Vergeten en vergeven is gezond voor bepaalde type relaties en zeker wanneer het contextueel gezien bevorderlijk is voor de betreffende verhouding. Maar wanneer het om het gemeenschapsbelang gaat en wij voor een goede toekomst willen gaan is, het belangrijk dat wij bepaalde gebeurtenissen niet mogen vergeten die wij als individuen in de Surinaamse samenleving hebben ervaren. Het gaat in deze niet om het willen vingerwijzen, maar om het moeten vasthouden aan een uitgangspunten, die ervoor moeten zorgen dat wij nooit meer terugvallen en voor het betere moeten blijven gaan. 

Opsommend:

Wij mogen het kasreserveschandaal niet vergeten:

Wij mogen niet vergeten dat mensen in de overheid aan onze spaargelden zijn gekomen en daardoor het kasreserveschandaal is ontstaan.

Wij mogen niet vergeten dat deze spaargelden na veel na momenten van stress, zorgen en het oplossen van dagelijkse problemen die te maken hebben met onvoorziene kosten, problemen met collega's, werkgever, werknemers, concurrenten, klanten, de overheid, onvoorziene kosten voor bijvoorbeeld de voertuigen, of apparaten die stuk zijn gegaan, ziekte etc), uiteindelijk in vol vertrouwen op de spaarrekeningen gestort zijn, maar daarna gewoon door 'de beschermers' van het land zijn weggenomen.

Wij mogen niet vergeten dat men de verdachten heeft beschermd door de zaak niet verder te laten onderzoeken.

Wij mogen niet vergeten dat de verdachten en collega's binnen de overheid gewoon nog door gingen met het toekennen van overheidsposten en het uitbetalen van bedragen en bonussen met terug werkende kracht.

Wij mogen niet vergeten dat veroorzakers veelal zich hebben opgesteld als slachtoffers.

Wij mogen niet vergeten dat het niet erkennen- en nemen van verantwoordelijkheid van vele verantwoordelijken onze nekslag is geweest.

Wij mogen niet vergeten dat het plaatsen van onkundigen met een bevlekt verleden het logisch gevolg is geweest van destructie en achteruitgang.

 

Wij mogen niet vergeten dat velen van ons ervoor hebben gevochten om hieruit te komen.

Wij mogen niet vergeten dat velen van ons het gevoel kregen om niet langer in Suriname te willen vanwege deze gebeurtenissen.

Wij mogen niet vergeten wat wij allemaal hebben moeten verliezen omwille van de wandaden.

Wij mogen niet vergeten hoe we ons als individuen hebben gevoeld toen we de gevolgen van deze wandaden moesten dragen.

Wij mogen het niet vergeten zodat wij ons beleid anders en zodanig moeten gaan inrichten dat dit zich nooit meer in de toekomst zal herhalen. Wij behoren streng te zijn voor onszelf en elkaar, wij behoren gedisciplineerd te zijn in ons denken en doen zodat onze kinderen deze situatie niet alleen, opnieuw zullen ervaren, maar dat onze kinderen zich ook niet schuldig zullen maken aan deze wandaden.

Wij mogen niet vergeten...