Column: Medegevoel
Het is publiek geheim dat Covid-19 de hele wereld in zijn greep heeft. Sinds zijn intrede in december 2019, nu ongeveer zes maanden geleden, heeft het ene na het andere land er te lijden van. Niemand kan dus zeggen dat het een ver van mijn bed show is. Covid-19 maakt geen onderscheid tussen groot of klein, rijk of arm, blank of zwart en ga zo maar door. Grote overheden die normaal gesproken voor elke uitdaging een pasklaar antwoord hebben, zitten met de handen in het haar. Ze kijken machteloos toe hoe hun economieën in elkaar vallen, doordat bedrijven over de kop gaan en miljoenen hun banen verliezen. Als reddingsboei heeft het Internationale Monetair Fonds middelen ter beschikking gesteld om noodlijdende economieën te helpen. Hierdoor zijn overheden in staat om hun vaste lasten door te betalen en kleine ondernemers en de armsten onder de bevolking, een financiële vergoeding te geven om hun hoofd boven water te houden.
Hetzelfde patroon zou je kunnen verwachten van sportbonden die geld hebben ontvangen van overkoepelende internationale- en regionale sportorganisaties, om de negatieve effecten van de Covid-19 pandemie te kunnen opvangen. Dat de bonden hun leden een financiële ondersteuning zouden geven, zodat ze niet noodgedwongen de deuren hoeven te sluiten. Wat zien we echter gebeuren? De bonden krijgen het geld van de internationale federaties, maar eisen van de leden dat die stukken moeten overleggen, voordat ze in aanmerking kunnen komen voor een financiële tegemoetkoming. Wat als er verenigingen zijn die de gevraagde informatie niet kunnen overleggen? Zijn die dan gedoemd opgedoekt te worden? Beseffen de zogenaamde bonzen wel dat ze bij de gratie van leden bestaan? Wat heb je aan een bond zonder leden? Waar zijn we mee bezig?
Heeft deze pandemie ons niet geleerd hoe we met mekaar moeten omgaan? In plaats van te eisen dat noodlijdende verenigingen informatie overleggen, kan de bond in kwestie liever ertoe overgaan de gelden ter beschikking te stellen van de rechthebbenden, zodat die voor een aantal maanden in staat zijn om hun personeel te betalen. Veel mensen hebben niets te eten en kunnen nu met de lockdown ook niet 'hosselen' om op dagbasis brood op de plank te brengen. Dan heeft zo een bond dat geld ontvangen, maar dupeert het bestuur de leden door administratieve informatie te eisen. Door de leden financieel tegemoet te komen, kunnen mensen hun baan behouden en kan je levens redden! Nu is het even niet de tijd om de baas te spelen en mensen de les te lezen. Het is de tijd om het verschil te maken en zo levens te redden!
Hoe zo levens redden? Zouden enkelen kunnen denken. Het volgende voorbeeld zal het duidelijk maken. De sportverenigingen die een accommodatie moeten onderhouden, hebben onderhoudspersoneel in dienst. Door de middelen ter beschikking te stellen van de verenigingen, kunnen dezen hun personeel, dat vast wel gezinsverplichtingen heeft, uitbetalen en hoeven deze mensen niet noodgedwongen de straat op om te hosselen. Zo blijven ze thuis en lopen ze geen kans om besmet te raken en dan ook gezinsleden te besmetten. Op die manier helpen we inhoud geven aan de roep om thuis te blijven en levens te redden.
Ik las ergens dat de houding van het bestuur in kwestie goed is, omdat op die manier de laksheid van de verenigingen afgestraft zou worden. Over het algemeen reageer ik niet op meningen van anderen, maar in casu is deze redenatie wel heel erg kort door de bocht, want door de gelden achter te houden tref je waarschijnlijk niet eens de clubeigenaar, als wel het personeel dat zo inkomsten derft en met alle gevaren van dien moet gaan hosselen om brood op de plank te brengen.
Ik doe een beroep op de bondsvoorzitter in kwestie om het bovenstaande in overweging te nemen en de leden te geven wat hen toekomt. Als ze ophouden te bestaan, zal ook het bestaansrecht van de bond in gevaar komen. Ik noem bewust geen namen, omdat niemand gebaat is bij het voeren van een oeverloze discussie. Ik heb gewoon een dringend vraagstuk aan de kaak gesteld en hoop dat de gewenste actie eruit voortvloeit. Heb medegevoel en help de levens te redden van allen die emplooi vinden in deze branche en degenen die van hen afhankelijk zijn!
Mireille Hoepel
Vandaag
Gisteren
- Training in Goede Agrarische Praktijken versterkt landbouw in Para
- Waar licht en stad samensmelten: een onvergetelijke avond in Chaoyang
- Geologen speuren naar strategische mineralen in Mapane en Phedra
- Bouva en Todd bespreken versterking van Suriname–Guyana-corridor
- Zelfreflectie bij 50 jaar Srefidensi
- VWPU schort beraad op – onderwijs aan universiteit hervat
- Wereldleiders in Beijing zetten zich in voor versnelling vrouwenontwikkeling
- AFD blijft partner in verbetering gezondheidszorg oosten land
- Gajadien: Gratie mag geen politiek instrument worden
- Ondernemer laat leven na beschieting; politieman aangehouden
- VS blaast weer boot op nabij Venezuela; 6 doden
- Overwegend zon en droog weer
- Fernald lanceert boek over onderwijsvernieuwing: ‘Van crisis tot perspectief’
- Politieagent schiet man neer in Nickerie
- Natio pakt zwaar bevochten punt tegen Panama: 1–1
- President Simons: Leiderschap vraagt vertrouwen, ook in de storm
Eergisteren
- Wereldbank ondersteunt route naar sterkere toerismesector
- Attentiepunten bij het interpreteren van de staatsbegroting (update)
- Abiamofo: Bemoedigende resultaten bij biedingsronde voor nieuwe offshoreblokken
- VS: Surinaams investeringsklimaat verbetert; hervormingen en olieproject stuwen vertrouwen
- Santokhi reageert op aanhouding zoon in VS: Vertrouw op rechtvaardige afhandeling
- President: Heb gratieverzoek niet gezien; Kanhai toont bewijs van ontvangst
- Limburg: We hebben geen andere keus dan de NDP te versterken
- Buitengewone AVA Staatsolie op het laatste moment afgeblazen
- Stichting 8 December 1982: Gratie voor onrecht is ondenkbaar
- Simons bij aanbieding geloofsbrieven: Suriname heeft iets te bieden aan de wereld
- Overwegend warm weer met kans op lokale buien
- Hamas draagt 20 Israëlische krijgsgevangenen over aan Israël
- Kanhai: Nog geen reactie op gratieverzoek 8 december veroordeelden
- Column: Wanneer gaat bij EBS het licht echt aan?
- Abrahams kijkt uit naar voorstel gratie veroordeelden 8 december 1982