In 2010 toen de regering Bouterse aan de macht kwam, hield ik mijn hart vast. Voor degenen die het niet weten, ik maak deel uit van de nabestaanden van de slachtoffers van de 8 december moorden. Een van de slachtoffers van de decembermoorden is John Baboeram, mijn dada. Dada betekent letterlijk de grote broer van je vader, eigenlijk een vader-figuur. Mijn grootmoeder vanuit vaders kant was een Baboeram. John Baboeram is de zoon van haar broer. Ik ben opgegroeid met verhalen over de onafhankelijkheid van Suriname, over de jaren 80, maar ook over de decembermoorden. Ik ben gelijk na de decembermoorden geboren, precies op 27. Ik laat Dew Baboeram en mijn gedachten over hem even buiten mijn verhaal! 

Elke keer als mijn familie mij verhalen vertelde over toen, hing ik aan hun lippen! Ik ben een lezer en een researcher! Ik vind het heerlijk om tussen letters, woorden, zinnen en verhalen te zitten! Waarom is dit gebeurd? Maar waarom is dat gebeurd? Maar hoe voelde men zich op dat ogenblik! Keer op keer heb ik getracht de gevoelens en de strijd van de slachtoffers van 8 december te visualiseren en te begrijpen. Het is mij in redelijke mate gelukt om te voelen wat zij voelden toen! Ik heb het gevoel gekregen alsof ze niet vrij waren! Een benauwd gevoel! Vrijheid is het gevoel van de democratie! Dat je mag zeggen wat je wilt! Dat je mag meebepalen in het beleid van de regering, immers, elke actie van de regering heeft effecten op jouw leven! Waarom mag je niet zeggen hoe je je voelt?!

Zoals ik al had verwacht heeft Bouterse letterlijk niks van gebakken! Letterlijk gezegd: Hij heeft totaal geen moer gedaan voor het volk dan alleen gezorgd voor destructie van zijn land en volk! Dat hij dat heeft gedaan VOELEN wij allemaal! Maar wat is de huidige regering nu aan het bakken? Ik hoop echt van harte dat de huidige regering geen bara’s aan het bakken is, waarvan wij, de chutney al lang naar binnen hebben moeten werken! Zonder dat wij dat willen! 

De VHP beroept zich al tien jaren op de diaspora gemeenschap. Dat deze gemeenschap ons, Surinamers, een bijdrage kan leveren om ons uit de economische crisis te halen. Schetst mijn verbazing als ik moet lezen dat er recent een commissie is ingesteld om dan nu pas na te gaan wat deze gemeenschap voor ons kan betekenen in dit land. Terwijl deze partij al die tijd tijdens de campagnevoering continue de diaspora gemeenschap heeft aangehaald als de “redder” van Suriname. Ik ging ervan uit dat een partij met “zoveel kennis” en “zoveel deskundigen” reeds al een diaspora bestand had opgebouwd waarbij met een klik op de knop je in een flits kon zien hoeveel procent van de diaspora mensen uit kapitalisten bestaan die daadwerkelijk willen investeren in Suriname, zonder dat zij omgekeerd de helft van het land als onderpand willen! 

Hoeveel procent van de diaspora gemeenschap heeft echt interesse om te investeren in een land vol met mensen die zich overgeven aan corruptie, egoïsme en zelfverheerlijking? Wat is de achtergrond van de diaspora mensen die nu aan het einde van hun leven plotseling zoveel belangstelling tonen voor Suriname? Gaat het hierbij om mensen met een uitkering, of mensen die nooit in hun leven van enige betekenis zijn geweest in Nederland noch in Suriname? Of gaat het om mensen die in Nederland een normale baan hebben zoals elke normale Surinamer, die elke ochtend netjes het kantoor binnenloopt van een volgeling van Mark Rutte, waar hij opgedonderd wordt, als hij niet op tijd aan het werk verschijnt? Of heeft u het heel misschien over de diaspora vastgoedmagnaten, die zonder een voet op Surinaamse bodem te hebben gezet op mysterieuze wijze beschikken over grote stukken land, die zij op hun beurt verkopen aan Surinamers volgens de Europese standaarden, zonder dat de politiek ingrijpt of zonder dat ze worden afgestraft? Terwijl elke Surinamer het recht heeft op een stuk grond? VHP, waar is jullie diasporabestand? Maar waarom zo afhankelijk zijn van anderen, terwijl wij als Surinamers al 45 jaren onafhankelijk zijn? 

Bent u vergeten dat de diaspora gemeenschap juist die benauwdheid van 45 jaren terug is ontvlucht om een nieuw bestaan op te bouwen in een vreemd land waar ze tot de dag van vandaag trachten zichzelf te zijn? Waarom zouden mensen die letterlijk toen 45 jaren geleden, het land moesten ontvluchten vanwege de benauwdheid van toen, aandacht hebben voor een land waar de omstandigheden nooit zijn veranderd en waar de benauwdheid nog steeds de boventoon heeft? VHP stop met het bouwen van luchtkastelen!