Vandaag is Eid Ul Adha en Moslims wereldwijd vieren het Offerfeest. Het Offerfeest wordt in o.a. India en Pakistan ook wel genoemd Bakr Eid of Bakrid vanwege het Hindi/Urdu woord bakri voor geit, omdat in Zuid-Azië de gewoonte is een geit te slachten voor deze viering. Het is het belangrijkste feest binnen de Islam. Ook in ons land zullen onze Moslim-broeders en zusters vandaag deze dag in gepaste sfeer doorbrengen. Covid-19 heeft ook hier een beperkende invloed op. 

Volgens sommigen blijkt bij bestudering van de Heilige Koran dat op deze dag Allah het ritualistische mens offer afschafte. Het werd vervangen door de gewoonte om vee te offeren. De Heilige Koran waarschuwt echter ook: het brengen van het offer is geen verzoenend ritueel. Wat van belang is, is de humanitaire bedoeling. Echt offer brengen zit in het belangeloos je zelf committeren aan de dienstbaarheid naar de samenleving. De Heilige Koran beschrijft daarom het offerdier als een hady, een geschenk om te geven aan de behoeftigen.

In de tijd van de Profeet (vzmh) was het beste dat er aan de ondervoede en arme samenleving gegeven kon worden vlees. Vandaag de dag met het tijdloos concept van de Heilige Koran in gedachten, moeten wij ons afvragen als misschien de beste vorm van hady niet zou zijn goed en eerlijk bestuur met als basis kwaliteitsonderwijs aan de kinderen die de meeste armoede leiden.

De meeste religiën hebben een centrale plaats voor het ‘offer’. In het Christendom is het Paasfeest rond het grootste offer dat gebracht werd door God, Hij offerde zijn eigen zoon voor de zonden van de mensheid. Ook in het Jodendom evenals het Hindoeïsme is er een gewoonte van offers brengen.

In al de gewoontes van offers brengen staat één aspect centraal: Het belangeloos committeren, dienstbaarheid naar een groter doel, naar de samenleving. Het uiteindelijk resultaat moet zijn verschil te maken in het leven van iedereen en vooral de zwaksten. 

Offers brengen is misschien symbolisch in religie, maar in het politiek leiderschap dat wij vandaag nodig hebben in Suriname hoort het reëel aanwezig te zijn. Het betekent dat wij geen pakketten voor de minder draagkrachtigen brengen met de verwachting dat wij daar ‘wat ‘voor terug krijgen, m.n. hun stem of onconditionele loyaliteit. Het betekent dat wij geen donaties doen, financieel of in natura, met in ons achterhoofd een voorkeursbehandeling bij gunningen. Het betekent dat als wij hoge functies bekleden wij dat accepteren op basis van de garantie dat wij niet alleen de kennis en ervaring hebben om daar inhoud aan te geven, maar dat wij ook genoegen nemen met slechts de vastgestelde vergoeding daarvoor en geen extra ‘perks’ eisen zoals dure dienstauto's, diensttelefoons en meer van dat soort luxe.  Het betekent dat wij alle mogelijkheden die ons land biedt ter beschikking en ten dienste stellen van onze totale samenleving, en niet verdelen binnen de kleine kring van vrienden en familieleden.

Een extra stuk vlees vandaag is mooi, maar belangrijker in onze tijd is de resolute armoedebestrijding door investeringen in goed onderwijs en gegarandeerde gezondheidszorg. Laat onze hady vandaag naar onze kinderen gaan in de vorm van onze bijdrage aan een duurzaam groei perspectief. 

Het echt offer is in het zich belangeloos committeren en dienstbaar zijn in het dienen van het groter belang, de vormgeving van de Nieuwe Republiek Suriname. Omdat u allemaal beter verdient! Een gezegend en vredevolle viering.  Eid-Ul-Adha Mubarak!