaties en vakbonden.

Regeren is vooruitzien en structuren voorbereiden. Starten met een kennis gestuurde economie en samenlevingsopbouw geven hoop en energie. Niet alleen prijsverhogingen doorvoeren, maar investeren in concrete en zichtbare stappen voor een nationaal landbouw- programma. Voor iedereen, in de buurt, wijken, en districten. Door op al deze plekken grond en materialen beschikbaar te stellen. Een nationaal Land- en tuinbouworganisatie, gekoppeld dito onderwijsprogramma’s voor alle scholen. Van laag naar hoog. Dagelijks het land, de (buurt)tuin in, beginnen met de eigen voedselproductie. Pak werkloosheid aan via deze sector en maak mensen slim, productief en gezond voor zichzelf en hun naasten. Anders komt er geen graanschuur, maar een armoedeschuur.

Kamal Ramkalup en Nerish Kalpoe
Surispora
Advertenties